On Friday, 7 June 2013 09:33:32 UTC+2, Liwiusz wrote:
> W dniu 2013-06-07 09:19, Marcin N pisze:
>
> > Modne w Polsce w ostatnich latach stało się żerowanie banków na
> > ludziach, którzy odziedziczyli po zmarłym długi, których narobił często
> > bez ich wiedzy.
>
> > Taki sprytny bank czeka kilka lat po śmierci dłużnika i dopiero wtedy
> > zgłasza się z roszczeniem do spadkobierców.
> > Dlaczego? Bo po kilku latach już nie mogą się zrzec tego bagażu.
> >
> > Jak można się zrzec zawczasu takiej niespodzianki? Komu się zgłasza, że
> > przyjmuje się spadek z dobrodziejstwem inwentarza? Co, jeśli rodzic
> > gdzieś szlaja się po świecie i nie wiadomo, co zostawi zaskoczonym
> > dzieciom, nie wiadomo kiedy umrze, czy w ogóle jeszcze żyje?
>
> Odrzucenie spadku o zrzeczeniu się spadku albo przyjęciu go z
> dobrodziejstwem inwentarza należy złożyć w ciągu pół roku od czasu
> dowiedzenia się o swoim powołaniu do spadku - do sądu lub przed
> notariuszem, który od niedawna może też prowadzić proste sprawy spadkowe.
>
> Zatem jeśli nie wiadomo, co rodzic zostawi, najlepiej przyjmować w
> ciemno z dobrodziejstwem.
>
> Jeśli nie wiemy, czy żyje - półroczny termin liczy się od dowiedzenia
> się o śmierci.

Przy czym:
Jeśli przyjmuje się spadek z dobrodziejstwem inwentarza, to następuje spisanie
inwentarza (pasywów i aktywów). To co nie zostało wykazane w tym spisie, nie
wchodzi do spadku. Ewentualni nie ujawnieni wówczas wierzyciele mogą jednak
dochodzić swego, jeśli wykażą później że spadkobiorca wiedział o nich, lub mógł
w prosty sposób się dowiedzieć.

W sumie, jeżeli na pierwszy rzut oka masa spadkowa jest pusta lub wiemy że są
same długi, najlepiej taki spadek odrzucić. Oznacza to mniejsze koszta (bo spis
inwentarza kosztuje) i są z tego mniejsze problemy na przyszłość, bo odrzucenia
spadku wierzyciele spadkodawcy nijak zakwestionować nie mogą.

AdamK