Moim zdaniem serwisantowi nie należy się wynagrodzenie za dojazd. Powyższe
opieram na następującym rozumowaniu:

W chwili przeprowadzenia rozmowy telefonicznej została ustnie zawarta umowa
o dzieło opiewająca naprawę pralki. Wydaje mi się, że ten fakt nie ulega
wątpliwości. Treści rozmowy telefonicznej najprawdopodobniej nie uda się
odtworzyć, a zatem należy przyjąć, że zastosowanie mają przepisy kodeksu
cywilnego. Jak wynika z postu inicjującego wątek, miejscem wykonania usługi
miało być mieszkanie klienta. W tym celu do mieszkania tego zresztą przybył
serwisant, który naprawy jednak nie dokonał. W chwili obecnej odłóżmy na bok
przyczyny tego faktu, bowiem nie wydaje mi się możliwe ustalenie post
faktum, czy klient właściwie opisał usterkę, czy nie. Faktem bezspornym
pozostaje jednak, że pralka nie została naprawiona. W tej sytuacji dzieło
zamówione nie zostało wykonane, a więc i nie należy się za to wynagrodzenie.
Należność za dzieło przysługuje serwisantowi w chwili oddania dzieła (art.
642 kc), a to jak wiemy nigdy nie nastąpiło.

Gdyby serwisant oświadczył, że naprawy nie da się dokonać na miejscu i
zaproponował zabranie w tym celu pralki do zakładu, to wówczas w razie
odmowy klienta miałby zastosowanie art. 639 kc. Zatem faktycznie należność
za dojazd by serwisantowi przysługiwała. Zresztą nie tylko za dojazd, bo
również za ewentualne spodziewane zyski. De facto klient byłby obowiązany
wówczas zapłacić za cały koszt usługi pomniejszony o wartość części.

Jednak skoro serwisant usługi nie wykonał, a winy za ten stan rzeczy
klientowi przypisać się nie da, zatem zasadnym będzie moim zdaniem
przyjęcie, że z umowy o dzieło się nie wywiązano, a propozycja przywiezienia
pralki do zakładu przez klienta była ofertą dokonania naprawy na nowych
warunkach, tzn. nie w miejscu zamieszkania klienta, a w zakładzie. Klient
mógł tę ofertę przyjąć, albo też odrzucić. Tak, czy inaczej ta druga umowa
wiązałaby strony od chwili przywiezienia pralki do zakładu i złożenia
zlecenia, a więc nie mogłaby być podstawą do żądania zapłaty za niewykonane
poprzednio dzieło.
--
Jestem tylko człowiekiem i mogę się mylić. Przedstawiony wyżej
punkt widzenia jest moją prywatną opinią i upraszam o nie trakto-
wanie jego jako bezwzględnie obowiązującego stanu prawnego.