Witam,

> Napisałem 'raczej', bo jak wiadomo, mogą być tzw przedwczesne wytryski,
> ale
> jako takich pełnych to nie było, wątpie też w te przedwczesne.

Sorry, ale uśmiałem się nieziemsko. Masz niezłe sposoby zabezpieczania.

Może mnie nie zrozumaiłeś dokładnie i zacytowałeś nie ten fragment.

Jeżeli chodzi o zabezpieczanie miałem na mysli prezerwatywe, ale zostawmy
to, nie to było meritum sparwy a jedynie wstępnym opisem.

>
> Bardzo brakuję mi maleństwa, ale z drugiej strony chciałbym mieć 100 %
> pewność, że jest to moja córką, bo chciałbym dalej na nią łożyć i mieć z
> nią
> kontakt.
>

To się zastanów co ty chcesz. Bo to co napisałeś to sprzeczność.
Z jednej stronych kochasz dziecko, a z drugiej strony chcesz
zaprzeczenia ojcostwa.
To może lepiej nie dotykać sprawy i zostawić ją tak jak jest.


Nie chce zaprzeczac, chcę mieć pewność, że jest to moje dziecko.
Miłość do dziecka to odrębna sprawa




> Pytanie, czy gdyby mama, chciała by dać sprawę do sądu o alimenty (mimo
> to,
> że płace, ale pewnie by chodziło o zasądzone), mogę wnieść o ustalenia
> ojcostwa, abym ze swoich środkow nie musiał ponosić dość drogich badań
> DNA,
> czy też ja je muszę ponieść.

Jeśli ona wniesie o alimenty, to w takim przypadku nic nie możesz, bo
ona przedstawi dowód w postaci uznania dziecka przez ciebie i dalsze
dywagacje na ten temat zostną odrzucone, a alimenty przyznane.

Nie chce unikac kosztów , ale czy jak przedstawiłbym dowody w postaci badań
DNA, w dalszym ciągu sąd może przyznać ewentualne alimenty ?
Chodzi mi tutaj o to, że ja i tak będę płacił, ale dobrowolnie, a nie
zmuszany/zobligowany przez sąd, czy okażę sie Ona moim dzieckiem czy też
nie
Nie chce tutaj ponownie poruszać kwesti uczuć, ale chodzi o samo prawo w tym
temacie.

>
> Myślałem też o badaniach na własną rękę, ale w aktualnej sytuacji jest to
> dla mnie spory wydatek, czytałem tez o dwóch róznych badaniach, w jednych
> z
> nich (tańszych) niekoniecznie to może byc dowód przed sądem, oraz o tych
> drugich (droższych), których sąd nie może zakwestionować.
> Poproszę znawców o wyjasnienie.

Tak też nic nie zdziałasz, bo matka musi wyrazić zgodę, a pewnie jej nie
wyrazi.

Czy ewentualny brak jej zgody ma jakiś wpływ na to, bo jeżeli jej nie
wyrazi, to na zdrowy rozsądek wydawałoby sie że sie ich obawia...



>
> Jak już pisałem, badanie które wykazałoby brak powiązania (bardzo sie tego
> boję i raczej nie chciałbym poznać takiego wyniku), było by moją osobistą
> tragedią, bo ciężko jest 'przestać' kochać dziecko, które po kilku latach
> kocha się bardzo, chyba nawet gdyby okazała się nie moja, to pewnie też
> bym
> ją odwiedzał, kupował prezenty itp itd. i traktował jak moje...

to po jaką cholerę ruszasz sprawę.

Masz dzieci ?
Masz pewność, że są Twoje ? Tak, to Tobie zazdroszczę, nie wiesz z jakimi ja
sie borykam myślami.
Ja takiej pewnosci nie mam, w tym szkopuł, a uwierz, chciałbym mieć.
Ponownie proszę, nie poruszajmy tutaj kwestii uczuć.



>
> Czy uznanie dziecka i nadanie Jej swojego nazwiska w USC ma jakieś
> znaczenie
> i czy nie koliduje to z ewentualnym wnioskiem o ustalenia ojcostwa i kto
> je
> składa, ja, mama czy sąd?


Dobra. Teraz o praktyce.
Możesz w sądzie złożyć pozew przeciwko matce i dziecku o unieważnienie
uznania. Art 82.1 kodeksu rodzinno - opiekuńczego.

Art. 82.
§ 1. Jeżeli mężczyzna, który dziecko uznał, żąda unieważnienia swego
uznania,
powództwo powinno być wytoczone przeciwko dziecku i matce, a jeżeli
matka nie żyje - przeciwko dziecku.


Z drugiej strony jest jeszcze art. 80.1

Art. 80.
§ 1. Mężczyzna, który dziecko uznał, może w ciągu roku od daty uznania żądać
jego unieważnienia z powodu wady swego oświadczenia woli.


Bardzo dziękuję za wskazówki, porady i wskazanie odpowiednich §.

Pozdrawiam
Asd