> Użytkownik "Dark26" <d...@o...pl> napisał w wiadomości
> news:1738.0000001b.4adccfbe@newsgate.onet.pl...
>
> Od oceny materiału dowodowego jest sąd, a nie policjant. Policjant
> zaprotokołuje, ze świadek na takie to a takie pytanie odmówił odpowiedzi
> powołując się na art. 183 kpk i z grubsza rzecz biorąc to całe konsekwencje
> prawne skorzystania ze swojego prawa. Inna sprawa, że czasem z tych odmów
> coś można wywnioskować, a czasem nie. Bo jak świadek odmówi odpowiedzi na
> pytanie, kto jechał należącym do niego samochodem, no to w sumie trudno z
> takiej odmowy wydedukować, czy jechał sam, czy ktoś z jego rodziny. A może
> nie wie, kto jechał, ale bierze pod uwagę, że mógł ktoś z bliskich.

Właśnie w tym sęk.
Czy nie lepszym w podanym rozwiązaniu jest stwierdzenie "nie pamiętam"?

A czy na postawione pytanie - czy to pan, prowadził auto - powołanie się na w/w
paragraf nie jest oczywistym przyznaniem się do faktu?
Jeżeli jako świadek otrzymuję pytania pokroju - czy to pan; czy za pana zgodą;
czy miał pan wiedzę na temat... itp. uchylając się zgodnie z przysługującym mi
prawem, nie przysporzę sobie więcej problemu?

Owszem, to ja, ale... działałem na polecenie przełożonego, nie mając świadomości
że... (przyjdzie mi się z tego spowiadać).
Owszem, wydałem zgodę ale... kierowałem się informacjami jakie uzyskałem w
wyniku otrzymania dokumentu X.
Miałem wiedzę na temat... nie sądziłem jednak, że sprawa dotyczy czynu karalnego.

Co jest w takiej sytuacji lepszym rozwiązaniem?
Co daje mi art. 183? Z mojego punktu widzenia, wyłącznie grę na czas,
oczekiwanie na kolejne wezwanie. Proszę, jeżeli tak jest to wyprowadźcie mnie z
błędnego myślenia.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl