> Osobiście uważam i podtrzymuje to co
> pisałem wcześniej, ze bez stwierdzenia nabycia spadku się nie da.
(...)
> Myślę, że
> rację ma piszący wcześniej, że notariusz nie zgodzi się na taką
umowę. Skąd on
> ma wiedzieć, czy np. matka nie zostawiła testamentu i spadkobiercą
jest ktoś
> inny, nie rodzeństwo.

A czy notariusz ma być aż tak dociekliwy? Z czego to wynika? Czy nie
przesadzamy?
Gdyby rejent miał aż tak wnikać to by pewnie nigdy nic nie spisał. Bo
nawet gdy sprzedający przedstawia mu jakiś stary akt notarialny
potwierdzający rzekomo jego prawo własności sprzedającego to skąd
notariusz może wiedzieć czy przedmiotu określonego w tym akcie w
międzyczasie dziesięć razy nie sprzedano? Skąd może wiedzieć że po
uzyskaniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, masy
majątkowej nie zbyto np. u innego notariusza? Chyba przypisujecie
Panowie notariuszowi obowiązki których nie ma.

Znam tylko jedną sytuację gdy posiadanie postanowienia o
stwierdzeniu nabycia spadku jest bezwzględnie konieczne i prawem
wymagane - to sytuacja opisana w art. 1027 k.c.: "Względem osoby
trzeciej, która nie rości sobie praw do spadku z tytułu dziedziczenia,
spadkobierca może udowodnić swe prawa wynikające z dziedziczenia
tylko stwierdzeniem nabycia spadku." TA sytuacje w naszym kazusie
nie zachodzi. A poza nią w mojej ocenie postanowienie sądu
spadkowego umacnia jedynie pozycję osoby nabywającej rzecz od
kogoś kto jest wymieniony w tym postanowieniu ale nie jest niezbędne
do czegokolwiek (vide: art. 1028 k.c.: Jeżeli ten, kto uzyskał
stwierdzenie nabycia spadku, lecz spadkobiercą nie jest, rozporządza
prawem należącym do spadku na rzecz osoby trzeciej, osoba, na
której rzecz rozporządzenie następuje, nabywa prawo lub zostaje
zwolniona od obowiązku, chyba że działa w złej wierze.)

Dlatego uważam że nie trzeba postanowienia o stwierdzeniu nabycia
spadku by zawrzeć skuteczną umowę dotyczącą przedmiotów masy
spadkowej - przynajmniej nie znam normy która by to narzucała.

Co do postawy notariusza to jest to rzeczywiście ciekawy problem ale
chyba jednak jest on tu nieco demonizowany.
Notariusz ma oczywiście pewne obowiązki (np. ten: Art. 85. § 1 prawa o
notariacie: Przy dokonywaniu czynności notarialnej notariusz jest
obowiązany stwierdzić tożsamość osób biorących udział w czynności)
ale według mnie notariusz co do zasady nie ma prawa ingerować w
wolę stron chcących zawrzeć w jego obecności jakąkolwiek umowę jak
też nie może narzucać im co mają czynić (na marginesie przytaczam
potwierdzający to wymowny przepis prawa o
notariacie: "Art. 91. Notariusz sporządza akt notarialny, jeżeli wymaga
tego przepis prawa lub t a k a j e s t w o l a s t r o n")
Tylko wyjątkowo notariusz odmówi dokonania czynności notarialnej - a
to mianowicie wtedy gdy jest ona sprzeczna z prawem (art. 81 pr. o
notariacie). Nie wiem jak to widzą inni, ale według mnie zawarcie
umowy kupna-sprzedaży bez stwierdzenia nabycia spadku nie jest
sprzeczne z prawem - jak napisałem wyżej nie znam normy która by o
tym mówiła.
Co prawda wg art. 80 § 2 prawa o notariacie "przy dokonywaniu
czynności notarialnych notariusz jest obowiązany czuwać nad
należytym zabezpieczeniem praw i słusznych interesów stron oraz
innych osób, dla których czynność ta może powodować skutki prawne"
ale w tej sytuacji widziałbym to tylko tak że notariusz poucza
kupującego że działanie bez postanowienia o stwierdzeniu nabycia
spadku niesie za sobą pewne ryzyko oraz że dysponując takim
postanowieniem kupujący byłby lepiej zabezpieczony vide: art. 1028
kc), a jeśłi kupujący nadal nalega żeby spisać akt to notariusz winien
pisać (bo taka jest wola stron a żadnej sprzeczności w poczynaniach
stron z prawem nie ma).
Tak więc nie demonizujmy roli notariusza - on tylko jako osoba
zaufania publicznego asystuje stronom które mają pełną swobodę
kontraktowania. Notariusz wcale wg mnie nie musi dociekać czy
przedmiot umowy jest własnością sprzedającego czy nie - wystarczy że
w akcie ujmie oświadczenie sprzedającego na tę okoliczność i pouczy
kupującego o ewentualnych zagrożeniach - ale woli stron narzucać nie
może

Tak czy owak ciekaw jestem jak w praktyce reagowaliby notariusze. Ilu
z nich odmówiłoby sporządzenia aktu gdyby strony się upierały, no i
jak uzasadniliby sprzeczność żądanej od nich czynności z prawem...

Ciekaw jestem też ewentualnych wypowiedzi polemicznych tu na liście.

--
Wysłano z serwisu Usenet na stronach PomocPrawna.INFO
-> http://usenet.pomocprawna.info