Użytkownik "Maverick" <m...@p...fm> napisał w wiadomości
news:gtpgeh$4nv$2@inews.gazeta.pl...
> boukun wrote:
>
>> Takie słowa pani Beata Szepietowska to sobie może pisać do ukochanego, ja
>> oczekuję decyzji o dopuszczalności od sędziów Trybunału w sprawie złożonej
>> skargi m. in. na ustawę o Trybunale Konstytucyjnym, na którą to decyzję
>> przysługuje zażalenie.
>>
>> Odeślę im to z powrotem...
>>
>> boukun
>
> A spelnisz teraz warunki formalne?
>
> np:
> "W myśl art. 48 ust. l ustawy z dnia l sierpnia 1997 r. o Trybunale
> Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, póz. 643, ze zm.), skarga konstytucyjna, będąca
> pismem procesowym, musi być w imieniu skarżącego sporządzona przez adwokata
> lub radcę prawnego. W przypadku braku możliwości poniesienia kosztów pomocy
> prawnej przez osobę zamierzającą złożyć skargę konstytucyjną, wniosek o
> ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu rozpoznaje na podstawie
> Kodeksu postępowania cywilnego, sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce
> zamieszkania tej osoby, a na postanowienie sądu oddalające ten wniosek,
> przysługuje zażalenie w trybie art. 394 § l pkt 2 Kodeksu postępowania
> cywilnego. "
> --
> Regards,
> Maverick

I to właśnie było przedmiotem zaskarżenia, warunki często nie do spełnienia i
dyskryminujące osoby fizyczne wobec osó prawnych. Link zapodałem. Ustawa o
Trybunale Konstytucyjnym sama łamie konstytucję!
Art. 48 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym ogranicza zbędnie prawa i
swobody obywatelskie wynikające z Konstytucji. Ograniczenia dla osób fizycznych
do wniesienia skargi konstytucyjnej określone w art. 48 ust. 1 ustawy o
Trybunale Konstytucyjnym, a także określone w art. 175 § 1 i art. 194 § 4 ustawy
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie są konieczne w
demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź
dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw
innych osób. Ustawy te nie regulują praw i obowiązków dla adwokatów i radców
prawnych, a dotyczą praw wszystkich mieszkańców rzeczpospolitej Polskiej, zatem
ograniczenia w nich wynikające dla osób fizycznych naruszają zbędnie art. 32
ust. 1 Konstytucji, stanowiący o tym, że wszyscy są wobec prawa równi i w
sprzeczności do art. 31 ust. 3 Konstytucji naruszają istoty wolności i prawa
wynikające z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dla tych osób. Ustawy te nie
równo traktują osoby fizyczne z osobami prawnymi, choć nie dotyczą szczególnych
regulacji dla osób prawnych, a co za tym idzie, dyskryminują sprzecznie z
Konstytucją osoby fizyczne, przez co naruszają ich godność osobistą, chronioną
art. 30 Konstytucji RP. Osoba prawna wszakże nie ma nałożonych utrudnień
wynikających z art. 48 ust. 2 ustawy o trybunale Konstytucyjnym, jak i podobnych
przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Sędzia,
prokurator, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, nie muszą
w myśl zaskarżonych ustaw ponosić kosztów pomocy prawnej, ewentualnie zwracać
się do sądu rejonowego ich miejsca zamieszkania o ustanowienie dla nich adwokata
lub radcy prawnego z urzędu na podstawie Kodeksu postępowania cywilnego, chcąc
dochodzić swoich naruszonych praw w przedmiotowych ustawach. Ustawy te
dyskryminują bezcelowo osoby fizyczne wobec osób prawnych (naruszenie art. 32
ust. 1 Konstytucji). Ten stan prawny jest nie do przyjęcia w demokratycznym
państwie prawa, tym bardziej, że jak wywiedziono powyżej, obłożenie osób
fizycznych dodatkowymi warunkami wiąże się z restrykcjami ekonomicznymi i są one
często niemożliwe do spełnienia. Sądy wykorzystują te utrudnienia wobec osób
fizycznych bezlitośnie i nadużywają władzy, a na ich działania nie ma
skutecznych środków odwoławczych. Jak się chce psa uderzyć, to się kij zawsze
znajdzie, jak to miało miejsce w moim przypadku, co wskazano powyżej. Bycie
osobą fizyczną pociąga za sobą zawsze posiadanie zdolności prawnej, czyli
możliwość bycia podmiotem stosunków prawnych (praw i zobowiązań). Osoby fizyczne
mają także zdolność do czynności prawnych. Pełną zdolność do czynności prawnych
nabywa się po osiągnięciu pełnoletniości.



O tym, że osoby fizyczne mogą równie dobrze co osoby prawne dochodzić swoich
naruszonych praw przed Trybunałem Konstytucyjnym nich świadczy fakt, że skarżący
mieszkając swego czasu w Republice Federalnej Niemiec wniósł skutecznie,
osobiście sporządzoną skargę konstytucyjną, zaskarżając Federalną Ustawę o
Zasiłku Wychowawczym (Bundeserziehungsgeldgesetz - BErzGG), w związku z
dyskryminacją cudzoziemców i ich dzieci, obwarowując ich w zaskarżonej ustawie
dodatkowymi warunkami do spełnienia w dostępie do zasiłku wychowawczego.
Federalny Sąd Konstytucyjny w Karlsruhe (Bundesverfassungsgericht) uznał moją
skargę za zasadną, uchylając zaskarżony wyrok Federalnego Sądu Socjalnego
(Bundessozialgericht) i skierował sprawę z powrotem do ponownego rozpoznania do
Federalnego Sądu Socjalnego. Jednocześnie Federalny Sąd Konstytucyjny określił
niemieckiemu ustawodawcy (Bundestag) dwa lata czasu na naprawienie ustawy (por.
wyrok Bundesverfassungsgericht - 1 BvR 1342/03 - do przejrzenia tu

http://www.bundesverfassungsgericht.de/entscheidunge
n/rk20050317_1bvr134203.html).



W Republice Federalnej Niemiec, każda osoba ma zgodnie z art. 93 ust. 1 Nr 4a
niemieckiej ustawy zasadniczej (Grundgesetz - GG) prawo wnieść skargę
konstytucyjną do Federalnego Sądu Konstytucyjnego na zasadzie § 90 ust. 1
Federalnej Ustawy o Sądzie Konstytucyjnym (Bundesverfassungsgerichtsgesetz -
BVerfGG).


Art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiednikiem art. 93
ust. 1 Nr 4a niemieckiej ustawy zasadniczej (Grundgesetz - GG) i ma w swojej
istocie te same brzmienie co ten odpowiedni przepis niemieckiej Konstytucji,
dający wszystkim mieszkańcom Republiki Federalnej Niemiec prawo do wniesienia
indywidualnej skargi konstytucyjnej. Z kolei art. 48 ust. 1 polskiej ustawy o
Trybunale Konstytucyjnym jest odpowiednikiem § 90 ust. 1 niemieckiej Federalnej
Ustawy o Sądzie Konstytucyjnym, z tą różnicą, że w niemieckiej Federalnej
Ustawie o Sądzie Konstytucyjnym nie ma obostrzeń w stosunku do osób fizycznych,
jak to ma miejsce w ust. 1 i 2 art. 48 polskiej ustawy o Trybunale
Konstytucyjnym, albowiem niemiecka Federalna Ustawa o Sądzie Konstytucyjnym jest
zgodna z niemiecką ustawą zasadniczą - niemiecką Konstytucją. Polska ustawa o
Trybunale Konstytucyjnym narusza natomiast postanowienia Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej, co wywiedziono powyżej, o naruszeniu praw człowieka
nie wspominając.



Powołane powyżej zarzuty świadczą o zasadności skargi, zatem wnoszę jak w
petitum i o orzeczenie, iż ustawa o Trybunale Konstytucyjnym, narzucając iż
skargę konstytucyjną osoby fizyczne mogą wnosić wyłącznie poprzez adwokata lub
radcę prawnego, ogranicza prawa obywatelskie, narusza art. 79 ust. 1 w
połączeniu z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 87 Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej;

a ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi narzucając iż
skargi do wyższej instancji i zażalenia powinny być sporządzone przez adwokata
lub radcę prawnego, ogranicza prawa obywatelskie, narusza art. 31 ust. 3, art.
32 ust. 1 i art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
http://www.scribd.com/doc/13888907/Skarga-konstytucy
jna?secret_password=23qmlrykgl1jgim29t7u



boukun