On Mon, 12 Feb 2007 15:37:52 +0100, Johnson <j...@n...pl> wrote:

>-=\\Piotter//=- napisał(a):
>
>> Chodzi o wplyw tesciowej i nastawianie dziecka przeciw matce. Jak
>> sadzisz co bedzie sie dzialo w glowce takiego chlopaczka, jak babcia
>> bedzie sie do niego wrogo odnosila i bedzie slyszal ze mama jest
>> glupia i ma jej nie sluchac ?
>
>Po pierwsze nie wierze w wiedźmy i złe babcie.
>A po drugie może byś nas uświadomił ile dziecko ma lat.
>A po trzecie dziecko ma własny rozum.

Jeszcze nie za barzdo ma rozum, bo to 3,5 latek. W tym wieku dzieciaki
sa niesamowicie plastyczne i łykaja wszystko jak leci.
A co wiedźm, ja reaguje dosc emocjonalnie na ta sytuacje, bo sam
wychowalem sie w domu w ktorym byly czeste awantury na podobnym tle.
Moja babcia, skandinad dobra ale dosc uparta osoba, mojego ojca bardzo
nie lubila i nastawiala mnie przeciw niemu jak mogla. W domu toczyly
sie miedzy nimi ciezkie awantury i sam wiem jak to wyglada od strony
dziecka. Niby nikt nie jest zly, ale jak przychodzi co do czego to
jest prawdziwe piekło. Mineło wiele lat, mam ich teraz prawie 40, ale
ciezko mi bylo stworzyc jakis staly zwiazek i wciaz odczuwam echo
tamtych wydarzen. To tyle w kwestii rozumu u dziecka...
>
>A pierwotna rada była dobra. Dziecko powinno mieć kontakt z ojcem, o ile
>nie ma przeciwko temu sensownych argumentów, a takich nie podałeś.
>Wszelkie spory rodziców, czy "manewry" matki, czy ojca na tym tle
>odbijają się na dziecku.
>
>Skoro sprawa jest już w sadzie, proponuje zawrzeć tam ugodę co do
>sposobu widzeń.

Tez bym wolal zeby A i B sie dogadali. Konflikty niczemu dobremu nie
sluza, rodza tylko nastepne konflikty.