Dnia 10/10/2005 18:55, Przemysław Rokicki wrote :
>>>wszyscy jednoglosnie stwierdzili ze nie jest to przestepstwem wiec na
>>>podstawie art 9 par 1 kk
>>
>>Ja tak nie uważam, więc nie jednogłośnie.
>
>
>
> i sie mylisz, gdyby byl z gory przeznaczony dla przestepstw wowczas
> by podpadal pod to co cytowales

Nie rozumiem. Przeformułuj, proszę, swoje zdanie.

> Na forum dla fanów konopi
>
>>indyjskiej jednomyślnie napiszą, że palenie nie jest przestępstwem...
>
>
> no i beda mieli racje, jezlei twierdzisz ze palenie konopii jest karalne podaj
> podstawe prawna :-)

Eeech. Słusznie. "Posiadanie konopii indyjskiej jest przestępstwem." :-)

>
>>>ktory
>>>oskarza niewinnego czlowieka, tak byc nie moze.
>>
>>Ewidentnie popełnił czyn zabroniony.
>>
>>A wg Twojej wersji nikt może złożyć doniesienia, bo przecież nigdy nie
>>wiadomo, czy nie był jakiś kontratyp...
>
>
> nie, doniesienie ma zlozyc wtedy gdy jest pewny ze
> 1. popelniono przestepstwo ( amozna sie zpayatc przed polijcanta czy w
> rpokuraturze)
> 2. wiemy na 100 % ze dana osoba popelnila przestepstwo
>
>>Przepis ma chronić ludzi, którzy zgłaszają kradzież telewizora wiedząc,
>>że telewizor sprzedano.
>
>
> zartujesz chyba teraz co?

Hmm. Przepis ma "ścigać" takich ludzi oczywiście.

>>>czytalem, a ty przeczytaj art 115 par 2 kodeksu karnego , zwroc uwage na
>>>zamiar sprawcy,
>>>tu moglbym smailo ukarac autora programu p2p ktory na stronie podaje linki
>>>do stron typu osiolek
>>>bo jest to ewidentne pomocnictwo przy kradziezy oraz produkcja w tym celu
>>>oprogramowania.
>>
>>Art. 115 § 2 kk -- definicja społecznej szkodliwości, no i co z tego?
>>
>>Zamiar, jak ja go rozumiem, jest istotnym elementem tzw. przestępstw
>>kierunkowych (np. oszustwa -- "kto w celu osiągnięcia korzyści
>>majątkowej"). Mówiąc o zamiarze, przy konkretnym przestępstwie,
>>wskazujesz, że żeby wypełnić znamiona, sprawca musi działać w konkretnym
>>zamiarze i ten zamiar trzeba wykazać (jak przy oszustwie). Przepis art.
>>269b nie wymaga aby sprawca działał w jakimkolwiek zamiarze.
>
>
> w przypadku morderstwa tez nie ma sprecyzowanego zamiaru zabicia,
> (patrz pobicie ze skutkiem smiertelnym)

Już (chyba) wiem dlaczego nie możemy dojść do porozumienia w tej
materii. Inaczej rozumiemy pewne pojęcia. Zobacz niżej.

> Art 53 par 1 i par 2 pokazuje ze zawsze jest istotny zamiar.

Art. 53 § 1 i 2 kk opisuje dyrektywy kary. Mówimy tu wyłącznie o
przestępności czynu i o popełnieniu tego czynu. Inaczej, aby sąd mógł
zastosować dyrektywy z rozdziału VI kk, musi najpierw stwierdzić, że
czyn stanowi przestępstwo a jeszcze wcześniej czy stwierdzić czy czyn
został popełniony.

>>Inaczej: udostępnianie przykładowego tcpdumpa jest czynem zabronionym
>>(wyczerpuje znamiona przepisu art. 269b kk), lecz niekoniecznie jest
>>przestępstwem -- bo znikoma szkodliwość społeczna może wchodzić w grę
>>(na przykład) albo błąd co do prawa (art. 30 kk). Oczekiwanie od
>>obywatela, że ma sam oceniać szkodliwość społeczną i jeśli źle ją oceni,
>>jak chcesz Ty, to popełnia przestępstwo z art. 238 kk, jest absurdem.
>
>
> nie jest absurdem, Bo spytac sie moze zanim zlozy oficjalne doniesienie.

Czy chcesz przez to powiedzieć, że obowiązkiem zawiadamiającego jest:
1. pytać się czy to co chce zgłosić jest przestępstwem,
2. posłuchać odpowiadających mu?

To co Ty masz na myśli pisząc "zamiar", jest związane z pojęciem
umyślności. Dla mnie zaś "zamiar" jest, jak pisałem poprzednio,
elementem przestępstw kierunkowych.
Inaczej: dla mnie zamiar występował bezpośrednio w znamionach
przestępstwa poprzez zwrot "w celu", zaś u Ciebie w fazie analizy
umyślności bądź nieumyślności, gdzie występuje zamiar w postaci pojęć:
zamiar bezpośredni, zamiar ewentualny (art. 9 § 1 kk)

Podałeś przykład z zabójstwem i z pobiciem ze skutkiem śmiertelnym. Oba
te przestępstwa charakteryzują się skutkiem w postaci śmierci człowieka.
Ale, zabójstwo jest zbrodnią, a tą można popełnić wyłącznie umyślnie
(art. 8 kk) (w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym -- art. 9 § 1 kk).
Zatem sprawcy należy udowodnić, ze działał w celu popełnienia tego czynu
zabronionego. Podkreślam: w celu popełnienia TEGO czynu zabronionego --
(dla zabójstwa "zabicia człowieka", dla kradzieży "zabrania w celu
przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej" etc.).

Rozpiszę rozumowanie po kolei, żebyś mógł wskazać w którym kroku, wg
Ciebie popełniam błąd, OK?

1. Czynem zabronionym z art. 269b jest: "udostępnianie programu
komputerowego przystosowanego do..." (definicję czynu zabronionego
zawiera art. 115 § 1 kk).
2. Udostępniając tenże program komputerowy sprawca popełnia ten czyn
zabroniony umyślnie "bo sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce
go popełnić..." -- art. 9 § 1 kk. Chce popełnić _czyn zabroniony_ -- to
wynika jasno z art. 9 § 1 kk -- a czynem zabronionym jest
"udostępnianie". Inaczej, zamiarem bezpośrednim sprawcy jest
"udostępnienie" i tylko ten zamiar jest badany przy stosowaniu art. 9 §
1 kk.

W dwóch krokach dowiedliśmy, że sprawca popełnił czyn zabroniony z art.
9 § 1 kk. To czy czyn zabroniony popełniony przez sprawcę jest
przestępstwem to odrębna kwestia. Czyn jednak został bez wątpienia
popełniony.


--
Przemysław Płaskowicki
I'm smarter than the average bear! (Yogi Bear)