wombi <w...@o...eu> napisał(a):

> Liwiusz pisze:
> > Olgierd pisze:
> >
> >> Ad Twojej wypowiedzi: dlaczego uważasz, że w tej sytuacji wyłączony
> >> zostaje art. 55(2) kc? Bo rozumiem, że dopuszczałbyś co najwyżej art.
> >> 519 kc?
> >
> >
> > Raczej ku temu drugiemu bym się skłaniał. Co "wchodzi w skład"
> > przedsiębiorstwa bardziej mi się kojarzy z wyposażeniem, a nie
> > posiadanymi umowami z klientami, czy z operatorem komórkowym (a co z
> > kredytem w banku? Jego też można zbyć na rzecz bezdomnego bez zgody banku?)
> >
> > Po to właśnie zawiera się umowę (dajmy na to posprzątania trawnika) z
> > panią Kowalską, aby to pani Kowalska swoim nazwiskiem ją firmowała - czy
> > to w ramach prowadzonej przez siebie DG, czy to w ramach jakiegoś innego
> > zlecenia (jest to właściwie dla zleceniodawcy sprawa drugorzędna).
> > Oczywiście wykonanie zlecenia można powierzyć osobie trzeciej, ale
> > stroną umowy będzie nadal Kowalska.
>
> Podzielam pogląd Liwiusza.
> Jak ktoś chce niech przeczyta np. decyzję RŁO-23/2004 na
> http://www.uokik.gov.pl/pl/orzecznictwo_prezesa_uoki
k/decyzje_prezesa/

Przejrzałem. I dalej nie rozumiem w czym problem. Decyzja wydaje się jak
najbardziej sensowna, w końcu przedsiębiorca podał swoim abonentom
nieprawdziwe informacje, co do konieczności zawarcia "przepisania umowy", a
konieczność taka nie zachodziła.

Istotą zbycia przedsiębiorstwa nie jest to, że następuje zmiana dłużnika,
tylko tzw. pomnożenie podmiotowe albo kumulatywne przystąpienie do długu (w
odróżnieniu od translatywnego przejęcia - art. 519 KC).

Nie ma więc potrzeby zmian w treści umów, nie jest też potrzeba na nic zgoda
wierzyciela. Jego interesy są przecież wystarczająco dobrze chronione.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/