> Matka- praktycznie bez źródła utrzymania (kulejąca firma,
> która zaraz padnie na pysk); pożyczająca od znajomych na
> trochę mieszkanie (które zaraz będą chcieli odzyskać), a
> oficjalnie- mieszkająca 'po koleżankach'; posiadająca- i
> korzystająca bardzo czynnie- z prawa jazdy mimo wyraźnych
> przeciwwskazań lekarskich (spowodowała niedawno wypadek,
> jadąc z dzieckiem na dodatek, właśnie z tego powodu), a
> w 'bonusie' - spotykająca się z kryminalistą. Utrudnia
> spotkania z dzieckiem, nastawia je przeciwko ojcu.
>
> Ojciec dla kontrastu normalny, stała praca od dawna plus
> własna firma, dom, stały związek, etc.

Niestety, w Polsce najgorsza matka jest lepsza od najlepszego ojca.
Ale niech facet walczy, ja to mam za sobą.
Jeśli będą racjonalne argumenty, nie powinno być problemu.
Ja miałem "łatwiej", bo zaraz po złożeniu pozwu zdarzyło się, że musiałem
odebrać dziecko matce. Do czasu rozpoczęcia procesu było u mnie. Poprosiłem o
tymczasowe powierzenie mi opieki, do zakończenia. I o kuratora, jak już sąd
wyznaczył spotkania. Opinia kuratora przesądziła o powierzeniu mi opieki. Mama
powołała kilkunastu świadków, którzy nic nie pomogli, bo mataczyli i kłamali.
Niejako po mojej stronie byli jej rodzice (żyliśmy w konkubinacie, więc nie
teściowie), po prostu mówili prawdę. Ja sam żadnego świadka nawet nie
zgłosiłem. Nieoficjalnie wiem, że mimo tego było blisko, aby dziecko
powierzono matce. Ale cóż, na głupotę ludzką (a sędzia, a szczegółowo, pani
sędzia, też człowiek).

--
igoR

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/