> Nie rozumiesz.
>
> Suma, to suma. Wynik dodawania. (Np "Suma wszystkich strachów" :) )
> Cena, to co innego.
> Wartość, to jeszcze coś innego.
>
> Powtarzam: Cena, to może być na metce lub w ofercie. To kwota, której
> sobie ktoś życzy w zamian za coś.
> Wartość może być w raporcie, analizie, w głowie lub na suficie.
> Suma - najczęściej jest błędnie (jeśli nie jest wynikiem dodawania)
> używanym słowem zamiast "kwota", czyli po prostu "ilość pieniędzy".

Ty nie rozumiesz.
Szacowanie to szacowanie, komornik to robi a jak wg dłużnika zaniży wartość
oszacowanai względem "ceny rynkowej" to można złożyć na to skargę do sądu.
Jeśli dłużnik nie złoży to suma oszacowania zostaje jako cena do ustalenia
ceny wywoławczej. Z reguły dłużnicy tego nie robią, bo nie wiedzą, nie
umieją, nie chce im się, czy (wpisz sobie cokolwiek).
Jednak w interesie dłużnika jest, żeby "suma oszacowania" była jak
najmniejsza, bo wtedy przyjdzie masa licytantów i będą się zabijać. A jeśli
dłużnikowi zależy na przedmiocie licytacji to najlepiej przed licytacją coś
wpłacić komornikowi, żeby zniósł licytację lub
podstawić swojego licytanta, żeby wykupić przedmiot licytacji dla siebie.

Nie wiem czy już wystarczająco jasno się wyraziłem? Może poproszę innych o
opinię...


--
pozdrawiam, wromek