W dniu 2011-08-01 13:06, Kamil pisze:

>> Problem jest taki, że gdybyśmy z rodzeństwem składali się na emeryturę
>> naszych bliskich - mieliby kilkukrotnie wyższą (licząc składki, które
>> płacimy). Większość tych pieniedzy idzie niestety na emerytury
>> uprzywilejowanych....
>
> Jest kilka możliwości w twojej opowieści :)
> Albo starzy nie robili nic tylko płodzili kolejne mioty z tobą włącznie,

To byłoby super! ZUS by kwitł i nie groziłby nam kryzys.

> więc matka nie mogła robić nic innego jak tachać brzucha i rodzić - więc
> praca zawodowa odpada. Dlatego jest was kilkunastu.

Kobieta, która pracuje "zawodowo" zamiast dbać o rodzinę jest społeczną
katastrofą.

> Jest was kilku, ale zarabiacie po kilkanaście/dziesiąt tysięcy miesięcznie,
> by łącznie wasze składki (i tak ograniczone do max podstawy) wyniosły tyle
> co emeryturki dla waszych starych.

A tu już p...isz jak potrzaskany.

> reasumując - pleciesz dyrdymały koleś ;)

Ty - większe. :)

Uprośćmy:
Kowalski ma starego ojca, Malinowski ma starego ojca. Kowalski i
Malinowski płacą ojcom za mieszkanie i kartę kredytową (żeby mógł
(ojciec) sobie kupić ziemniaki).
Teraz przychodzi (sq..yn) urzędnik i mówi: Zamiast płacić swoim ojcom,
będziecie płacić to do ZUSu, ja sobie z tego wezmę pensję i prowizję,
resztę zainwestuję jak uznam za stosowne (w tym: wypłacę moim kolesiom
za łapówę) i "zadbam", aby wasi ojcowie nie umarli z głodu. Przy okazji
zadbam, aby nikt zanadto nie zadbał o ich zdrowie, bo ileż q. można?


... pisać dalej?


--

Dziękuję i pozdrawiam. Bzdreg.