W dniu 08.08.2022 o 03:12, Marcin Debowski pisze:

>>>> Kościół jako instytucja absolutnie nic. Część osób duchownych ma wiele
>>>> wspólnego. Ponieważ Kościół skupia osoby zainteresowane naukami Jezusa,
>>>> więc w populacji pewnie jest nadreprezentacja osób starających się
>>>> wcielać te nauki Jezusa praktyce. Ale to nadal nie jest jakoś
>>>> szczególnie duży udział.
>>> Takich co naprawdę próbują to są pewnie promile. Kiedyś pewnie część
>>> osób szła "na księdza" właśnie z powodu wiary, pewnego etosu i chęci
>>> przynależności do wspólnoty (włączając potrzeby akceptacji społęcznej).
>>> Potem większość z nich KK przemielił. Obecnie niewiele osób się już
>>> nabiera bo jaki jest koń każdy już widzi.
>> Wiele osób szło, bo to był jedyny sposób na zdobycie wiedzy. Nie było
>> świeckiego szkolnictwa, albo było trudno dostępne. Ja chcę wierzyć, że
> Ale to chyba jakieś >>100 lat temu?

Ja myślałem o zdecydowanie dawniejszych czasach pisząc to. Początek XX
wieku, to już dało się wykształcić bez zostania duchownym.
>
>> nadal wiele osób idzie właśnie dlatego, że chcą pomagać. W PZPR też nie
>> wszyscy mieli "na ustach" nauki Marksa, Engelsa i Lenina.
> Oczywiście, że nie. Szczególnie MZ po wojnie wiele osób szczerze
> widziało w tym wszystkim wiele pozytywnego i budowało ten socjalistyczny
> ustrój pełni dobrej wiary, woli i entuzjazmu.

Po prostu, jak przyszedłeś i powiedziałeś, że dobrze by było coś zrobić,
to się nie dało. A jak za Tobą stał kolektyw partyjny, to nagle
niemożliwe stawało się możliwe. Ja co prawda byłem nastolatkiem, jak to
padało, ale pamiętam te czasy.

Za naukami Lenina, Marksa i Engelsa zbyt wiele już kontaktu nie miałem.
Jeden kolega miał na półce te dzieła, bo były ładnie oprawione i
stanowiły dekorację w salonie, wiec widziałem okładki. Natomiast o ile
sobie to przypominam, to z tą partią było podobnie jak z Kościołem
Katolickim. Byli tam i dobrzy i źli ludzie.
>
>>>> Nie widzę zresztą głębszego sensu uporu przy ty, że jest inaczej.
>>>> Natomiast wynikający z przepisów kanonicznych celibat w naturalny sposób
>>>> zwiększa w populacji udział osób nie zainteresowanych związkami z
>>>> dorosłymi osobami płci przeciwnej i tu znowu może być nadreprezentacja
>>>> takich osób.
>>> Na wejściu to są MZ typowe osoby, więc nawet nie dorabiałbym teorii, że
>>> KK przyciąga takie osoby. A co się potem dzieje, dodatkowo przy obsesji
>>> KK na cokolwiek związanego z seksem, zakłamaniu itp. to są MZ czysto
>>> działania oportunistyczne i wynikające z wiadomych ograniczeń. Dziecko
>>> jest dostępne i będąc jakimś dla spędzanych do kościołą dzieci
>>> autorytetem, atwo dziećmi manipulować.
>> Dziecko - moim zdaniem - łatwiej przekonać do zachowania w tajemnicy.
> To jest właśnie ta manipulacja.

Też. Dlatego moim zdaniem utożsamianie pedofilii i duchownych jest
złudne. Nie mogąc mieć legalnych kontaktów z kobietami zaczynają jakoś
kombinować. Nie powinni, ale są tylko ludźmi i ne ma się co tego czepiać
co do samej zasady. Dokąd nie krzywdzą innych nie potępiam.
>
>> Ono często w ogóle nie ogarnia, w którym momencie kończy się przyjaźń, a
>> zaczyna "coś więcej". Z dorosłą kobietą będzie ten "problem", że
>> wcześniej, czy później będzie chciała jakoś to "zalegalizować".
>> Najpóźniej w momencie, gdy pojawia się dziecko.
> Z dorosłą kobietą to niewielu takich się znajdzie (z co bardziej
> normalnego sortu) co by księdza potępiło. Oczywiśnie nie takie
> manifestacja tego, jak ostatnia na topie z rżnięciem na biurku biskupa.

Ale i niewiele kobiet będzie chciało takiego związku. Większość kobiet
chciałaby normalnego związku, w którym może oficjalnie iść z partnerem
na imprezę, przespać się z nim, a i pewnie później mieć dzieci, które
wychowa. Ponieważ z księdzem nie da się takich planów snuć, więc szukają
innego partnera, a ksiądz też człowiek i chciałby mieć "bratnią duszę".
Moim zdanie stąd poszukiwane alternatyw, a nie z powodu bycia jakimś
"zboczeńcem", co to inaczej nie potrafi.

Czasem trafia się kobieta, której z rożnych względów podobny układ jest
"na rękę". Tyle, że dorosła kobieta przeważnie nie biega i nie papla op
tym i stąd nie mamy wiele informacji o takich związkach.

>>>> Natomiast absolutnie błędnym jest wniosek, że każda osoba duchowna jest
>>>> czy to zwichrowana psychicznie.
>>> Nie jest, ale uwarunkowania sprzyjają. Trzeba być osobą naprawdę
>>> odporną, mądrą i solidnego charakteru, aby w czymś takim wytrwać i nie
>>> mieć w jakiś sposób nasrane. Zupełnie pomijając już aspekt życia w
>>> zgodzie z przykazaniami Jezusa.
>> Życie z przykazaniami Chrystusa nie wydaje mi się szczególnie
>> skomplikowane. Nie uważam się za autorytet, ale na ile się na tym znam,
>> to te przykazania nie są jakoś szczególnie skomplikowane. Do poziomu
>> ekspert skomplikował to później Kościół. Chrystusowi generalnie chodziło
>> o to, by innym ludziom nie czynić krzywdy.
> Przykazania nie są za bardzo skomplikowane, a jednak przemożna katolicka
> większość ma spore kłopoty aby miłować bliźniego, nadstawiać drugi
> policzek, nie kraść i parę innych.
>
Ludzie generalnie nie są doskonali. Nie widzę zresztą powodu, by tacy
byli. Natomiast to, że ktoś deklaruje się jako wyznawca nie oznacza, że
należy od razu zakładać, ze jest "święty", a później wypominać mu to, że
nie jest. Ludzie są, jacy są.

--
Robert Tomasik