Washko napisał(a):

>
> No właśnie wydaje mi się, że nie.

No właśnie. Wydaje ci się.



> Zgodnie z art. 233 par. 2 Kk, warunkiem odpowiedzialności karnej za fałszywe
zeznanie jest
> uprzedzenie zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe
> zeznania _lub_ odebranie przyrzeczenia.

No. W pierwszym etapie nie ma ani jednego ani drugiego.


> Jeśli pouczenie o odpowiedzialności karnej nastąpi już przy pierwszym
przesłuchaniu, to
> wówczas grozi odpowiedzialność karna.

Też nie. Po pouczenie niezgodne z prawem nie rodzi odpowiedzialności
karnej. "Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie,
_działając w zakresie swoich uprawnień_ ...". Ustawa nakazuje pouczyć
dopiero za drugim razem.

> W moim przekonaniu możliwość uprzedzenia o takiej odpowiedzialności istnieje już
przy pierwszym
> przesłuchaniu i wynika z art. 266 par 1 Kpc w zw. z art. 304 zd 3.

Ale art. 266 kpc nie stosuje się do stron przesłuchiwanych w charakterze
strony w pełnym zakresie. Przepisy o świadkach stosuje się tylko " ...
poza tym ... [do przesłuchania stron i składania przyrzeczenia stosuje
się odpowiednio przepisy dotyczące świadków]" ("to poza tym" - to art.
304 zd. 1 i 2 kpc). A kolejność pouczeń sądu i fakt kiedy odebrać
przyrzeczenie jest uregulowane w art. 304 zd. 1 kpc.


> Kpc. Uprzedzenie o odpowiedzialności nie jest bowiem środkiem
> przymusowym, którego nie wolno stosować, więc nie widzę
> przeciwwskazań, by nie podeprzeć obowiązku mówienia prawdy, wynikającego z art. 3,
odpowiedzialnością karną.

Może ty nie widzisz przeciwwskazań, ale ustawodawca widział. Obowiązek
mówienia prawdy o którym mowa na pierwszym etapie to art. 3 kpc.

> To, że z art. 304 Kpc wynika, że przed przyrzeczeniem się poucza, nie wyklucza moim
zdaniem
> tego, że przed pierwszym przesłuchaniem też można, tylko na innej
> podstawie.

Sąd może tylko to co jest przewidziane w procedurze.
No i przypominam że odpowiedzialność karana nie może być interpretowana
rozszerzająco.

A teraz podparcie się czymś, by nie było że to moja odosobniona
interpretacja ;)

Demendecki T.; Komentarz do art. 304 kodeksu postępowania cywilnego ,
[w:] A. Jakubecki (red.), J. Bodio, T. Demendecki, O. Marcewicz, P.
Telenga, M.P. Wójcik, Kodeks postępowania cywilnego. Praktyczny
komentarz, Zakamycze, 2005, wyd. II.


Pouczenie strony (o którym sąd czyni wzmiankę w protokole posiedzenia -
zob. art. 158 § 1 pkt 2) o obowiązku zeznawania prawdy, możności
przesłuchania jej ponownie po odebraniu przyrzeczenia oraz o
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań, nadaje walor
dowodowy dokonanemu następnie przesłuchaniu (w przeciwnym wypadku
wypowiedzi strony, zdaniem doktryny, należałoby traktować wyłącznie jako
przesłuchanie informacyjne); por. orzeczenie SN z dnia 14 września 1948
r., C 471/48, PiP 1948, z. 12, s. 119. Ostrzeżenie, iż stosownie do
okoliczności strona może być przesłuchana ponownie, po odebraniu od niej
przyrzeczenia, powinno jej uzmysłowić, że w przypadku mówienia nieprawdy
może narazić się później na konieczność odwołania swych nieprawdziwych
zeznań bądź groźbę kary za złożenie fałszywych zeznań (por. art. 233 § 1
i 2 k.k. - warunkiem odpowiedzialności jest uprzedzenie o niej lub
odebranie stosownego przyrzeczenia). Stąd też art. 304 zd. 2 wprowadza
nakaz uprzedzenia strony o odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywych zeznań dopiero przed odebraniem przyrzeczenia, poprzedzającym
ponowne przesłuchanie (a nie przed pierwszym, niepozostającym pod groźbą
odpowiedzialności karnej).

2004.02.02 postanow. SN V KK 168/03 OSNKW 2004/3/29

Zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy ..., wypełnia znamię czynności
sprawczej przestępstwa określonego w art. 233 § 1 k.k. wtedy, gdy toczy
się ono na podstawie ustawy, której przepisy stanowią, że zeznanie ...
służy za dowód w tym postępowaniu i *uprawniają zarazem przyjmującego
zeznanie* do uprzedzenia ... o odpowiedzialności karnej za fałszywe
zeznanie.

1977.05.18 postanow. SN VII KZP 8/77 OSNPG 1977/7/59

Według § 2 art. 247 k.k. [obecnie 233 kk] warunkiem odpowiedzialności za
przestępstwo określone w § 1 art. 247 k.k. jest, aby przyjmujący
zeznanie uprzedzając zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe
zeznanie *był uprawniony do tej czynności*, tj. do zbierania materiału
dowodowego w takim trybie, przy czym uprawnienie to musi wynikać z
konkretnego przepisu.

--
@2007 Johnson
j...@p...com
"Ars iuris non habet osorem nisi ignorantem"