On Mon, 30 Jan 2023 18:45:48 +0100, Robert Tomasik wrote:
> W dniu 30.01.2023 o 01:08, Marcin Debowski pisze:
>> Problem w tym, że nie ma za bardzo co zaproponować w zamian. Przy
>> stopniu upolitycznienia prokuratury i częściowo też sądów nie specjalnie
>> wyobrażam sobie jak miałaby się odbywać jakaś rzeczywista weryfikacja
>> źródła dziennikarskiego.
>
> Nie ta płaszczyzna. Źródła, to w ogóle bym nie weryfikował. Źródło, to
> tylko źródło. Przykładowo: Jest informacja, że polityk posiada
> nielegalnie zwierze objęte konwencją CITES. No to wchodzimy na
> przeszukanie i sprawdzamy, czy ma. Jak ma, to go ścigamy za posiadanie.
> Jak nie ma, to ogłaszamy i rozchodzimy się. Co nas interesuje, kto
> powiedział, że ma?

Zaraz zaraz.
a) gdzie oglaszamy/cie i po co?

b) no to wchodzimy jutro o 6 rano do ciebie i szukamy narkotykow
i pornografii dzieciecej. Tzn koledzy wejdą, z psem, bo przeciez
nie "my". Spodoba ci się? I tak co tydzien.
A wchodza dlatego, ze ja doniosłem, ze narkotykami handlujesz.

Ale ja bede ostrozny - i powiem, ze tak tylko podejrzewam,
albo, ze tak uslyszalem od nieznanych osób :-)

> Problemem jest napisanie artykułu o tym, że ów polityk ma to zwierzę,
> zanim ktokolwiek zweryfikuje tę informację. Może to zrobić prokurator.

Prokurator nie może, bo tajemnica sledztwa :-)

> Może nawet sam dziennikarz, który pójdzie i sfotografuje to zwierzę pod
> jakimś pozorem. Mogą kogoś wysłać. Nawet zrobić z nim wywiad, jako
> miłośnikiem przyrody. Ale niech to ma jakieś realny wymiar, a nie samo
> rzucenie gównem w wentylator.

Jest prawo prasowe, i jest odpowiedzialnosc dziennikarza.
Za wyssane z palca wiadomosci moze byc ukarany, za odpowiednio
uzasadnione (nie mylic z prawdziwymi) mozna uniewinnic.

J.