Olgierd <n...@n...problem> writes:

>> W PayU, może tak. Ogólnie rzecz biorąc, nie. BTW to niekoniecznie
>> musiały być stałe obciążenia, rachunek telefoniczny jest zmienny (tym
>> bardziej kiedyś, gdy nie było minut opłaconych z góry).
>
> Stałego w sensie cyklicznego, nie o stałej wysokości.
>
> EIP mówiła, że użytkownika można obciążyć tylko po przeprowadzeniu
> autoryzacji w sposób elektroniczny lub podpisem; nie było możliwości
> zlecenia autoryzacji w inny sposób.

Nie, nie chodziło o "autoryzację w sposób elektroniczny", ale
o "elektroniczną identyfikację posiadacza" (IMHO jedyna sensowna
interpretacja to wiarygodny podpis cyfrowy). Nawet podanie PINu nie
mogło być wystarczającym argumentem (choć w praktyce było).

Zgodzisz się też chyba że nie ma tu żadnej różnicy pomiędzy zleceniami
cyklicznymi i "zwykłymi". Podobnie "zwykłe" zlecenia można było
skutecznie składać przez telefon/internet/listownie.

W ustawie było zastrzeżenie, że umowa może przewidywać obciążanie bez
"fizycznego przedstawienia" i że to jest w porządku. Zakładam, że
regulamin (np. zmieniający się) musiałby tu być traktowany (być może
troche prawem kaduka) jako część umowy ("w rozumieniu ustawy"), bo na
pewno wiele oryginalnych umów i regulaminów nic nie mówiło o zdalnych
transakcjach. Było nieźle jeśli w ogóle zawarto "umowę o kartę
płatniczą" (zwłaszcza taką do istniejącego wcześniej rachunku
bieżącego).

> Ustawa o usługach płatniczych jest tu bardziej liberalna: bank w umowie z
> klientem określa sposoby autoryzacji transakcji. PayU już się
> dostosowała, zaś karty -- nawet bez zmian w umowach -- pewnie dlatego, że
> one są bardziej międzynarodowe, niż polskie :)

Karty są międzynarodowe ale podlegają prawu polskiemu.

Faktem jest że interpretacje ustawy do łatwych i jednoznacznych nie
należały, chociaż akurat problemy dotyczyły raczej odpowiedzialności
za fraudy a nie samej możliwości płacenia zdalnego.
--
Krzysztof Halasa