On 2019-08-25, A. Filip <a...@p...pl> wrote:
> Robert Tomasik <r...@g...pl> pisze:
>> W dniu 25.08.2019 o 14:29, u2 pisze:
>>
>>>> Takie? Co komu po wyroku stwierdzającym, że źle zrobiono? Ja na miejscu
>>>> tych dzieci czekał bym na wyrok, ze mogą do rodziców wrócić.
>>> ano takie, skoro krajowe sądy w Hiszpanii źle sądzą to sprawa trafiła do
>>> sądu międzynarodowego:)
>>>
>> Ale co to zmieniło z punktu widzenia dzieci tak naprawdę? Nie trzeba
>> międzynarodowego trybunału, by zauważyć, że jeśli na sfałszowanych
>> dowodach sąd orzecze, to jest spora szansa, że n ie będzie to wyrok
>> sprawiedliwy.
>
> Są możliwe dwa rodzaje błędów: odebranie bez (wystarczających) powodów
> i nieodebranie mimo wystarczających powodów, przy czym mówię o tym co
> się dzieje naprawdę a nie o tym co da się udowodnić z miejsca.
> Wiec najlepiej od razu mówić w którą stronę wypada _obecnie_ zrobić
> korektę i jak daleko posuniętą.

Korekta to jedna rzecz... w dodatku, przeciez często się czyta, że sąd
powodowany mniej lub bardziej rzetelną oceną dobra dzieci, potrafi
przyklepać stan po wieloletniej separacji (bo dzieci już się z zżyły z
matką i ojciec stał się im obcy). Więc może nie być wcale korekty.

> IMHO Najgorszy jest "pijany marsz" od ostrego przegięcia w jedną stronę
> do ostrego przegięcia w drugą stronę i tak w kółko.

Jeśli ta kobieta celowo, a bezpodstawnie oskarżyła męża co doprowadziło
do trwałego odseparowania dzieci to przy normalnych relacjach
emocjonalnych z rodzicem jest to tragedia. Powinna za to wylądować w
pierdlu. I co wtedy? I jak w takiej sytuacji uniknąć huśtawki?

--
Marcin