>
> Teraz mnie zabiliście o czym przewidują wypadki

Art. 399. W wypadkach przewidzianych w dziale niniejszym można żądać wznowienia
postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem.


Art. 400. Niedopuszczalna jest skarga o wznowienie od wyroku orzekającego
unieważnienie małżeństwa lub rozwód albo ustalającego nieistnienie małżeństwa,
jeżeli choćby jedna ze stron zawarła po jego uprawomocnieniu się nowy związek
małżeński.


Art. 401. Można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności:
1) jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli
orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się
wyroku nie mogła domagać się wyłączenia;
2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była
należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była
pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed
uprawomocnieniem się wyroku niemożność działania ustała lub brak reprezentacji
był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności
procesowe.


Art. 401[1]. § 1. Można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy
Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją,
umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego został wydany wyrok.
§ 2. W sytuacji określonej w § 1 skargę o wznowienie wnosi się w terminie
jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.


Art. 402. (skreślony).


Art. 403. § 1. Można żądać wznowienia na tej podstawie, że:
1) wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na
skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym;
2) wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa.
§ 2. Można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności
faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a
z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
§ 3. Można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku
dotyczącego tego samego stosunku prawnego; w tym wypadku przedmiotem
rozpoznania przez sąd jest nie tylko zaskarżony wyrok, lecz są również z urzędu
inne prawomocne wyroki dotyczące tego samego stosunku prawnego.


Art. 404. Z powodu przestępstwa można żądać wznowienia jedynie wówczas, gdy
czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie
karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak
dowodów.


Art. 405. Do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd,
który wydał zaskarżony wyrok, a jeżeli zaskarżono wyroki sądów różnych
instancji, właściwy jest sąd instancji wyższej. Do wznowienia postępowania na
innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał co do istoty sprawy.


Art. 406. Do postępowania ze skargi o wznowienie stosuje się odpowiednio
przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, jeżeli przepisy
poniższe nie stanowią inaczej.


Art. 407. Skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym; termin ten
liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a
gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej
reprezentacji - od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ
lub jej przedstawiciel ustawowy.


Art. 408. Po upływie lat pięciu od uprawomocnienia się wyroku nie można żądać
wznowienia, z wyjątkiem wypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania
lub nie była należycie reprezentowana.


Art. 409. Skarga o wznowienie powinna czynić zadość warunkom pozwu oraz
zawierać oznaczenie zaskarżonego wyroku, podstawę wznowienia i jej
uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia
skargi oraz wniosek o uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku.


Art. 410. § 1. Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w
terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z
tych wymagań sąd skargę odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
§ 2. Na żądanie sądu skarżący uprawdopodobni okoliczności stwierdzające
zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia.


Art. 411. Na rozprawie sąd rozstrzyga przede wszystkim o dopuszczalności
wznowienia i odrzuca skargę, jeżeli brak ustawowej podstawy wznowienia albo
termin do wniesienia skargi nie został zachowany. Sąd może jednak po rozważeniu
stanu sprawy połączyć badanie dopuszczalności wznowienia z rozpoznaniem sprawy.


Art. 412. § 1. Sąd rozpoznaje sprawę na nowo w granicach, jakie zakreśla
podstawa wznowienia.
§ 2. Po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd stosownie do okoliczności bądź oddala
skargę o wznowienie, bądź uwzględniając ją zmienia zaskarżony wyrok albo go
uchyla i pozew odrzuca lub postępowanie umarza.
§ 3. W wypadku, o którym mowa w art. 403 § 3, sąd bądź uchyla jeden z wyroków
dotyczących tego samego stosunku prawnego, utrzymując w mocy inny prawomocny
wyrok, bądź uchyla wszystkie prawomocne wyroki dotyczące tego samego stosunku
prawnego i orzeka co do istoty sprawy albo przekazuje sprawę właściwemu sądowi
pierwszej instancji do rozpoznania i rozstrzygnięcia o tym stosunku prawnym.
§ 4. Jeżeli do rozstrzygnięcia o wznowieniu postępowania właściwy jest Sąd
Najwyższy, sąd ten orzeka tylko o dopuszczalności wznowienia, a rozpoznanie
sprawy przekazuje sądowi drugiej instancji.


Art. 413. Sędzia, którego udziału lub zachowania się w procesie poprzednim
dotyczy skarga, wyłączony jest od orzekania w postępowaniu ze skargi o
wznowienie.


Art. 414. Wniesienie skargi o wznowienie nie tamuje wykonania zaskarżonego
wyroku. W razie uprawdopodobnienia, że skarżącemu grozi niepowetowana szkoda,
sąd może na wniosek strony wstrzymać wykonanie wyroku, chyba że strona
przeciwna złoży odpowiednie zabezpieczenie. Postanowienie może być wydane na
posiedzeniu niejawnym.


Art. 415. Uchylając lub zmieniając wyrok, sąd na wniosek skarżącego w
orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie orzeka o zwrocie spełnionego lub
wyegzekwowanego świadczenia lub o przywróceniu stanu poprzedniego. Nie wyłącza
to możliwości dochodzenia w osobnym procesie naprawienia szkody poniesionej
wskutek wykonania wyroku.


Art. 416. Niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl