Użytkownik "Papa Smerf" <P...@z...zalasami.trala.la> napisał w
wiadomości news:h7h7ce$q84$1@nemesis.news.neostrada.pl...

>> Wywaklać nie. Ale załóżmy nie miał obowiazku przyjmowania nowych
>> lokatorów, a moim zdaniem w tym wypadku o to może chodzić.
> żona i dziecko to nie jacyś tam lokatorzy, to prawnie usankcjonowana
> rodzina, mająca pełne prawo mieszkać w miejscu zamieszkania ojca, a syn
> ma pełne prawo mieszkać w miejscu zamieszkania swojego ojca!:O)
> podstawy prwanej ci nie podam bo kiepski w tym jestem:O)

No właśnie w tym tkwi przysłowiowy sęk. Oczywiście są przypadki, gdy dzieci
nabywają z mocy ustawy prawo do zamieszkiwania z rodzicami, chociażby, gdy
są na ich utrzymaniu. Wynika to KRiO, ale my nie wiemy, na jakiej podstawie
dziecko wywodziło swoje prawo do zamieszkania w tej sytuacji. Co do zasady
dorosłe usamodzielnione dziecko nie ma wynikających z ustawy praw do
zamieszkiwania z rodzicami. To reguluje dobra wola, porozumienie.

Osobną sprawą jest praktyczna strona zagadnienia. Gdyby nawet się okazało,
że to dziecko dysponuje jakimś tytułem prawnym do zamieszkiwania w lokalu,
to i tak sytuacja jest bez wyjścia. W praktyce dziarski staruszek z
kanapkami i termosem spokojnie może zająć WC-et na dwa dni. I będziesz
wzywał Policję? Pobijesz go? A może postawić dzielnicowego, by regulował na
bieżąco ruchem w ubikacji, kuchni czy innych newralgicznych miejscach tego
mieszkania?

Generalnie to nie są proste sprawy i dlatego właśnie to lepiej rozwiązać
poprzez udzielenie pomocy tej wyrzuconej rodzinie, udostępnienie jakiegoś
lokalu, pomoc finansową opieki społecznej, niż siłą ich wciskać w to
mieszkanie.