> Trzeba tez zawsze brac pod uwage jak u nas wszystko funkcjonuje.
> Nieuprawnione wlazenie do mieszkania w innym kraju skonczylo by sie
> odstrzalem. A u nas, gdyby podloga w rabowanym wlasnie domu byla sliska
> i bandyta by sobie krzywde zrobil to mozna by spokojnie pozwac
> wlasciciela za nieumyslne spowodowanie uszczerbku na zdrowiu ...
>
> Skuteczna obrona to taka, w ktorej nie ma sie watpliwosci czy mozna sie
> bronic. Jak jest, wiadomo.

no wlasnie ja wiem jak jest dlatego dziwia mne te brednie, powielasz
nieprawdziwe informacje podawnae przez ZIobro. Fakt ze jakis durny
prokurator nie zna parwa wcale nie swiadczy o tym ze naezy je zmienic.
To tak jakbys zadal calkowitej likwidacji przestepstwa morderstwa
poniewaz ktos nieslusznie zamiast oskazrenia o zabojstwo w afekcie
oskarzyl kilka osob o morderstwo.
Jest to czysty absurd.
A skoro nie masz prawa zabic wlamywacza to powiedz mi laskawco jakim
prawem prokuratura uznala (byl niedawno glosny taki przypadek) ze
zasatrzelenie prrzez domownika (policjanta) mezczyzny ktory rzucil
kamieniem w okno oraz - ich zdaniem - probowal sie wedrzec do domu
miescilo sie w granicahc obrony koneicznej?
ten przypadek jednoznazcnie udowadnia ze nie prawo jest zle a czasem
ludzka mentalnosc. natomiast obecna propozycja zmeirza do umowliwienia
zamordowania czlowieka bedac swiadomym ze nam nie zagraza, ROWNIEZ
jezlei osoaba taka znalazla sie legalnie w meiszkaniu a nie chce go
opuscic bo ma taki kaprys.

abys przejrzal troszke na oczy zamiesczzam kilka wyrokow SN


Wyrok z dnia 11 X 1927 r., 326 1926, RPEiS 1928, z. 2, s. 433
,,Pytanie, jak daleko sięgać może obrona konieczna, rozstrzygnąć należy
na podstawie okoliczności konkretnego wypadku. Dla oceny ich miarą
zasadniczą jest siła i napięcie bezprawnego zamachu, nie zaś wartość
zagrożonego dobra."

Wyrok z dnia 7 X 1930 r., II 4K 438/30, Zb.O. 1931, z.5, poz. 154
,,Proporcja pomiędzy dobrem zagrożonym przez napastnika a naruszonym
przez napadniętego nie jest przy obronie koniecznej niezbędna."

Wyrok z dnia 18 XI 1937 r., 3K 1362/37, Zb.O. 1938, z. Poz. 100
,,Przekroczenie granic obrony koniecznej nie zachodzi wcale przy
dysproporcji pomiędzy dobrem chronionym a dobrem napastnika naruszonym
przez broniącego się. Potrzebne jest ustosunkowanie działań obronnych
nie do dobra zagrożonego, lecz do działań napastniczych, do ilości
napastników, do napięcia tej sytuacji."

Wyrok z dnia 12 X 1960 r., IV 582/60, PiP 1961, z. 4-5, s. 836-838
,,przy obronie koniecznej nie ma zastosowania ani zasada subsydiarności,
ani też zasada proporcjonalności dóbr. Osoba działająca w obronie
koniecznej nie musi wyczerpywać innych środków w celu odparcia zamachu
na dobro własne lub innej osoby, czyli może odeprzeć zamach wszelkimi
rozporządzalnymi środkami, chociażby z naruszeniem proporcji między
dobrem zagrożonym a poświęconym, jednakże nie może przekroczyć przy tym
granic konieczności. W przypadku niezachowania warunków konieczności
zachodzi przekroczenie granic obrony koniecznej."

Wyrok z dnia 19 IV 1982 r., II KR 67/82, Gazeta Prawnicza 1983, z.4, s.8
,,Prawo karne dopuszcza obronę konieczną również w sytuacjach, w których
istnieje możliwość uniknięcia zamachu. Osoba napadnięta nie ma obowiązku
ani ratowania sie ucieczką, ani też ukrywania sie przed napastnikiem,
lecz ma prawo odpierać zamach wszelkimi dostępnymi środkami, które są
konieczne do zmuszenia napastnika do odstąpienia od kontynuowania zamachu."

Wyrok z dnia 5 VII 1963 r., II K 150/63, OSNPG 1963, nr 11, poz. 148
,,napadnięty ma prawo do czynnego i samodzielnego, z naruszeniem przy tym
dobra napastnika (zdrowia, a nawet życia), odparcia zamachu."

Wyrok z dnia 4 IV 1978 r., III KR 400/78, OSNPG 1979, nr 2, poz. 1
,,Konieczność użycia narzędzi i sposób obrony należy oceniać przy
uwzględnieniu warunków, w jakich zastosowano obronę, a więc realności
zamachu, a nie z pozycji skutków, jakie obrona ta spowodowała dla
napastnika."

Wyrok z dnia 9 III 1976 r., III KR 21/76, OSNKW 1976, nr 7-8, poz. 89
,,Nie można nikomu odmówić prawa do tego, by trzymał napastnika na
odległość za pomocą takiego przedmiotu, jaki sie nadarzy, choćby
napastnik atakował gołymi rękami. Napadnięty bowiem nie ma obowiązku
wdawać sie w bijatykę z napastnikiem i narażać sie na ciosy po to, by
podjętej przez siebie obronie przed bezpośrednim bezprawnym zamachem
nadać formę wyrównanego pojedynku."

Wyrok z dnia 14 V 1968 r., II KR 44/68, OSNKW 1968, nr 12, poz. 140
,,Z istoty obrony koniecznej wynika, że musi ona być >>konieczna<<, a
więc musi być podjęta w taki sposób i takimi środkami, jakie są w
konkretnej sytuacji niezbędne do odparcia zamachu. Kto przekracza
granice zakreślone koniecznością, kto dla odparcia zamachu stosuje
środki, które nie były konieczne, dopuszcza sie ekscesu intensywnego."

Wyrok z dnia 28 IX 1962 r., Rw 970/62, OSNKW 1963, nr 5, poz. 89
,,Prawo do wolności każdego człowieka uzasadnia prawo do nieustępowania
przed agresją i odparcia jej w drodze zastosowania koniecznego,
aktywnego działania. W razie napaści nie można żądać od napadniętego, by
uciekał, a nie bronił sie przed napaścią w sposób aktywny. Jeżeli jednak
do uniknięcia zamachu wystarczy jedynie sie odsunąć, to byłoby
przekroczeniem granic prawa do obrony, gdyby napadnięty zastosował
nierówne drastyczniejsze i niebezpieczniejsze w skutkach środki obrony."

Wyrok z dnia 28 I 1935 r., 1K 967/34, Zb.O. 1935, z. 9, poz. 366
,,Przekroczenie granic obrony koniecznej, tzw. nadmiar obrony (eksces
intensywny), zachodzi przy dysproporcji pomiędzy siłą i energią napaści
a sposobem obrony. Jeśli bezprawna napaść jest dostatecznie silna i
energiczna, to wszelkie środki niezbędne do jej odparcia są dopuszczalne."

Wyrok z dnia 3 VII 1969 r., IV KR 118/69, OSPiKA 1970, z. 1, poz. 10
,,Działającego w obronie koniecznej nie obowiązuje zachowanie jakiejś
kolejności w wyborze środków (przedmiotów), może on odeprzeć zamach
wszelkimi dostępnymi w konkretnej sytuacji środkami obrony."

Wyrok z dnia 21 V 1975 r., II KR 372/74, OSNPG, nr 10, poz. 94
,,Z instytucji obrony koniecznej wynika, iż powinna ona być podjęta w
taki sposób i takimi środkami, jakie są w konkretnej sytuacji niezbędne
dla odparcia zamachu. Oznacza to jednak, że z możliwych przy
zastosowaniu środków obrony, pierwszeństwo maja środki najłagodniejsze
spośród skutecznych. Dysproporcja więc użytych do innych rokujących
skuteczność środków obrony - będzie przekroczeniem jej granic."

Wyrok z dnia 14 VI 1984 r., I KR 123/84, OSNPG 1985, nr 4, poz. 51
"Odpierający bezprawny zamach na dobro chronione prawem powinien
wybierać (o ile ma możliwość wyboru) najmniej drastyczne ze skutecznych
środki i sposób obrony. Oznacza to również, że działanie obronne sprawcy
działającego w obronie koniecznej przekraczać musi swą intensywnością
intensywność zamachu, by było ono skuteczne."

Wyrok z dnia 19 IV 1982 r., II KR 67/82, Gazeta Prawnicza 1983, z. 4, s.8
,,Miarą dopuszczalności obrony koniecznej jest nie tylko jej konieczność,
ale także podjęcie takich działań obronnych i użycie takich środków ,
które nie wykraczają poza granice rzeczywistej potrzeby podyktowanej
okolicznościami. Podjęta obrona musi być bowiem współmierna do
niebezpieczeństwa zamachu. Proporcjonalność tę ocenić należy na
płaszczyźnie dobra atakowanego, istniejącego w momencie jego atakowania
przez osobę wykonującą zamach oraz skutków wynikłych z odpierania zamachu."

Wyrok z dnia 22 I 1958 r., IV K 578/57, OSNPG 1958, nr 10, s. 4
,,Skoro oskarżony otoczony przez trzy osoby, ręką odepchnął trzymającego
go za głowę J.J. - to nie użył on sposobu obrony pozostającego w
dysproporcji z rodzajem zamachu. Wykonując swoje prawo do obrony
koniecznej nie wykraczając poza jej granice, oskarżony działał prawnie,
przy czym dla oceny jego działania nie ma znaczenia okoliczność, czy i w
jakiej mierze przewidywał skutki swego działania, w szczególności takie,
jakie w sprawie nastąpiły (tj. Śmierć J.J.)."

Wyrok z dnia 17 IX 1997 r., III KN 316/98, OSNPK 1998, nr 3, poz. 1
,,Dla dokonania prawidłowej oceny współmierności podejmowanych działań
obronnych i stosowania w tym celu środków z punktu widzenia dyspozycji
przepisu art. 22 § 3 k. k. zupełnie podstawowe znaczenie ma analiza
intensywności zamachu ze strony napastnika. Takie elementy, jak
natężenie działań agresywnych, użyte środki napadu, właściwości, jak tez
cechy atakującego w istotny sposób warunkują rodzaj i sposób
zastosowania podejmowanych środków zmierzających do odparcia zamachu.
Zarazem maja one decydujący wpływ na uznanie tych działań za mieszczące
sie w granicach konieczności."

Wyrok z dnia 11 VII 1974 r., VI KRN 34/74, OSNKW 1974, nr 11, poz. 198
,,Działającemu w obronie koniecznej wolno użyć takich środków, które są
niezbędne do odparcia zamachu. Użycie, zwłaszcza z umiarem,
niebezpiecznego narzędzia nie może być uznane za przekroczenie granic
obrony koniecznej, jeżeli odpierający zamach nie rozporządzał wówczas
innym, mniej niebezpiecznym, ale równie skutecznym środkiem obrony, a z
okoliczności zajścia, a zwłaszcza z przewagi po stronie atakujących i
sposobu ich działania, wynika, że zamach ten zagrażał życiu lub zdrowiu
napadniętego. W takiej sytuacji nie zachodzi przewidziana w art. 22 § 3
k.k. niewspółmierność środka obrony do niebezpieczeństwa zamachu."


itd itd

wyroki te zachowuja swa aktualnosc, ....... i jak sie to ma do tego co
PiSowcy >pierdola< w mediach ?