On 2018-09-05, Shrek <...@w...pl> wrote:
> W dniu 05.09.2018 o 15:58, Marcin Debowski pisze:
>
>>> Zozumiem. Czyli nie maiłabyś problemy z pogrodzeniem 1/4 dzielnicy tak,
>>> żeby ostały się jedynie główne ulice co pół kilometra albo i więcej?
>>
>> Miałbym, choć akurat pół kilometra to jeszcze by uszło.
>
> Gratuluje. Znasz przykład miasta gdzie publicznie dostępne na znacznej
> części są tylko ulice co pół kilometra? Odejmijmy części przemysłowe;)

Znacznej cześci to nie, ale każde większe ma takie miejsca. Kwestia
szczęścia lub planowania gdzie się zamieszka :) Mieszkam np. w okolicy,
gdzie aby dostać się z najbliższej stacji metra do pewnego małego
sektora przemysłowego trzeba pokonać jakieś 2-3 kilometry. Gdyby nie
jedna, nie taka znowu duża prywatna posiadłość, to byłoby to jakies
200-300m. I co, wywłaszczać? Nie wywłaszczać? :) Całkiem serio myslę, ze
takie obszary są dość typowe, a część problemu (powtarzam, część) wynika
trochę z przyzwyczajenia. Bo pani, ja tu od takiego małego chodziłam na
szagę. Jo, 45 lat temu, gdy wszystko było wspólne, czyli niczyje.

Jest problem, bo się sztucznie skomasowało reprywatyzacjami i podobnymi.
Za jakiś problem ten problem zniknie.

>> Jakaś ustawa o miejskich latyfundiach czy coś, automatycznie określająca
>> (wymuszająca) służebność po przekroczeniu pewnych warunków brzegowych
>> terenu (obszaru, maks długości grodzenia etc.).
>
> O widzisz. To dokładnie to o czym mówimy. Tylko "święci właściciele"
> uważają, że ich prawo jest święte a onych zupełnie nie.

Ale to nie wina prywatnej własności, nawet tej świętej.

--
Marcin