> > Tak w ogóle to już nie wiem jak postępować. Czy matka ma odbierać
> > korespondencję, która tym samym staje się dostarczona, czy też kazać jej niczego
> > nie odbierać i tym samym nie będę wiedział czy i co się dzieje, jeśli się będzie
> > działo. W drugim przypadku i tak zazwyczaj zadziała doręczenie zastępcze (czy
> > jak to się nazywa).
>   Najlepiej, jakby matka pilnowała, aby listy wracały z adnotacją
> "adresat tu nie mieszka" i ewentualnie podanym nowym adresem za granicą.
>   Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest to, że jak matki w domu nie
> będzie i list będzie awizowany, to wróci do sądu z adnotacją "nie
> podjęto w terminie" a tam uznają go za doręczony prawidłowo. W czasie
> awizowania nic nie da pójście na pocztę - panie powiedzą, że nawet jak
> ktoś tam nie mieszka, to skoro list był awizowany, to wróci jako "nie
> podjęto w terminie", chyba że ktoś ma "znajomości" na poczcie.

Żeż mać, co to za postkomuszy skansen, żeby o sytuacji prawnej decydował
przypadek (czy ktoś jest o 12.15 w domu) albo humor dostarczyciela. Czyli co,
listonosz w postępowaniu nakazowym może więcej zdziałać niż sąd, powód i pozwany
razem wzięci, bo tym samym może bezpowrotnie ukierunkować skutki prawne?

Ludzie, przecież to się o rewolucję prosi.

pzdr





--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl