On 7/16/2005 2:41 AM, Arek wrote:
> Znajomy ma taki problem:
>
> Jego ojciec został zatrudniony w jakimś zakładzie wojskowym, w którym
> ponoć musi wypełnić jakieś papiery, żeby miał dostęp do informacji
> niejawnych.
>

Normalne. Zainteresuj się terminem "Ustawa o ochronie informacji
niejawnych". Dobrą stroną na ten temat jest http://www.iniejawna.pl/

> Domaga się od swojego pełnoletniego syna, który jest u niego
> zameldowany, ale fizycznie od dawna już tam nie mieszka, żeby podał mu
> swój PESEL, nazwę zakładu pracy, stanowisko jakie zajmuje, od kiedy jest
> zatrudniony, itd.
>
Owszem, są takie rubryki w "Kwestionariuszu bezpieczeństwa osobowego",
któy się wypełnia.

> Jak to usłyszałem, to pomyślałem "jakim prawem?". Przecież jest ustawa o
> ochronie danych osobowych.
I parę innych ustaw też. Zaś wszystkie te dane są w systemie PESELNET,
dostępnym dla upoważnionych służb/urzędów.

> Poza tym pierwsze słyszę, żeby ktoś pytał rodziców, gdzie pracują ich
> dzieci i to w szczegółach.
Zawsze jest ten pierwszy raz.

>
> Czy wojsko ma prawo żądać takich informacji?
Tak.

> Czy mój znajomy może odmówić podania ich swojemu ojcu?
Może, wtedy ojciec wpisze, że nie utrzymują ze sobą kontaktów, albo że
syn odmawia. Niewykluczone jednak, że może przeszkodzić to ojcu w
uzyskaniu poświadczenia bezpieczeństwa, co jest zapewne koniecznym
warunkiem w jego pracy. Zależy pewnie od stopnia dostępu, czy chodzi o
dane poufne, tajne, ściśle tajne itd.

> Czy gdyby je podał, a ojciec coś by w tej pracy odwalił, to syn mógłby
> mieć jakieś nieprzyjemności?
Nie.

> Czy fakt, że znajomy już z nim nie mieszka (choć jest zameldowany)
> zwalnia jego ojca ze zgłaszania wojsku takich danych?

Nie, ale może napisać jak wyżej, że nie utrzymuje kontaktów.

Nie popadajmy w paranoję. Do tych kwitów wg ustawy ma dostęp tylko
pełnomocnik bezpieczeństwa i kierownik zakładu pracy + odpowiednie
służby tybu ABW, które i tek je mają w PESELNECIE.

--
Pozdrawiam @ Mariusz Trojanowski @@@ slotyzmok @ narod!ru (s <-> z)
"- Proszę pokazać język. Proszę powiedzieć trzydzieści trzy. Oddychać.
Nie oddychać. Myślę, panie rotmistrzu, że to nie takie niebezpieczne."
[Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca]