> Karalne jest grożenie popełnieniem przestępstwa. Nie przypominam sobie, by
> informowanie jakiejkowiek instytucji o czymkolwiek co jest prawdą było
> przestępstwem. To, że jest to instytucja zagraniczna wiele do sprawy nie
> wnosi, bowiem informacji, że dłużnik nielegalnie pracuje raczej pod
> szpiegostwo podciągnąć się nie da.

Zobacz art.115 par.12 KK

> Otwarta natomiast pozostaje kwestia sensu takiego działania. Jeśli go
> uprzedzimy o zamiarze, to się zabezpieczy i zmieni miejsce zatrudnienia.
> jeśli powiadomimy bez uprzedzenia, to wyrzucą go stamtąd. Wówczas gość nie
> będzie miał szansy zarobić, więc pewnie szanse na zwrot długu zmaleją.

Sens jest oczywisty. Celem takiego działania nie jest powiadamianie
odpowiednich organów ale spowodowanie by dłużnik zapłacił dług. Ma do wyboru
realizację zobowiązania (przypominam, że nie znamy rozmaiarów kwoty ale
zakładam, że nie jest to pokaźna suma) lub utratę pracy w Niemczech + wysoką
grzywnę (jak jej nie uiści to nie przejedzie granicy niemieckiej - pewnie
uda mu się wrócić do RP ale już po raz drugi nie wjedzie do D bez zapłaty).
W obliczu integracji odpowiedzialności za wykroczenie nie będzie niedługo
skutecznie chronić granica państwa.

Tak łatwo nie znajduje się pracy w Niemczech by ochoczo ją porzucił. Nawet
jeśli to zrobi to niewiele to zmieni ponieważ zostanie wprowadzona do
systemu informacja by dokładnie go skontrolować (m.in.pod kątem czasu i celu
pobytu, środków utrzymania, przewożonej gotówki, etc.). Znam przypadek
znajomego, który dostał "misia" (jak jeszcze tak postępowano w stosunku do
Polaków) właśnie na takich zasadach, bez "złapania go na pracy na czarno".
Prawo się zmieniło ale system informacyjny w D jest doskonalszy.

Przypominam, że Kasię nie interesują dywagacje prawne a skuteczność
podejmowanych działań. To pragmatyka powinna wyznaczać zasady postępowania -
w granicach prawa. Ten sposób jest z pewnością szybszy. Bazuje na podejściu
psychologicznym i, jak to w życiu, jest skuteczny, ponieważ dłużnicy zwykle
jak nie muszą to nie płacą. Na pewno system prawny nie jest czynnikiem
wymuszającym cokolwiek (przynajmniej w tym wypadku). Unikanie
odpowiedzialności cywilnej, przy odpowiedniej determinacji i przeciętnej
świadomości prawnej nie nastręcza wielu trudności (to chyba nie ulega
wątpliwości nie tylko osób, które praktycznie mają z tym do czynienia).
Owszem można rozważać różne warianty postępowania sądowego ale jest to
myślenie - przepraszam wszystkich adwokatów - adwokata wynagradzanego za
godzinę pracy a nie za skutek.
W tym przypadku post. sąd. moim zdaniem to ostateczność.

Pozdrawiam
Winiar
>
>
>
> --
> Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/