On 2019-01-31, Robert Tomasik <r...@g...pl> wrote:
> Dlatego też, jeśli komuś udzielam porady w sytuacji, gdy na jego dane
> osobowe wzięto jakieś zobowiązanie (telefon, kredyt, terminal
> telewizyjny itd.), to zawsze doradzam wniosek do podmiotu utrzymującego,
> że istnieje zobowiązanie, by ten w oparciu o przepisy o ochronie danych
> osobowych zaprzestał ich przetwarzania w odniesieniu do pomawianego,
> albo wykazał, że uzyskał zgodę albo zawarł z nim umowę i na tej
> podstawie ma interes prawny w przetwarzaniu nie wymagający zgody.
> W dniu 31-01-19 o 09:44, n pisze:
>
>>> Jeśli chcą sobie rozdawać pieniądze, to już jest ich problem.
>> Świetny argument, gdy zapuka do Ciebie komornik po zgarnięciu
> wcześniej wszystkiego, co miałeś na kontach (żebyś przypadkiem nie mała
> na adwokata ani benzynę).
>
> Przeważnie powoduje to, że bank (operator) anonimizuje dane w systemie i
> zawiadamia o przestępstwie oszutwa organa ścigania. Organa próbują
> ustalić, kto faktycznie zawarł umowę. Czasem się udaje, a czasem nie,
> ale rzekomy wierzyciel nie mogąc przetwarzać danych - nawet
> "przypadkowo" - po kilku latach długu tego sprzedać lub dochodzić nie może.

I to serio działa? Bym się raczej spodziewał, że bank przedstawi zgodę,
którą dostał w trakcie zaciągania kredytu (bo pewnie dostał). A potem
bank może powiedzieć, że nie widzi powodu aby kwestionować wiarygodnosci
dokumentów na podstawie których udzielono kredytu i że uważa, że umowa
jest w mocy. Czyli odbić piłeczkę do oszukanego.

--
Marcin