Agnieszka B <b...@p...onet.pl> napisał(a):

> Dziekuje wszystkim za odpowiedzi. Tutaj akurat pies jest sredniej wielkosci,
> bo to suka dalmatynczyk. Ja ma raczej "ciut" wiekszego psa i akurat moj
> nigdy nie chodzi bez smyczy. Wlasnie z powodu wielkosci i ... wygladu. Byla
> juz nazywany niedziwadkiem i konikiem.
> Pociesze znajomego, ze moze jego Brat nic nie bedzie placil.
> Diekuje wszystkim, a jak ktos chce zobaczyc wielkiego psa, to zapraszam
> http://www.bouvs.org/abaddon/abad.htm
>
> Agnieszka B
> a...@b...org
> www.bouvs.org


A ja uważam, że brat znajomego przegra ta sprawę i będzie musiał zapłacić. Co
więcej, moim zdaniem będzie to wyrok jak najbardziej sprawiedliwy. Sposób
przedstawienia sprawy świadczy o dużej stronniczości Agnieszki. Pewno nie
napisałabym tego postu gdyby nie fakt, że na końcu dowiedzielismy się, jaki
to mały i łagodny piesek ta Laciata.
Droga Agnieszko, jeśli naprawdę znasz się na psach, to MUSISZ wiedzieć, ze
dalmatyńczyki miły i łagodny to mają tylko wygląd. Ich psychika pozostawia
wiele do życzenia &#8211; są niezrównoważone, niechętnie się podporządkowują,
często bywają agresywne. Jest to pies uznający (a i to niechętnie) jednego
pana. Zapewne tym panem jest brat znajomego. To, że jego córka nie zdoła
przywołać psa w sytuacji awaryjnej było z góry do przewidzenia, tak więc
puszczanie dalmatyńczyka bez smyczy to po prostu brak odpowiedzialności i,
rzecz jasna, łamanie przepisów.
Dla sędziego liczą się przepisy &#8211; a fakty są takie, że to strona pozwana (ci
od dalmatyńczyka) je złamali. Gdyby pies był zgodnie z prawem na smyczy, to
całej sprawy by nie było.
Jest też obdukcja &#8211; skoro lekarz dał kobiecie 3 dni zwolnienia i wypisał
obdukcję to chyba jednak coś jej było w te ręce, bo za uszkodzony lakier na
paznokciach to raczej zwolnienia nie dają? I to jest drugi fakt, który liczy
się dla sędziego.
Tego, który pies zaczął nie daje się udowodnić (niech zgadnę - kobieta
twierdzi, że zaczął dalmatyńczyk, prawda?) i nie jest to żadnym dowodem w
sprawie.
A swoja drogą, to małolata musiała nieźle wkurzyć tą osobę skoro chce jej się
ciągać ich po sądach. Może gdyby po fakcie po prostu przeprosiła,
zaproponowała pokrycie strat (o ile jakieś były), a następnego dnia zjawiła
się z kwiatkami i zapytaniem o zdrowie to całej sprawy by nie było?
Sama mam psy od zawsze, w tej chwili dwa, oba duże i różne sytuacje mi się
zdarzały, jednak żadna nie miała epilogu w sądzie.
Pozdrawiam, Ewa.

>
>


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/