Użytkownik "kam" <#k...@w...pl#> napisał w wiadomości
news:dpuo6a$k8l$3@inews.gazeta.pl...
> Robert Tomasik napisał(a):
>> Termin przedawnienia liczy się od dnia uznania długu. Wpłata jest
>> uznaniem długu. Więc od dnia ostatniej wpłaty biegnie przedawnienie -
>> 3 lata.

Spotkałem się wielokrotnie z interpretacją, że jest to uznanie tylko
spłaconej tą wpłatą kwoty.
Wynika to z tego, że zawsze możemy twierdzić, że wg naszych wyliczeń tyle
byliśmy winni i tyle wpłaciliśmy.
Wg mnie jest to bardzo logiczne rozumowanie.

> O ile wpłata nie nastąpiła już po upływie przedawnienia, bo wtedy nie jest
> już możliwe przerwanie jego biegu przez uznanie.

Czyżby? Odważył bym się powiedzieć, że jest wprost odwrotnie. Wynika z
tego, że raczej przed terminem przedawnienia, takie zrzeczenie jest
nieważne. I znowu uważam, że ma to sens, bo inaczej w umowach pojawiały by
się zapisy typu: "Strona oświadcza, że zrzeka się z prawa do przedawnienia w
stosunku do wierzytelności wynikających z ww umowy". I cały sens
przedawnienia by szlag trafił. W końcu duchem tego przepisu nie jest to by
cwaniaczki się wywujały z długów, tylko zabezpieczenie uczciwych ludzi,
przed niby długami z przed lat, które w rzeczywistości były spłacane.

Art. 117. § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia
majątkowe ulegają przedawnieniu.
§ 2. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje
roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się
korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu
przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.