> Instruktor narciarski na zimowisku zaczyna zajęcia z dziećmi 8-10 lat
> zbiórką w szyku, po czym poleca usiąść im na chwilę na ławeczce, sam wchodzi
> do magazynku po sprzęt. W tym czasie jedno z dzieci wspina się na drzewo,
> spada i łamie rękę.
>
> Czy między sposobem wykonywania obowiązków przez instruktora, a wypadkiem
> zachodzi adekwatny związek przyczynowy?

W tym wypadku instruktor jest "osoba zobowiazana do nadzoru". Jako taki ponosi
odpowiedzialnosc za pozostawione pod jego piecza dzieci, zarowno w zakresie
szkody wyrzadzonej przez dziecko osobie trzeciej, jak i wtedy, gdy
poszkodowanym jest samo dziecko (zob. art. 427 kc).

Problem instruktora polega tu na tym, ze w powolanym przeze mnie przepisie
ustanowiono 2 domniemania prawne:
- co do winy w nadzorze
- co do adekwatnego zwiazku przyczynowego miedzy tym zawinionym zachowaniem
nadzorujacego a szkoda.

Sa to domniemania prawne zwykle, a wiec obalalne. Oznacza to, ze instruktor
moze uchylic sie od odpowiedzialnosci dowodzac, ze:
- zachodzi ktoras z przeslanek ekskulpacyjnych (tj. brak winy po stronie
nadzorujacego, co oznacza koniecznosc wykazania, ze dochowal on tzw. nalezytej
starannosci - zob. art. 355 kc; moze byc tez wykazanie wylacznej winy osoby
trzeciej albo np. dzialania vis maior, ale w tym przypadku nie wchodzi to -
jak sadze - w gre)
- nie ma zwiazku adekwatnego - to kwestia srodkow dowodowych - albo sie uda
przekonac sedziego albo nie. Stwierdzanie teraz, czy w podanej sytuacji
zachodzi ten zwiazek czy nie o tyle nie ma sensu, ze w sytuacjach
kontrowersyjnych (a w kazdym razie nie do konca przejzystych) przy odrobinie
sprytu da sie przeciagnac line na swoja strone, a gdy tego sprytu brak - nawet
sprawa na pierwszy rzut oka wygrana moze pasc. W kazdym razie podstawowym
sposobem obalania tego domniemania jest wykazanie, ze szkoda powstalaby byla
nawet przy starannym wykonywaniu nadzoru (i tutaj byloby ciezko temu
instruktorowi to wykazac, z wiadomych wzgledow).

Pozdr.

M


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl