W mojej ocenie żadnej sprzeczności tu nie ma. Występowanie przed sądem
polega na czynnym występowaniu. Więc dziecko nie może samodzielnie
sporządzić pozwu, wniosku itd. Jednak przed sądem wykonuje się cały szereg
innych czynności, które nie są występowaniem przed sądem. Przesłuchanie w
charakterze świadka nie jest występowaniem przed sądem. Termin
"występowanie" w prawie ma inne znaczenie, niż w codziennym życiu.
Oczywiście, jak dziecko stanie na sali sądowej, to potocznie można
powiedzieć, że ono "występuje tam". Może i występuje, ale z prawniczego
punktu widzenia ono się tam "stawiło". Występować będzie, jak złoży jakieś
pismo procesowe.

No nie wiem, czy Cię to zadowoli, a i Sandra mnie zaraz o...., że
upraszczam, ale miało być w wersji "dla blondynki".

Co do tego wzywania przez sąd, to skoro są jakieś wątpliwości, to albo udaj
się do sędziego osobiście już teraz, albo wyślij pismo z wnioskiem o
cofnięcie nakazu stawienia się dziecka. Ogólny przepis zezwala na wzywanie
dziecka, ale może faktycznie w tym szczególnym wypadku jest to niewskazane.
Decyzję może i powinien podjąć sąd. Tylko on może zmienić swoją decyzję. Jak
zaczniesz sędziemu udowadniać, że nie miał prawa go wezwać opierając się na
jakiś artykułach (których zresztą chyba w ogóle chyba nie ma) to tylko
pogorszy sprawę, ponieważ gość zacznie coś podejrzewać. Ja na jego miejscu
nabrał bym po takim występie nieodpartej chęci osobistej rozmowy z dzieckiem
w przekonaniu, że matka chce coś ukryć. Argumenty z opinii mogą go przekonać
przynajmniej do tego, by wcześniej powołać jakiegoś biegłego, a chyba - jak
rozumiem - o to Ci chodzi.
Nazwisko sędziego znajduje się na piśmie procesowym. W sądzie rodzinnym
sędziowie sami prowadzą całe postępowanie, więc są zasadniczo dostępni dla
stron. Zadzwoń po prostu do sądu, umów się na rozmowę z sędzią i porozmawiaj
z nim jak z człowiekiem. Wydaje mi się, że to najlepsza z możliwych do
wymyślenia rad.