Lublin dnia 01.10.2005

Grzegorz T.

Prokuratura Okręgowa
ul. Krakowskie Przedmieście 25
00-950 Warszawa

Zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa

Były Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej, obywatel Lech Wałęsa używając w
swej powszechnie znanej wypowiedzi medialnej zwrotu "Psychole od Rydzyka"
mógł dopuścić się złamania przepisów Ustawy o Ochronie Zdrowia Psychicznego
z dnia 19 sierpnia 1994 roku, (którą sam podpisał jako Prezydent) a
mianowicie:
Art.2 p.1 - wypowiedź taka może być anty promocją zdrowia psychicznego i
może nie zapobiegać zaburzeniom psychicznym, a wprost przeciwnie - może
spowodować wzrost częstości ich występowania.
Art.2 p.3 - nie kształtuje wobec osób z zaburzeniami psychicznymi
właściwych postaw społecznych, takich jak zrozumienie, tolerancja,
życzliwość a także nie zapobiega ich dyskryminacji - wprost przeciwnie:
mogła propagować szkodliwą społecznie postawę utrwalającą stereotyp osoby
chorej psychicznie w rynsztokowym słowie "psychol"
Art.4.2. p.7 - nie uwzględnia zagadnienia zdrowia psychicznego w
działalności publicznych środków masowego przekazu i to szczególnie w
programach radiowych i telewizyjnych.
Art.53 - podaje lekarzom oraz innym organom właściwym do wykonywania w/w
Ustawy informację o występujących u innej osoby objawach zaburzeń
psychicznych, wiedząc, że informacje te są
nieprawdziwe.
oraz Ustawy o języku polskim z dnia 7 października 1999 r., w następujących
zapisach:
Art.3 p. 1 - wypowiedź ta mogła być wyrazem braku "dbałości o poprawne
używanie języka i doskonalenie sprawności językowej jego użytkowników" oraz
mogła stwarzać "niekorzystne warunki do
właściwego rozwoju języka jako narzędzia międzyludzkiej komunikacji"
Art.3 p.2 - mogła być przejawem wulgaryzacji języka skoro użyte słowo:
"psychol" nie figuruje w Słowniku Poprawnej Polszczyzny (W. Doroszewski, PWN
1977)
Dodatkowo wypowiedź obywatela Lecha Wałęsy mogła być pogwałceniem "Zasad
ochrony osób z chorobą psychiczną oraz rozwoju opieki nad zdrowiem
psychicznym" przyjętych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w deklaracji nr 46/119
z dnia 17 grudnia 1991 r. Zasada nr 4, stanowi, iż:
p.1. Stwierdzenie czy dana osoba ma chorobę psychiczną powinno zapadać w
zgodzie z akceptowanymi międzynarodowymi standardami medycznymi.
p.2. Stwierdzenie choroby psychicznej nigdy nie powinno być podejmowane na
bazie statusu politycznego, ekonomicznego czy socjalnego lub też
przynależności do określonej grupy kulturowej,
rasowej lub religijnej a także z jakiegokolwiek powodu nie mającego
bezpośredniego związku ze stanem zdrowia psychicznego.
p.3. Żaden konflikt rodzinny lub zawodowy, a także nie konformistyczny
stosunek do wartości moralnych, socjalnych, kulturalnych lub politycznych
oraz wierzeń religijnych uznawanych w
środowisku danej osoby, nigdy nie może być decydującym czynnikiem służącym
zdiagnozowaniu choroby psychicznej.
p.5. Żadna osoba lub autorytet nie może określać ani wskazywać nikogo jako
osoby chorej psychicznie z wyjątkiem przypadków mających bezpośredni związek
z chorobą psychiczną lub skutkami choroby psychicznej.

z poważaniem