> A to nie jest czasami ten człowiek którego oskarżono o nieprzyzwoite
> zachowanie w stosunku do uczniów (czy coś w tym stylu) i któremu o ile
> mnie pamięć nie myli wszyscy radzili aby nie podpisywał ugody?
>

Tak to ja. Jakoś sobie nie przypominam żeby tych głosów radzących bym nie
podpisywał było tak wiele.

Ale pomijając to dałem się po prostu skołować (zachowałem się jak debil) tak
mnie przemielili że nie wiedziałem jak się nazywam (dyrektor sypał
artykułami z kodeksu pracy i karty nauczyciela że dałem się przekonać) i
mimo że byłem zdecydowany by nic nie podpisywać to gdy dyrektor podsunął mi
dwa gotowe papiery jeden z zwolnieniem a drugi z ugodą to sam nie wiem
dlaczego podpisałem ugodę. Teraz wszyscy mi mówią że jestem idiotą a ja nie
mam nic na swoje usprawiedliwienie bo gdy zacząłem szukać w kodeksie pracy i
w karcie nauczyciela paragrafów to okazało się że nie mają one wiele
wspólnego z tym co dyrektor mi wmawiał a nawet można stwierdzić że
wprowadzał mnie w błąd. Ale wtedy jakoś nie miałem powodów by nie wierzyć
zwłaszcza że to on trzymał w ręce kartki z przepisami i czytał coś co w
rzeczywistości brzmi zupełnie inaczej.

Teraz to już nie ma nad czym płakać stało się za głupotę trzeba płacić. Ale
chciał bym wiedzieć czy jest jakiś cywilizowany sposób na dochodzenie
sprawiedliwości czy zostaje mi tylko staroświeckie ale skuteczne i dające
wiele satysfakcji wymierzenie sprawiedliwości na własną rękę np. kijem
bejzbolowym.