Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką San Marino o wymianie informacji w sprawach podatkowych, podpisanej w San Marino dnia 31 marca 2012 r.

wspierania krajowych pożyczkodawców. Ma to uczynić system bankowy bardziej
transparentnym.
Zawarcie umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych stało się
możliwe z uwagi na zmianę podejścia administracji Republiki San Marino do
kwestii wymiany informacji podatkowych. Transparentna polityka w zakresie
wymiany informacji spowoduje zmianę statusu Republiki San Marino,
tj. wykreślenie tego terytorium z listy krajów stosujących szkodliwe praktyki
podatkowe.

II. Charakterystyka gospodarki San Marino
Informacje ogólne
San Marino to najstarsza istniejąca republika świata, utworzona w 301 r. przez
chrześcijańskiego budowniczego, zwanego więtym Marinusem. Utrzymuje
dyplomatyczne i konsularne stosunki z wieloma państwami europejskimi (w tym
z Polską) i amerykańskimi, bije własne monety i wydaje swoje znaczki pocztowe.
Władza ustawodawcza sprawowana jest przez Radę Generalną składającą się
z 60 członków, a wykonywana przez Kongres podzielony na ministerstwa,
odnawiany przez każdą nową władzę ustawodawczą. Capitani Reggenti mają
mandaty reprezentantów i są wybierani dwa razy w roku w kwietniu

i w październiku.
San Marino jest jednym z najmniejszych państw Europy (powierzchnia

ok. 61 km²), liczącym ok. 29 tys. mieszkańców.
Republika San Marino nie należy do Unii Europejskiej, jednakże prowadzi z nią
zacieśnioną współpracę. Artykuł 9 Umowy między Europejską Wspólnotą
Gospodarczą i Republiką San Marino z 1991 r. wprowadza zakaz ograniczeń
ilościowych oraz środków o skutkach do nich podobnych w imporcie i eksporcie
dokonywanym między Stronami. Sygnatariusze umowy zobowiązali się ponadto do
likwidacji wszelkich podatków wewnętrznych oraz innych praktyk prowadzących
bezpośrednio lub pośrednio do dyskryminacji podmiotów z poszczególnych krajów
UE i San Marino. Jednakże, w przypadku wystąpienia określonych trudności
ekonomicznych na rynku dowolnej ze Stron, może ona wprowadzić pewne
instrumenty jego ochrony. Umowa nie wyklucza także wprowadzenia zakazów

3
i

restrykcji w imporcie, eksporcie oraz tranzycie towarów ze względu na
moralność publiczną, bezpieczeństwo wewnętrzne, ochronę zdrowia i życia ludzi,
zwierząt i roślin oraz ze względu na wartość historyczną i archeologiczną. Powody
te nie mogą być jednak wykorzystywane do arbitralnej dyskryminacji Stron
umowy. Obecnie żaden z dozwolonych środków nie jest przez Strony stosowany.
Gospodarka San Marino
Głównym źródłem dochodu San Marino jest turystyka wytwarzająca około 50%
PKB. Rocznie kraj odwiedza średnio 3 – 4 mln osób. Pozostałe kluczowe gałęzie
gospodarki to bankowość, przemysł odzieżowy, elektroniczny i ceramiczny. San
Marino sprzedaje również kolekcjonerskie znaczki pocztowe i monety.
Współcześnie rolnictwo skupia się na uprawie zboża, winogron i sadownictwie, jak
również na hodowli bydła i trzody chlewnej.
Wskaźnik PKB per capita (41,700 dolarów) i standard życia przewyższa wskaźniki
we Włoszech.
PKB (dynamika w %, ceny stałe) oraz PKB per capita
PKB (dynamika w %)
PKB per capita (dynamika %)

2005 2006 2007 2008 2009 2005 2006 2007 2008 2009
San
2,4 3,8 2,5 1,9 -2,4 2,3 2,7 0,2 -1,1
-
Marino

Inflacja spadła we wrześniu 2009 r. do poziomu 1,5%. W pierwszych pięciu
miesiącach 2009 r. liczba firm na rynku San Marino wzrosła o 44, ale dla
porównania w tym samym okresie 2008 r. przybyło ich 199. Łączny przyrost
wyniósł w 2008 r. 397, z czego 60% w sektorze usług (+236). Najczęstszą formą
prawną nowo zakładanej działalności jest spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością. W latach 2002 – 2008 sektorami, które napędzały wzrost
gospodarczy San Marino, były: produkcja przemysłowa, ubezpieczenia i kredyty
oraz handel.
Na szczególną uwagę zasługuje sektor bankowy i finansowy, który w ostatnich
latach bardzo się rozwinął. Liczba podmiotów działających w sektorze bankowym
podwoiła się, co oznacza znaczne poszerzenie oferty usług bankowych na rynku.


4
San Marino utrzymuje ponadto jeden z najniższych w Europie wskaźników
bezrobocia. W 2008 r. bezrobocie utrzymywało się na poziomie 3,11%, co dawało
San Marino 2 miejsce w UE (jedynie w Holandii zanotowano niższy wskaźnik:
2,7%). W 2009 r. osiągnęło poziom 5,02%, co również w porównaniu z innymi
gospodarkami UE oraz krajami takimi jak Japonia i USA pozwoliło San Marino
utrzymać pozycję 2 miejsca po Holandii (dla porównania stopa bezrobocia
wyniosła w Japonii – 5,4%, USA – 9,3%, Francji – 9,5%, Niemczech – 8,0%).
W 2008 r. wartość wymiany handlowej z San Marino wyniosła nieco ponad 22 mln
euro. Saldo bilansu handlowego było korzystne dla Polski (10,5 mln euro). Wartość
polskiego eksportu w 2008 r. wyniosła 16,4 mln euro, natomiast importu 5,9 mln
euro. Do San Marino eksportujemy przede wszystkim wyroby włókiennicze,
wyroby z kamieni, gipsu, cementu itp., wyroby ceramiczne, szkło, wyroby z metali
nieszlachetnych, drewno i wyroby z niego. Importujemy natomiast urządzenia
mechaniczne i elektryczne, wyroby włókiennicze i produkty przemysłu
chemicznego.
Wartość wzajemnych inwestycji między dwoma państwami jest bardzo niska.
Według informacji NBP w ciągu ostatnich lat żaden podmiot polski nie
zainwestował bezpośrednio w Republice San Marino. Jeżeli chodzi o firmy z San
Marino inwestujące w Polsce, to w ciągu lat 2006 – 2008 uczynił to tylko jeden
podmiot (NBP nie podaje wartości tej inwestycji).
Obroty handlowe Polski z San Marino w latach 2007 i 2008 (w tys. euro)

2007 r.
2008 r.
2009 r.
Polski eksport
14 178
16 391
Polski import
4 832
5 914
brak danych
Obroty
19 010
22 305
Saldo 9
346 10477


System podatkowy
Podatki bezpośrednie:
Podatek dochodowy od osób fizycznych (IGRL)
IGRL jest progresywnym podatkiem bezpośrednim, którego stawka uzależniona
jest od wysokości dochodów. Podatek ten obejmuje osoby zamieszkałe zarówno
stale na terytorium San Marino, jak i inne (tylko do wysokości dochodu

5
wytworzonego na terytorium San Marino). Obecnie obowiązuje siedem stawek
tego podatku, tzw. progów podatkowych, które w zależności od wysokości
uzyskanych dochodów wynoszą: 12%, 17%, 23%, 35%, 40%, 45%, 50%. Podatki
oblicza się według następującej skali:

Przychód (euro)
Wysokość podatku IGRL (euro)
Do 9 296,22
12% od całości przychodu
Od 9 296,23 do 15 493,71
17% od nadwyżki ponad 9 296,22
Od 15 493,72 do 25 822,84
23% od nadwyżki ponad 15 493,71
Od 25 822,85 do 46 481,12
29% od nadwyżki ponad 25 822,84
Od 46 481,13 do 87 797,67
35% od nadwyżki ponad 46 481,12
Od 87 797,67 do 154 937,07
40% od nadwyżki ponad 87 797,67
Od 154 937,08 do 232 405,60
45% od nadwyżki ponad 154 937,07
Od 232 405,61
50% od nadwyżki ponad 232 405,61

Do podstawy opodatkowania wliczane są następujące dochody:
–
z tytułu zatrudnienia,
–
z działalności gospodarczej,
–
z tytułu wykonywania wolnych zawodów,
–
z wynajmu nieruchomości,
–
kapitałowe,
–
inne (gdzie indziej nieklasyfikowane).
Podatek dochodowy od osób prawnych (IGRP)
Podatek dochodowy od osób prawnych IGRP jest podatkiem proporcjonalnym.
Stawka tego podatku wynosi 19% i jest nakładana na zyski podmiotów prawa
handlowego. Organizacje typu non-profit są zwolnione.
System podatkowy San Marino przewiduje limit odliczania kosztów finansowych
w wysokości do 20% od dochodów brutto z działalności, tzn. łącznie z kosztami
amortyzacji (z wyłączeniem amortyzacji ziemi) i opłatami leasingowymi.
Większość podatków pośrednich podlega odliczeniu.
Podatki pośrednie
W systemie podatkowym San Marino istnieją następujące podatki pośrednie:
–
podatek importowy,

6
–
podatek rejestracyjny,
–
podatek od nieruchomości,
–
opłata skarbowa,
–
podatek od spadku.
Najważniejszym z tych podatków jest podatek importowy, który zastępuje w San
Marino podatek VAT. Podatek ten, w przeciwieństwie do VAT, jest jednofazowy
i naliczany jest od wartości dóbr i usług wwożonych na terytorium państwa (płaci
go kupujący dane dobro lub usługę). Jego stawka wynosi 17%, jednak na niektóre
dobra obowiązują inne stawki: 2%, 6%, 10% i 20%.
Opodatkowanie odsetek
W San Marino dochody z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych
zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania,
przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony,
podlegają opodatkowaniu. Stawki te są jednak zróżnicowane. Stawka 11%
obowiązuje dla zysków pochodzących z odsetek na rachunkach bankowych.
5% stawka podatku stosowana jest natomiast w przypadku odsetek od zysków
z operacji dot. odkupu m.in. akcji i innych papierów wartościowych. Stawka 4%
obowiązuje w przypadku pożyczek bankowych.
Opodatkowanie dywidend
Dywidendy wypłacane przez podmioty krajowe nie są odliczane od podatku
u źródła. Pracownicy mający stałe zameldowanie w Republice San Marino są
natomiast zwolnieni z opodatkowania. W przypadku osób niemających
zameldowania w Republice wypłata dywidendy będzie podlegała opodatkowaniu
stawką podatku obowiązującą w ich państwie.
Dywidendy wypłacane podmiotom krajowym przez podmioty zagraniczne
stanowią część ich przychodu, która podlega rozliczeniu na zasadach ogólnych.
Należności licencyjne
Wszystkie tego typu opłaty na rzecz zagranicznych podmiotów podlegają
opodatkowaniu podatkiem dochodowym u źródła o stawce 15%.


7