Rządowy projekt ustawy o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię

produktów.
Szczegółowe kryteria ewentualnej reklasyfikacji
produktów są, w stosownych przypadkach,
określane indywidualnie w odnośnym akcie
delegowanym;
e) miejsce umieszczenia etykiety na wystawionym
do sprzedaży produkcie oraz sposób umieszczania
etykiety lub informacji w przypadku ofert
sprzedaży objętych art. 7. W stosownych
przypadkach akty delegowane mogą przewidywać
umieszczenie etykiety na produkcie lub jej
wydrukowanie na opakowaniu lub określać
szczegółowe informacje dotyczące wymogów
etykietowania w katalogach, w przypadku
sprzedaży na odległość i sprzedaży internetowej;
f) treść oraz, w stosownych przypadkach, format, a
także inne szczegóły dotyczące karty lub inne
informacje określone w art. 4 i 5 lit. c). Informacje
na etykiecie są również umieszczane na karcie;
g) szczegółową treść etykiety do celów reklamy, w
tym, w stosownych przypadkach, klasę
energetyczną i inne stosowne poziomy wydajności
danego produktu w czytelnej i widocznej formie;
h) w stosownych przypadkach – okres
obowiązywania klasyfikacji etykiet(-y) zgodnie z
lit. d);
i) poziom rzetelności deklaracji zawartych na
etykiecie i kartach;
j) datę oceny i ewentualnych zmian aktu
delegowanego, z uwzględnieniem tempa postępu
technicznego.
Art. 11
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Nie
Nie dotyczy
Nie dotyczy
Nie dotyczy
1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych,
o których mowa w art. 10, powierza się Komisji na
okres pięciu lat, który rozpoczyna się dnia 19
czerwca 2010 r. Komisja przedkłada sprawozdanie
na temat przekazanych uprawnień nie później niż
w terminie sześciu miesięcy przed końcem tego
pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień jest

16
automatycznie przedłużone na identyczny okres,
chyba że Parlament Europejski lub Rada odwołają
je zgodnie z art. 12.
2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego
Komisja powiadamia o tym równocześnie
Parlament Europejski i Radę.
3. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych
powierzone Komisji podlegają warunkom
określonym w art. 12 i 13.
Art. 12
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Nie
Nie dotyczy
Nie dotyczy
Nie dotyczy
1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych,
o których mowa w art. 10, powierza się Komisji na
okres pięciu lat, który rozpoczyna się dnia 19
czerwca 2010 r. Komisja przedkłada sprawozdanie
na temat przekazanych uprawnień nie później niż
w terminie sześciu miesięcy przed końcem tego
pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień jest
automatycznie przedłużone na identyczny okres,
chyba że Parlament Europejski lub Rada odwołają
je zgodnie z art. 12.
2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego
Komisja powiadamia o tym równocześnie
Parlament Europejski i Radę.
3. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych
powierzone Komisji podlegają warunkom
określonym w art. 12 i 13.
Art. 13
Sprzeciw wobec aktów delegowanych
Nie
Nie dotyczy
Nie dotyczy
Nie dotyczy
1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić
sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie
dwóch miesięcy od daty zawiadomienia.
Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady
termin ten jest przedłużany o dwa miesiące.
2. Jeśli przed upływem tego terminu ani Parlament
Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu wobec
aktu delegowanego, jest on publikowany w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i
wchodzi w życie w dniu określonym w tym akcie.
Akt delegowany może zostać opublikowany w

17
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w
życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno
Parlament Europejski jak i Rada poinformowały
Komisję o swoim zamiarze niewyrażania
sprzeciwu.
3. Jeśli Parlament Europejski lub Rada wyrażą
sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi
on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw
wobec aktu delegowanego, podaje uzasadnienie.
Art. 14
Ocena
Nie
Nie dotyczy
Nie dotyczy
Nie dotyczy
Do dnia 31 grudnia 2014 r. Komisja dokona
przeglądu skuteczności niniejszej dyrektywy i jej
aktów delegowanych oraz przedstawi
sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i
Radzie.
Przy tej okazji Komisja oceni również:
a) jak art. 4 lit. c) przyczynia się do osiągania celu
niniejszej dyrektywy;
b) skuteczność art. 9 ust. 1;
c) w świetle postępu technicznego i zrozumienia
treści etykiet wśród konsumentów – potrzebę
zmiany art. 10 ust. 4 lit. d).
Art. 15
Sankcje
Tak
Art. 14 oraz art.
Art. 14.
1. W przypadku stwierdzenia
Nie dotyczy
Państwa członkowskie ustanawiają przepisy
18 i 16 projektu
niewykonania obowiązków, o których mowa w
dotyczące sankcji stosowanych w razie naruszeń
ustawy o
art. 4, w art. 5 i w art. 7 ust.1, lub nieprzestrzegania
przepisów krajowych, przyjętych zgodnie z
obowiązkach w
zakazów, o których mowa w art. 6, organ kontrolujący
niniejszą dyrektywą i jej aktami delegowanymi, w
zakresie
może zwrócić się do dostawcy lub dystrybutora o
tym za nieuprawnione posługiwanie się etykietą,
informowania o
usunięcie niezgodności lub wstrzymanie sprzedaży
oraz podejmują wszelkie niezbędne działania w
zuzyciu energii
produktu wykorzystującego energię lub wycofanie
celu zapewnienia stosowania tych sankcji.
przez produkty
produktu wykorzystującego energię z obrotu lub z
Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne
wykorzystujące
użytku lub o wstrzymanie się z udostępnianiem
i odstraszające. Państwa członkowskie przekazują
energię
produktu wykorzystującego energię lub zaprzestania
Komisji teksty tych przepisów do dnia 20 czerwca
reklamowania produktu wykorzystującego energię oraz
2011 r., a także niezwłocznie informują Komisję o
przedstawienie dowodów podjętych działań, w
wszelkich późniejszych zmianach, mających
terminie określonym przez organ kontrolujący.
wpływ na powyższe przepisy.
2. Jeżeli dostawca lub dystrybutor nie
przedstawi dowodów podjętych działań, w
terminie ustalonym przez organ kontrolujący lub w
wyniku kontroli stwierdzono, że działania takie nie
zostały podjęte, organ kontrolujący może wydać
decyzję:

18
1) nakazującą dystrybutorowi wstrzymanie
sprzedaży produktów wykorzystujących
energię,
2) nakazującą dostawcy wycofanie z obrotu lub
użytku produktu wykorzystującego energię,
3) zakazującą udostępniania produktu
wykorzystującego energię,
4) zakazującą reklamowania produktu
wykorzystującego energię
- w terminie określonym przez organ kontrolujący.
3. Organ kontrolujący może przeprowadzić
kontrolę w celu ustalenia, czy kontrolowany wykonał
decyzję, o której mowa w ust. 2.
Art. 18
Art. 18. 1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) nie
dopełnia obowiązku, o którym mowa w
art. 4 oraz w art. 5;
2)
nie przestrzega zakazu, o którym mowa w art.
6;
3) uniemożliwia lub utrudnia organowi
kontrolującemu przeprowadzenie kontroli, o której
mowa w art.12;
4) nie
wykonał decyzji, o której mowa w art. 14
ust. 2, w terminie określonym przez organ
kontrolujący.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1
pkt 1 - 3, kara pieniężna wynosi od pięciokrotnego do
dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia
miesięcznego w gospodarce narodowej za
rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor
Polski" na podstawie przepisów o emeryturach i
rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
zwanego dalej "przeciętnym wynagrodzeniem".

3. W przypadku o którym mowa w ust. 1 pkt
4, kara pieniężna wynosi od pięciokrotnego do
piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1,

19
wymierza w drodze decyzji organ kontrolujący.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa
w ust. 1, ustala się uwzględniając w szczególności
stopień oraz okoliczności naruszenia obowiązków.
6. Termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 30
dni od dnia, w którym decyzja o
wymierzeniu kary pieniężnej stała się ostateczna.
7. Należności pieniężne z tytułu kar
pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.
8. Egzekucja kary pieniężnej następuje w
trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w
administracji w zakresie egzekucji o charakterze
pieniężnym.
9. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do
kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy
działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn.
zm.8)).
Art. 16. 1. W przypadku stwierdzenia, że produkt
wykorzystujący energię nie spełnia wymagań
określonych w etykiecie lub w karcie, opłaty za
badania ponosi dostawca.
2.
Wysokość opłat, o których mowa w ust.1,
organ kontrolujący ustala, w drodze decyzji, na
podstawie kosztów poniesionych w związku z
badaniami produktu wykorzystującego energię.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią
dochód budżetu państwa.


Art. 16
Transpozycja
Nie
Nie dotyczy
Nie dotyczy
Nie dotyczy
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie
przepisy ustawowe, wykonawcze i
administracyjne niezbędne do wykonania
niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 20
czerwca 2011 r. Niezwłocznie przekazują one
Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia
20 lipca 2011 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie
zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub

20