Rządowy projekt ustawy o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o prawach dziecka, przyjętej dnia 20 listopada 1989 r. w Nowym Jorku

3) w ustawie z dnia 29 września 1986 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego.
Wycofanie przedmiotowych zastrzeżeń nie spowoduje konieczności wprowadzenia zmian
w ustawodawstwie wewnętrznym lub wydania dodatkowych aktów normatywnych.
Aktualnie obowiązujące przepisy umożliwiają realizację przez stronę polską zobowiązań
wynikających z art. 7 i art. 38 Konwencji o prawach dziecka.
IV. Skutki związane ze zmianą zakresu obowiązywania umów międzynarodowych
Wycofanie zastrzeżeń nie będzie miało wpływu na sposób realizacji przez stronę polską
praw dziecka wynikających z art. 7 i art. 38 Konwencji o prawach dziecka. Dzieci zgodnie
z art. 7 Konwencji o prawach dziecka nadal będą miały zagwarantowane prawo do
poznania swoich naturalnych rodziców. W przewidzianych polskim prawem
okolicznościach uprawnienie to będzie nadal przysługiwać również dzieciom
przysposobionym.
Polskie prawo w pełni realizuje także postanowienia art. 38 Konwencji, zawierające
zobowiązanie do powstrzymania się od rekrutowania do sił zbrojnych osób, które nie
osiągnęły wieku 15 lat. Przepisy prawne dotyczące wieku powoływania do służby
wojskowej oraz uczestnictwa w działaniach zbrojnych są znacznie korzystniejsze niż te,
do których zobowiązuje Konwencja, bowiem do odbycia obowiązkowej i ochotniczej
zasadniczej służby wojskowej mogą zostać powołane wyłącznie osoby, które ukończyły
osiemnasty rok życia.
Wycofanie zastrzeżeń do Konwencji oraz zmiana treści deklaracji do Protokołu
fakultatywnego są zgodne z polską racją stanu. Działania te sprzyjają bowiem budowaniu
pozytywnego wizerunku Polski na arenie międzynarodowej, jako państwa
zaangażowanego w podnoszenie standardów ochrony praw dziecka. Jednocześnie należy
mieć na uwadze, iż Polska jest inicjatorem i współtwórcą Konwencji o prawach dziecka,
co w sposób szczególny zobowiązuje do niekwestionowania przepisów w niej zawartych.
Postulat wycofania przedmiotowych zastrzeżeń jest od wielu lat zgłaszany zarówno przez
polskich parlamentarzystów, jak i środowiska pozarządowe. W związku z powyższym
wskazane jest niezwłoczne dokonanie projektowanych zmian zakresu obowiązywania
ww. umów, w trosce o ochronę praw dzieci żyjących w Polsce, jak również w celu
wypełnienia postulatów zgłaszanych przez opinię publiczną za pośrednictwem Rzecznika
8


Praw Dziecka oraz organizacji pozarządowych, m.in. Polskiego Komitetu Narodowego
UNICEF i Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w Polsce.
Wycofanie zgłoszonych przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń do art. 7 i art. 38
Konwencji oraz zmiana treści deklaracji zgłoszonej przez Rzeczpospolitą Polską do
Protokołu fakultatywnego nie spowodują dodatkowych skutków finansowych dla budżetu
państwa oraz jednostek sektora finansów publicznych. Nie spowodują zmniejszenia
dochodów ani zwiększenia wydatków podmiotów sektora finansów publicznych
w stosunku do wielkości wynikających z obecnie obowiązujących przepisów ani też
innych skutków finansowych dla budżetu państwa.
Projektowana regulacja nie będzie miała wpływu na rynek pracy, konkurencyjność
gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw, ani na
sytuację i rozwój regionalny.
Przedmiot regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.
V. Tryb zmiany zakresu obowiązywania umów międzynarodowych
Zmiana zakresu obowiązywania Konwencji o prawach dziecka przez wycofanie
zastrzeżenia do art. 7 i art. 38 Konwencji nastąpi w trybie określonym w art. 25 ust. 1
pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych,
tj. w drodze decyzji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, za uprzednią zgodą wyrażoną
w ustawie.
Za przyjęciem takiego trybu zmiany zakresu obowiązywania Konwencji o prawach
dziecka przemawia fakt, iż Polska stała się jej stroną w drodze ratyfikacji, za uprzednią
zgodą Sejmu, zgodnie z art. 32g Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
uchwalonej przez Sejm Ustawodawczy w dniu 22 lipca 1952 r. (Dz. U. Nr 33, poz. 323,
z późn. zm.). Biorąc pod uwagę, że Konwencja o prawach dziecka dotyczy kategorii
spraw wymienionych w art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), zgodnie z art. 241 Konstytucji,
należy uznać ją za umowę ratyfikowaną za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.
Procedura określona w art. 25 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r.
o umowach międzynarodowych znajduje zastosowanie również do zmiany deklaracji do
Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania
dzieci w konflikty zbrojne z uwagi na fakt, że Polska stała się stroną Protokołu
9


fakultatywnego w drodze ratyfikacji, za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, a umowa ta
spełnia przesłanki określone w art. 89 ust. 1 pkt 2 i 5 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej, tj. dotyczy wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych
w Konstytucji, a także spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja
wymaga ustawy. Obrona Ojczyzny jest bowiem obowiązkiem konstytucyjnym, a granica
wieku powoływania do obowiązkowej i ochotniczej służby wojskowej jest uregulowana
ustawowo.
Wycofanie zastrzeżeń, zgodnie z art. 51 ust. 3 Konwencji o prawach dziecka, dokonane
zostanie w drodze notyfikacji i będzie skuteczne od dnia otrzymania noty przez Sekretarza
Generalnego Narodów Zjednoczonych.
Zmiana treści deklaracji do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka
w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne zostanie dokonana w trybie art. 3 ust. 4
Protokołu i będzie skuteczna od dnia otrzymania noty powiadamiającej przez Sekretarza
Generalnego Narodów Zjednoczonych.















05/31rch
10




LISTA PAŃSTW-STRON KONWENCJI O PRAWACH DZIECKA – 193 PAŃSTWA
(STAN W DNIU 10 STYCZNIA 2012 R.)


1 Islamskie
Państwo Afganistanu
2 Republika
Albanii
3 Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna
4 Księstwo Andory
5 Republika
Angoli
6 Antigua i Barbuda
7 Republika
Argentyńska
8 Republika
Armenii
9 Związek Australijski
10 Republika Austrii
11 Republika Azerbejdżanu
12 Wspólnota Bahamów
13 Królestwo Bahrainu
14 Ludowa Republika Bangladeszu
15 Barbados
16 Republika Białorusi
17 Królestwo Belgii
18 Belize
19 Republika Beninu
20 Królestwo Bhutanu
21 Republika Boliwii
22 Bośnia i Hercegowina
23 Republika Botswany
24 Federacyjna Republika Brazylii
25 Państwo Brunei Darussalam
26 Republika Bułgarii
27 Burkina Faso
28 Republika Burundi
29 Królestwo Kambodży
30 Republika Kamerunu
31 Kanada
32 Republika Zielonego Przylądka
33 Republika Środkowoafrykańska
34 Republika Czadu
35 Republika Chile
36 Chińska Republika Ludowa
37 Republika Kolumbii
38 Związek Komorów
39 Republika Konga
40 Wyspy Cooka
41 Republika Kostaryki
42 Republika Wybrzeża Kości Słoniowej
43 Republika Chorwacji
44 Republika Kuby
45 Republika Cypryjska
46 Republika Czeska
47 Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna
48 Demokratyczna Republika Konga
49 Królestwo Danii
50 Republika Dżibuti
51 Wspólnota Dominiki
52 Republika Dominikańska
53 Republika Ekwadoru
54 Arabska Republika Egiptu
55 Republika Salwadoru
56 Republika Gwinei Równikowej
57 Państwo Erytrea
58 Republika Estońska
59 Federalna Demokratyczna Republika Etiopii
60 Fidżi
61 Republika Finlandii
62 Republika Francuska
63 Republika Gabońska
64 Republika Gambii
65 Gruzja
66 Republika Federalna Niemiec
67 Republika Ghany
68 Republika Grecka
69 Grenada
70 Republika Gwatemali
71 Republika Gwinei
72 Republika Gwinei-Bissau
73 Kooperacyjna Republika Gujany
74 Republika Haiti
75 Stolica Apostolska
76 Republika Hondurasu
77 Republika Węgierska

2