Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw

bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów
(Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425, z późn. zm.3)), na zasadach
określonych w art. 15b, z wyjątkiem służby określonej w ust. 2;
2) służbę wojskową uwzględnianą przy ustalaniu prawa do emerytury
wojskowej;
3) okresy służby w charakterze funkcjonariusza Służby Ochrony Kolei,
jeżeli funkcjonariusz przeszedł bezpośrednio do służby w Milicji
Obywatelskiej lub w Służbie Więziennej w terminie do dnia 1 kwietnia
1955 r.;
4) okresy zatrudnienia lub służby w zawodowych jednostkach ochrony
przeciwpożarowej i nauki w szkołach pożarniczych, w charakterze
członka Korpusu Technicznego Pożarnictwa, a także funkcjonariusza
pożarnictwa w terminie do dnia 31 stycznia 1992 r.
5) W art. 32:
a. w ust. 1:
- pkt. 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w stosunku do funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej i Lotniskowej Służby Ratowniczo-Gaśniczej oraz członków ich
rodzin – organ emerytalny określony przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych;”
6) Art. 33a otrzymuje brzmienie:
„Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 12, emeryt
ponownie został przyjęty do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego,
Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym,
Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej,
Lotniskowej Służbie Ratowniczo-Gaśniczej lub Służbie Więziennej albo
został powołany do zawodowej służby wojskowej, wysokość emerytury
zostaje ponownie ustalona w sposób określony w art. 33b i 33c.”
7) W art. 33b:
a. ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„W przypadku ponownego przyjęcia emeryta do służby w Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie
Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego,
Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Lotniskowej Służbie
Ratowniczo-Gaśniczej lub Służbie Więziennej i pełnienia tej służby
nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy, na wniosek emeryta
ustala się nową podstawę wymiaru emerytury, w sposób określony w art.
5 ust. 1.”
8) Art. 40a otrzymuje brzmienie:
„Prawo do emerytury ulega zawieszeniu w razie ponownego przyjęcia
emeryta do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu
Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej,
Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Lotniskowej Służbie
Ratowniczo-Gaśniczej lub Służbie Więziennej albo powołania emeryta do
zawodowej służby wojskowej.”
9) W art. 42:
a. ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Emerytury lub renty inwalidzkiej oraz dodatków nie wypłaca się za
okres, za który funkcjonariusz otrzymał uposażenie lub świadczenie
pieniężne przysługujące po zwolnieniu ze służby, określone
odpowiednio w przepisach o uposażeniu funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Lotniskowej Służby Ratowniczo-
Gaśniczej lub Służby Więziennej, chyba że emerytura lub renta
inwalidzka byłaby korzystniejsza. W tym przypadku organ emerytalny
potrąca z należnej emerytury lub renty inwalidzkiej oraz dodatków
kwoty wypłacone z tytułu uposażenia lub świadczenia pieniężnego
przysługującego po zwolnieniu ze służby.”









Art. 4
1. Do okresu służby określonego w art. 841 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo 
lotnicze  (tj.  Dz.  U.  z  2006  r.,  Nr  100,  poz.  696  z  późn.  zm.  )    dolicza  się 
strażakowi Lotniskowej Służby Ratowniczo‐Gaśniczej okres zatrudnienia na 
stanowisku  strażaka  w  Lotniskowej  Służbie  Ratowniczo‐Gaśniczej  do  dnia 
wejścia w życie ustawy o zmianie ustawy Prawo lotnicze oraz innych ustaw 
z dnia 2012 r. 
2. Okres zatrudnienia o którym mowa w ust. 1 traktuje się jako równorzędny
ze służbą w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu
Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej,
Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Lotniskowej Służbie
Ratowniczo-Gaśniczej i w Służbie Więziennej.





Art. 5
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



















UZASADNIENIE


I.
Aktualny stan stosunków społecznych odnoszący się do Lotniskowej Służby
Ratowniczo-Gaśniczej.
Lotniskowa Służba Ratowniczo-Gaśnicza (dalej jako „LSR-G) jest to wysoce
wyspecjalizowana jednostka ochrony przeciwpożarowej gwarantującą bezpieczeństwo
w obszarze oddziaływania portu lotniczego. Jest wyposażona w nowoczesne pojazdy i sprzęt
ratowniczo-gaśniczy zgodnie ze standardami ICAO – Międzynarodowej Organizacji
Lotnictwa Cywilnego. Wysokiej klasy specjalistyczny sprzęt ratownictwa technicznego,
medycznego oraz ekologicznego pozwala na zabezpieczenie wszystkich operacji lotniczych
wykonywanych w obrębie portu lotniczego oraz umożliwia podejmowanie wszelkich działań
niezbędnych do likwidacji zagrożeń dla życia i mienia na terenie administracyjnym lotniska
i w jego rejonie operacyjnym.
W chwili obecnej struktury LSR-G są zorganizowane w następujących portach
lotniczych w Polsce: Warszawa, Kraków, Katowice, Gdańsk, Wrocław, Poznań, Rzeszów,
Łódź, Szczecin, Bydgoszcz oraz Zielona Góra.
Aktualny stan osobowy LSR-G prezentuje poniższa tabela:
Port lotniczy
Stan
Emeryci Nie-
Mający
Mający
Uwagi
etatowy
z PSP
emeryci
przepracowane
przepracowane
15 lat (nie-
25 lat i 55 życia
emeryci)
(nie-emeryci)
Warszawa-
122 35 87 77
1

Okęcie
Kraków 56 15 41 21


Katowice 50 3 47 14
1

Gdańsk
45
15
30
13


Wrocław 38 5 33 20


Poznań
49
39
10
7


Rzeszów 40 5 35 25
1

Łódź 29
29
0
0
0
Emeryci plus
dorabiający z
PSP
Szczecin 33 4 29 15


Bydgoszcz 31
13 18
7


Zielona Góra
13
7
6
0


Łącznie, bez
384
135
249



Warszawy-
Okęcia
Łącznie 506 170 336 199
3

(źródło – opracowanie własne Stowarzyszenia Lotniskowych Służb Ratowniczo-Gaśniczych)
Jak wynika z powyższego opracowania, łączna liczba strażaków LSR-G to 506 osób,
z czego 170 osób stanowią byli strażacy PSP, którzy nabyli prawo do emerytury zgodnie z art.
60 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tj. Dz. U. z 2009 r.,
nr 12, poz. 68 z późn. zm.), zaś 336 osób stanowią strażacy nie będący strażakami PSP, bez
prawa do emerytury na podstawie art. 60 ust. 1 przedmiotowej ustawy. Spośród tych 336
osób, 199 osób ma przepracowane 15 lat w LSR-G.

II. Aktualny stan prawny odnoszący się do Lotniskowej Służby Ratowniczo-Gaśniczej.
Lotniskowa Służba Ratowniczo-Gaśnicza jest jednostką ochrony przeciwpożarowej,
którą obowiązujące polskie ustawodawstwo zalicza do jednostek ratowniczych (art. 84 ust. 3
ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. „Prawo lotnicze”, tj. Dz. U. z 2006 r., Nr 100, poz. 696 z późn.
zm. w zw. z art. 15 pkt. 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej
tj. Dz. U. z 2009 r., Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.).
Do głównych obowiązków strażaków LSR-G według ustawy o ochronie
przeciwpożarowej, należy walka z pożarami, klęskami żywiołowymi lub innymi
zagrożeniami (art. 16a ust. 1). Strażacy LSR-G zajmują się w swojej codziennej pracy
wszelkimi lądowaniami awaryjnymi samolotów o różnej skali zagrożenia statku
powietrznego. Do obowiązków strażaków LSR-G należy udzielanie bezpośredniej pomocy
medycznej lub wspieranie działania służb medycznych. Strażacy LSR-G podejmują również
działania związane z potencjalnym zagrożeniem terrorystycznym, walkę z powodziami oraz
podtopieniami.
Doprecyzowanie obowiązków strażaków LSR-G z uwagi na wysoki stopień
specjalizacji tej grupy zawodowej nastąpiło w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia
12 września 2005 r. w sprawie przygotowania lotnisk do sytuacji zagrożenia oraz
lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych (Dz. U. Nr 197, poz. 1634 z późn. zm.).
W § 4 przedmiotowego rozporządzenia, nałożono na zarządzającego lotniskiem, taki sposób
zorganizowania LSR-G, aby możliwe było podjęcie przez LSR-G interwencji w sytuacjach
zagrożenia. Do zagrożeń tych zalicza się w szczególności:
1) wystąpienie wypadku lotniczego w rejonie operacyjnym lotniska;
2) wystąpienie wypadku lotniczego poza rejonem operacyjnym lotniska;
3) uzasadnioną obawę zaistnienia wypadku lotniczego w rejonie operacyjnym
lotniska;