Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych

Druk nr 3361


Warszawa, 19 marca 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Marszałek Senatu




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Szanowny Panie Marszałku!

Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Panu Marszałkowi podjętą przez Senat
na 72. posiedzeniu w dniu 19 marca 2015 r. uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy

- o zmianie ustawy o finansach
publicznych wraz z projektem tej ustawy.

Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora
Tadeusza Kopcia do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym
projektem.

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz

U C H W A Ł A
S E N A T U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
z dnia 19 marca 2015 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o finansach
publicznych
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia
1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy
o finansach publicznych.
Jednocześnie upoważnia senatora Tadeusza Kopcia do reprezentowania Senatu
w pracach nad projektem.





MARSZAŁEK SENATU



Bogdan BORUSEWICZ
projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o finansach publicznych
Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r.
poz. 885, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 24:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Koszty instytucji gospodarki budżetowej mogą być ponoszone tylko w
ramach uzyskanych przychodów, z uwzględnieniem możliwości wykorzystania
środków pieniężnych z poprzednich okresów pozostających w dyspozycji instytucji
gospodarki budżetowej.”,
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. W planie finansowym instytucji gospodarki budżetowej w trakcie roku
budżetowego mogą być dokonywane zmiany przychodów i kosztów po uzyskaniu
zgody organu wykonującego funkcje organu założycielskiego, z tym że nie mogą
one spowodować zwiększenia dotacji z budżetu państwa i pogorszenia
planowanego wyniku finansowego. O dokonanych zmianach należy niezwłocznie
powiadomić Ministra Finansów.”,
c)
dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Za zgodą organu wykonującego funkcje organu założycielskiego wydaną
w porozumieniu z Ministrem Finansów w trakcie roku budżetowego mogą być
dokonywane zmiany planu finansowego polegające na zwiększeniu kosztów ponad
planowane przychody, jednak nie więcej niż o środki pieniężne z poprzednich
okresów pozostające w dyspozycji instytucji gospodarki budżetowej.”;
2)
w art. 27:
a)
w ust. 2:
–
pkt 5 otrzymuje brzmienie:

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646,
z 2014 r. poz. 379, 911, 1146, 1626 i 1877 oraz z 2015 r. poz. 238.
– 2 –
„5) przygotowanie rocznego sprawozdania finansowego instytucji gospodarki
budżetowej;”,
–
dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) przygotowanie rocznego sprawozdania z działalności instytucji
gospodarki budżetowej, którego zakres informacyjny określa art. 49 ust. 2
i 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r.
poz. 330, z późn. zm.).”;
3)
w art. 28
a)
w ust. 6 uchyla się pkt 2,
b)
uchyla się ust. 7,
c)
dodaje się ust. 8 w brzmieniu:
„8. Instytucja gospodarki budżetowej tworzy fundusz zapasowy z zysku netto,
z przeznaczeniem na:
1)
finansowanie inwestycji;
2)
pokrycie straty netto.”;
Art. 2. Ustawa wymieniona w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ma
zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności
sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2015 r.
Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 613, z 2014 r.
poz. 768 i 1100 oraz z 2015 r. poz. 4.
U Z A S A D N I E N I E

Celem ustawy jest doprecyzowanie i uzupełnienie niektórych przepisów dotyczących
instytucji gospodarki budżetowej (zwanych dalej IGB) zawartych w ustawie z dnia
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Konieczność nowelizacji ustawy wynikła
z analizy postulatów de lege ferenda Najwyższej Izby Kontroli przedstawionych w informacji
z dnia 12 maja 2014 r o wynikach kontroli: „Funkcjonowanie instytucji gospodarki
budżetowej”.
IGB powstały na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Zastąpiły one dotychczasowe jednostki organizacyjne – gospodarstwa pomocnicze. IGB,
w odróżnieniu od gospodarstw pomocniczych, miały być samodzielnymi podmiotami
mającymi osobowość prawną wyposażonymi we własny majątek. Celem powstania IGB było
zwiększenie przejrzystości finansów publicznych oraz efektywności jednostek
organizacyjnych wykonujących usługi na rzecz innych jednostek budżetowych. Zgodnie z
przepisami ustawy o finansach publicznych IGB jest jednostką sektora finansów publicznych
tworzoną w celu realizacji zadań publicznych, która odpłatnie wykonuje wyodrębnione
zadania oraz pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania z uzyskiwanych
przychodów. IGB tworzy minister lub Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, za zgodą
Rady Ministrów lub organ lub kierownik jednostki, o których mowa w art. 139 ust. 2 ustawy
o finansach publicznych. IGB uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego
Rejestru Sądowego. Podstawą gospodarki finansowej IGB jest roczny plan finansowy.
W planie finansowym mogą być dokonywane zmiany przychodów i kosztów w trakcie roku
budżetowego po uzyskaniu zgody organu wykonującego funkcje organu założycielskiego,
z tym że nie mogą one spowodować zwiększenia dotacji z budżetu państwa i pogorszenia
planowanego wyniku finansowego. IGB działa na podstawie statutu nadanego przez organ
wykonujący funkcje organu założycielskiego. Dyrektora instytucji gospodarki budżetowej
powołuje i odwołuje organ wykonujący funkcje organu założycielskiego. IGB samodzielnie
gospodaruje mieniem, kierując się zasadą efektywności jego wykorzystania. Wartość majątku
instytucji gospodarki budżetowej odzwierciedla fundusz instytucji gospodarki budżetowej.
Kontrola NIK obejmowała przede wszystkim organizację IGB, efektywność
działalności, gospodarowanie powierzonym mieniem, współpracę z organem założycielskim,
realizację przychodów i kosztów IGB.