Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw

4) częściowo dyrektywy Rady 2013/18/UE z dnia 13 maja 2013 r. dostosowującej
dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE w sprawie promowania
stosowania energii ze źródeł odnawialnych, w związku z przystąpieniem Republiki
Chorwacji (Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 230).”.

Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
1) art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r;
2) art. 6, który wchodzi w życie z dniem 9 marca 2015 r.















10



Uzasadnienie
1. Potrzeba i cel uchwalenia ustawy
Celem niniejszego przedłożenia projektu ustawy o zmianie ustawy
o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw jest kompleksowe
uregulowanie spraw związanych z wdrożeniem przepisów dyrektywy 2009/28/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania
stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej
dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (dalej: dyrektywa 2009/28/WE), a także dyrektywy
Rady 2013/18/UE z dnia 13 maja 2013 r. dostosowującej dyrektywę 2009/28/WE, w związku
z przystąpieniem Republiki Chorwacji.
Do dnia dzisiejszego Komisja Europejska (KE) nie wycofała zarzutu uchybienia przez
Polskę braku transpozycji dyrektywy 2009/28/WE do polskiego porządku prawnego
(postępowanie C-356/13 KE przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej) i co za tym idzie, braku
poinformowania KE o takich środkach transponujących. Gdyby w istocie chodziło o brak
transpozycji i brak poinformowania o środkach transponujących, sprawa byłaby łatwa do
ustalenia. KE nie wyjaśniła co prawda, gdzie jej zdaniem przebiega granica między zarzutem
braku transpozycji a zarzutem nieprawidłowej transpozycji dyrektywy. Wychodząc jednak
naprzeciw zarzutom KE przedkładamy projekt, który umożliwia wyjaśnienie wszelkich
wątpliwości implementacji dyrektywy 2009/28/WE do polskiego porządku prawnego. Efekt
ten osiągnięto poprzez bezpośrednie transponowanie norm ww. dyrektywy w przepisach
prawa krajowego, a nie poprzez odesłanie do przepisów dyrektywy 2009/28/WE, gdyż to
istotnie mogło wzbudzać zastrzeżenia dotyczące braku transpozycji tych przepisów, do
których zastosowano odesłanie w polskich przepisach prawnych.

2. Wskazanie różnic pomiędzy dotychczasowym i projektowanym stanem
organizacyjnym i prawnym
Mając na uwadze wykazaną w pkt 1 potrzebę i cel uchwalenia niniejszej ustawy
zaproponowano dokonanie technicznych zmian w przepisach ustawy o biokomponentach i
biopaliwach ciekłych poprzez wprowadzenie w art. 2 w ust. 1 pkt 33 zmiany brzmienia
definicji „uznany system certyfikacji” jako system certyfikacji gwarantujący spełnienie
kryteriów zrównoważonego rozwoju określonych w art. 28b-28bc, zatwierdzony przez
11

Komisję Europejską w drodze decyzji. W ten sposób w ww. określeniu uniknięto odesłania do
art. 17 dyrektywy 2009/28/WE, które mogło być podważane jako skuteczny środek
transponujący przepis dyrektywy 2009/28/WE.
Analogicznie zaproponowano zmiany w brzmieniu art. 2 w ust. 1 definicji pkt 39 i 40
w zakresie „świadectwa” oraz „poświadczenia”, poprzez bezpośrednie odesłanie do
zawartych w projekcie ustawy kryteriów zrównoważonego rozwoju określonych w art. 28b-
28bc.
Konsekwencją powyższego jest także dostosowanie brzmienia art. 28a. poprzez
odesłanie w ust. 1 i 2 do kryteriów zrównoważonego rozwoju określonych w art. 28b-28bc.
Podobnie wyliczeniu do art. 28b w ust. 1 wyrażenie „wymóg” zastąpiono wyrażeniem
„kryterium” nawiązującym do „kryteriów zrównoważonego rozwoju”.
Natomiast w art. od 28ba do 28be wskazano najważniejsze przepisy m.in. określające
kryterium ochrony terenów o wysokiej wartości bioróżnorodności przyrodniczej dla: lasów i
innych zalesionych gruntów z gatunkami rodzimymi, gdzie nie istnieją wyraźnie widoczne
ślady działalności człowieka, a procesy ekologiczne nie zostały w istotny sposób zaburzone;
obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o
ochronie przyrody, umów międzynarodowych lub wymienionych w wykazie terenów
chronionych, a także użytków zielonych o dużej różnorodności biologicznej. Podobny
charakter ma brzmienie nowego od art. 28bb do art. 28be.
Należy przy tym wyjaśnić, że przepis:
- art. 28b transponuje art. 17 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE,
- art. 28ba transponuje art. 17 ust. 3 dyrektywy 2009/28/WE,
- art. 28bb transponuje art. 17 ust. 4 dyrektywy 2009/28/WE,
- art. 28bc transponuje art. 17 ust. 5 dyrektywy 2009/28/WE
- co w ujęciu funkcjonalnym zamyka transpozycję systemu certyfikacji i weryfikacji
kryteriów zrównoważonego rozwoju.
Z kolei przepis art. 28bd stanowi transpozycję dodatkowych kryteriów określonych w
art. 17 ust. 6 dyrektywy 2009/28/WE.
Art. 28be i art. 28bf stanowi transpozycję art. 18 ust. 1 dyrektywy 2009/28/WE
dotyczącego m.in. systemu weryfikacji bilansu masy.
Art. 2 dotyczy transpozycji art. 13 ust. 6 akapit 2 dyrektywy 2009/28/WE w zakresie
instalacji wykorzystujących do wytwarzania energii biomasę.
Z kolei w art. 3 zmiana w pkt 1, a także zmiany do art. 4 – art. 6 do ustaw: z dnia 10
kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
12

środowiska, z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej oraz z dnia 29 sierpnia
2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków sprowadzają się do aktualizacji odnośnika
implementacyjnego dyrektywy 2009/28/WE oraz dyrektywy Rady 2013/18/UE z dnia 13
maja 2013 r. dostosowującej dyrektywę 2009/28/WE, w związku z przystąpieniem Republiki
Chorwacji.
Kolejne istotne zmiany wprowadzone w art. 3 (zmiana pkt 2-4) wynikają z obowiązku
implementowania niektórych postanowień art. 13 i 14 dyrektywy 2009/28/WE w zakresie
m.in. udostępniania każdemu informacji o kosztach i korzyściach wynikających ze
stosowania urządzeń i systemów grzewczych, chłodzących i elektrycznych, wykorzystujących
energię ze źródeł odnawialnych. Zostały one wprowadzone odpowiednio w art. 51 (art. 13
ust. 6 akapit 2 dyrektywy 2009/28/WE i 52 (art. 13 ust. 6 akapit 1-4 dyrektywy 2009/28/WE)
ustawy – Prawo energetyczne. Z kolei w art. 20ga ustawy – Prawo energetyczne dokonano
transpozycji art. 14 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE, a w art. 20gb dokonano transpozycji art.
14 ust. 6 dyrektywy 2009/28/WE.
Przepisy transponujące postanowienia art. 13 ust. 6 dyrektywy 2009/28/WE
przewidziano również w art. 4 dotyczącym nowelizacji ustawy – Prawo ochrony środowiska,
w zakresie instalacji wykorzystujących do wytwarzania energii biomasę, pomp ciepła, a także
ciepła z energii promieniowania słonecznego.
Projekt ustawy w przedłożonym zakresie wejdzie w życie po upływ 14 dni od dnia
ogłoszenia, z wyjątkiem:
3) art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r;
4) art. 6, który wchodzi w życie z dniem 9 marca 2015 r.

3. Przewidywane skutki społeczne i gospodarcze

Przedmiotowy projekt ustawy zawiera rozwiązania techniczne, które wywołają
pozytywne skutki społeczne i gospodarcze. Jego uchwalenie doprowadzi do formalnego
zakończenia toczącego się ww. postępowania KE przeciwko Polsce.

4. Źródła finansowania, jeżeli projekt ustawy pociąga za sobą obciążenie budżetu
państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego,

Projekt ustawy nie pociąga za sobą obciążenia budżetu państwa ani budżetów
jednostek samorządu terytorialnego.


13

5. Założenia projektów podstawowych aktów wykonawczych
Przedmiotowy projekt przewiduje konieczność wydania dwóch aktów wykonawczych
na podstawie art. 52 ust. 5 oraz ust. 6 ustawy – Prawo energetyczne.

6. Oświadczenie o zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej albo
oświadczenie, że przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty prawem Unii
Europejskiej
Przedmiot niniejszego projektu ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Proponowane rozwiązanie nie wprowadza nowych mechanizmów wsparcia a w związku
z tym nie wymaga zmiany stanowiska w kwestii notyfikacji przepisów.
























14