Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw

– 20 –
4. W przypadku gdy członek rozliczający nie wykonuje lub nienależycie wykonuje
obowiązki, o których mowa w ust. 1, Komisja może nałożyć na osoby odpowiedzialne
za ich niewykonanie lub nienależyte wykonanie karę pieniężną do wysokości
100 000 zł.
5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4, następuje po przeprowadzeniu
rozprawy.
Art. 173h. 1. W przypadku gdy członek rozliczający nie spełnia wymogów:
1)
dotyczących uczestnictwa, określonych w art. 37 ust. 3 rozporządzenia 648/2012,
2)
w zakresie wyodrębniania i przenoszenia aktywów lub pozostałych wymogów
określonych w art. 39 ust. 4–8 rozporządzenia 648/2012,
3)
określonych w art. 4 rozporządzenia 149/2013
– Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć na członka rozliczającego karę pieniężną do
wysokości 10 000 000 zł, nie większą jednak niż 10% przychodu wykazanego
w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku obowiązku
badania sprawozdania finansowego – nie większą jednak niż 10% przychodu
wykazanego w ostatnim zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.
2. Na członka rozliczającego, który nie spełnia wymogów, o których mowa
w ust. 1, i który wbrew obowiązkowi nie sporządził lub nie poddał badaniu
sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do
wysokości 10 000 000 zł.
3. Na członków rozliczających, którzy nie spełniają wymogów, o których mowa
w ust. 1, i którzy nie mają obowiązku sporządzenia sprawozdania finansowego, Komisja
może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.
4. W przypadku gdy członek rozliczający nie spełnia wymogów, o których mowa
w ust. 1, Komisja może nałożyć na osoby odpowiedzialne za ich niespełnienie karę
pieniężną do wysokości 100 000 zł.
5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4, następuje po przeprowadzeniu
rozprawy.
Art. 173i. 1. W przypadku gdy klient w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia
648/2012, świadczący pośrednie usługi rozliczeniowe, o których mowa w rozdziale II
rozporządzenia 149/2013, nie wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązki określone
w art. 2, art. 4 ust. 4 lub art. 5 rozporządzenia 149/2013, lub nie spełnia określonych
w tych przepisach wymogów, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć na niego karę
– 21 –
pieniężną do wysokości 10 000 000 zł, nie większą jednak niż 10% przychodu
wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku
obowiązku badania sprawozdania finansowego – nie większą jednak niż 10% przychodu
wykazanego w ostatnim zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.
2. Na klienta świadczącego pośrednie usługi rozliczeniowe, który nie wykonuje lub
nienależycie wykonuje obowiązki, o których mowa w ust. 1, lub nie spełnia wymogów,
o których mowa w ust. 1, i który wbrew obowiązkowi nie sporządził lub nie poddał
badaniu sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę
pieniężną do wysokości 10 000 000 zł.
3. Na klienta świadczącego pośrednie usługi rozliczeniowe, który nie wykonuje lub
nienależycie wykonuje obowiązki, o których mowa w ust. 1, lub nie spełnia wymogów,
o których mowa w ust. 1, i który nie ma obowiązku sporządzenia sprawozdania
finansowego, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości
1 000 000 zł.
4. W przypadku gdy klient świadczący pośrednie usługi rozliczeniowe nie
wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązki, o których mowa w ust. 1, lub nie
spełnia wymogów, o których mowa w ust. 1, Komisja może nałożyć na osoby
odpowiedzialne odpowiednio za:
1)
niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków lub
2)
niespełnienie wymogów
– o których mowa w ust. 1, karę pieniężną do wysokości 100 000 zł.
5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4, następuje po przeprowadzeniu
rozprawy.
Art. 173j. 1. Na podmiot prowadzący system obrotu w rozumieniu art. 2 pkt 4
rozporządzenia 648/2012, który nie wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązki
w zakresie niedyskryminacyjnego dostarczania na wniosek CCP informacji
o transakcjach (udzielenie dostępu), określone w art. 8 rozporządzenia 648/2012,
Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 10 000 000 zł,
nie większą jednak niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym
sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku obowiązku badania sprawozdania
finansowego – nie większą jednak niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim
zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.
– 22 –
2. Na podmiot prowadzący system obrotu, który nie wykonuje lub nienależycie
wykonuje obowiązki, o których mowa w ust. 1, i który wbrew obowiązkowi nie
sporządził lub nie poddał badaniu sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze
decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 10 000 000 zł.”;
19) art. 179 otrzymuje brzmienie:
„Art. 179. Kto, będąc obowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej albo
tajemnicy służbowej w rozumieniu rozporządzenia 236/2012 lub rozporządzenia
648/2012, ujawnia lub wykorzystuje w obrocie instrumentami finansowymi informacje
stanowiące taką tajemnicę, podlega grzywnie do 1 000 000 zł albo karze pozbawienia
wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.”;
20) po art. 179 dodaje się art. 179a w brzmieniu:
„Art. 179a. Kto wbrew obowiązkowi określonemu w art. 28 ust. 4, art. 33 ust. 5,
art. 83 lub art. 84 rozporządzenia 648/2012 ujawnia informacje poufne w rozumieniu
tego rozporządzenia lub wykorzystuje takie informacje do celów innych niż określone
w tym rozporządzeniu, podlega grzywnie do 1 000 000 zł albo karze pozbawienia
wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 5a w pkt 33 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 34 w brzmieniu:
„34) krótkiej sprzedaży – oznacza to krótką sprzedaż w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia
14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących
swapów ryzyka kredytowego (Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012, str. 1).”;
2)
w art. 9 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów (akcji)
w spółce, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia papierów
wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia
pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających,
a także z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach,

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362, 596, 769,
1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 21, 888, 1027, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717 oraz z 2014 r.
poz. 223, 312, 567, 598, 773, 915 i 1052.
– 23 –
w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowana część.”;
3)
w art. 24 ust. 13 i 14 otrzymują brzmienie:
„13. Dochód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym
w ramach krótkiej sprzedaży ustala się na dzień, w którym:
1)
zbywca dokonał zwrotu pożyczonych papierów wartościowych lub miał go
dokonać, zgodnie z zawartą umową pożyczki tych papierów – w przypadku gdy na
potrzeby dokonania rozrachunku zbywca zawarł taką umowę;
2)
na rachunku papierów wartościowych zbywcy dokonano, na potrzeby dokonania
rozrachunku, zapisu papierów wartościowych będących przedmiotem krótkiej
sprzedaży, nie później jednak niż na dzień rozrachunku – w pozostałych
przypadkach.
14. Dochodem, o którym mowa w ust. 13, uzyskanym w roku podatkowym, jest
różnica między sumą przychodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych
a wydatkami poniesionymi na zapewnienie dostępności papierów wartościowych na
potrzeby dokonania rozrachunku, w tym na nabycie zwróconych papierów
wartościowych w przypadku, o którym mowa w ust. 13 pkt 1.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
(Dz. U. z 2014 r. poz. 851 i 915) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 4a w pkt 21 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 22 w brzmieniu:
„22) krótkiej sprzedaży – oznacza to krótką sprzedaż w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia
14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących
swapów ryzyka kredytowego (Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012, str. 1).”;
2)
w art. 12 ust. 4c otrzymuje brzmienie:
„4c. Przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku
regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży ustala się na dzień, w którym:
1)
zbywca dokonał zwrotu pożyczonych papierów wartościowych lub miał go
dokonać, zgodnie z zawartą umową pożyczki tych papierów – w przypadku gdy na
potrzeby dokonania rozrachunku zbywca zawarł taką umowę;
2)
na rachunku papierów wartościowych zbywcy dokonano, na potrzeby dokonania
rozrachunku, zapisu papierów wartościowych będących przedmiotem krótkiej
– 24 –
sprzedaży, nie później jednak niż na dzień rozrachunku – w pozostałych
przypadkach.”;
3)
w art. 15 ust. 1n otrzymuje brzmienie:
„1n. W przypadku odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku
regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży, o którym mowa w art. 12 ust. 4c, kosztem
uzyskania przychodu są wydatki poniesione na zapewnienie dostępności papierów
wartościowych na potrzeby dokonania rozrachunku, w tym na nabycie zwróconych
papierów wartościowych w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4c pkt 1.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r.
poz. 157) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 2 po pkt 21 dodaje się pkt 21a w brzmieniu:
„21a) krótkiej sprzedaży – rozumie się przez to technikę inwestycyjną, która opiera się
na założeniu osiągnięcia zysku w wyniku spadku cen określonych instrumentów
finansowych od momentu realizacji zlecenia ich sprzedaży, jeżeli zostały one
pożyczone w celu rozliczenia transakcji przez inwestora lub przez podmiot
realizujący na rachunek inwestora zlecenie sprzedaży albo nabyte w tym celu przez
jeden z tych podmiotów na podstawie umowy lub umów zobowiązujących zbywcę
do dokonania w przyszłości odkupu od nabywcy takich samych instrumentów
finansowych, do momentu wymagalności roszczenia o zwrot sprzedanych w ten
sposób instrumentów finansowych, albo jeżeli zostały spełnione warunki,
o których mowa odpowiednio w art. 12 lub art. 13 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej
sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego
(Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012, str. 1);”;
2)
w art. 107 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) zobowiązywać się do przeniesienia praw, które w chwili zawarcia umowy jeszcze
nie zostały przez fundusz nabyte;
2)
dokonywać krótkiej sprzedaży;”;
3)
w art. 151a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Fundusz inwestycyjny zamknięty może dokonywać krótkiej sprzedaży.”;
4)
w art. 282 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej przekazywanie przez
Komisję ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji w ramach