Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny

– 8 –
Ministra budziło pojęcie „w sposób istotnie utrudniający innej osobie zaspokajanie jej
podstawowych potrzeb życiowych” jako zbyt pojemne i mogące powodować trudności
w praktyce. Tej uwagi nie uwzględniono ze względu na możliwość wypracowania przez
judykaturę odpowiedniego zakresu stosowania przepisu, podobnie jak stało się
w przypadku art. 209 Kodeksu karnego. Ostatnia z uwag dotyczyła zastąpienia spójnika
alternatywy zwykłej „lub” spójnikiem „i”. Tej uwagi również nie uwzględniono, zaś
powody takiej decyzji zawarte są w pkt 3 niniejszego uzasadnienia.
2)
Prokurator Generalny odniósł się akceptująco do przedstawionej propozycji i zaznaczył,
że poprawka realizuje postulaty zgłaszane wcześniej przez Prokuratora Generalnego do
projektu ustawy. Zdaniem Prokuratora Generalnego przepis w proponowanym kształcie
nie powinien nastręczać problemów interpretacyjnych ani nadmiernie obciążać organów
ścigania i prokuratury.
3)
Sąd Najwyższy odniósł się krytycznie do nowego przepisu art. 191 § 1a Kodeksu
karnego uznając, że w przepisie użyto nieostrych wyrażeń normatywnych co może
powodować rozbieżności interpretacyjne. Sąd Najwyższy zwrócił uwagę na konieczność
zawężenia przepisu wyłącznie do przemocy pośredniej. Ta uwaga została w projekcie
uwzględniona.
4)
Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa zwróciła uwagę na pokrywanie się znamion
czynów zabronionych w § 1 i 1a. Uwagę tę konsumuje zmiana polegająca na objęciu
normą sankcjonującą w § 1a wyłącznie przemocy pośredniej.
5)
Krajowa Rada Sądownictwa wskazała na potrzebę dotyczyła usunięcia spójnika
alternatywy zwykłej „lub” i połączenia obu znamion czynu zabronionego czyli
„uporczywości” i „utrudniania w istotny sposób zaspokajania podstawowych potrzeb
życiowych”. Tej uwagi również nie uwzględniono, zaś powody takiej decyzji zawarte są
w pkt 3 niniejszego uzasadnienia.

6. Oświadczenie o zgodności z prawem Unii Europejskiej
Przedmiot projektu nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.