Rządowy projekt ustawy o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka

– 5 –
7. Pomoc finansowa może być wypłacana w gotówce za pokwitowaniem, przekazem
pocztowym, przelewem lub w inny sposób, uzgodniony z osobą chronioną.
Art. 8. 1. W przypadku udzielenia pomocy w zakresie zmiany miejsca pobytu, właściwy
komendant Policji może zobowiązać operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia
23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) do:
1)
przekazywania pod adres wskazanej przez siebie komendy Policji przesyłek pocztowych
lub kwot pieniężnych określonych w przekazach pocztowych przeznaczonych dla osoby
chronionej;
2)
doręczania przesyłek pocztowych lub kwot pieniężnych określonych w przekazach
pocztowych przeznaczonych dla osoby chronionej za pośrednictwem osoby przez niego
upoważnionej.
2. Właściwy komendant Policji zapewnia niezwłoczne doręczanie przesyłek
pocztowych lub kwot pieniężnych określonych w przekazach pocztowych osobie chronionej.
3. Wydanie przesyłki pocztowej lub wypłacenie kwoty pieniężnej określonej
w przekazie pocztowym osobie chronionej jest doręczeniem w rozumieniu ustawy z dnia
23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe.
Art. 9. 1. W przypadku udzielenia pomocy w zakresie zmiany miejsca pobytu,
właściwy komendant Policji zapewnia osobie chronionej odbieranie adresowanych do niej
przesyłek pocztowych lub kwot pieniężnych określonych w przekazach pocztowych przez
funkcjonariusza Policji upoważnionego przez osobę chronioną lub właściwego komendanta
Policji:
1)
pod adresem wskazanym na przesyłce pocztowej, przekazie pocztowym lub w umowie
o świadczenie usług pocztowych;
2)
w placówce pocztowej;
3)
pod adresem wskazanym operatorowi pocztowemu przez właściwego komendanta
Policji.
2. Funkcjonariusz Policji odbierający przesyłkę pocztową lub kwotę pieniężną
określoną w przekazie pocztowym okazuje upoważnienie.
3. Przesyłki pocztowe lub kwoty pieniężne określone w przekazach pocztowych
odebrane przez funkcjonariusza Policji przekazuje się osobie chronionej za pokwitowaniem.
4. Przed doręczeniem przesyłki pocztowej osobie chronionej i za jej zgodą
funkcjonariusz Policji może dokonać kontroli zawartości przesyłki.
– 6 –
5. Jeżeli osoba chroniona odmawia pokwitowania odbioru przesyłki pocztowej lub
kwoty pieniężnej określonej w przekazie pocztowym, funkcjonariusz Policji zamieszcza
adnotację o tym na dokumencie pokwitowania odbioru.
6. Jeżeli osoba chroniona odmawia odbioru przesyłki pocztowej lub kwoty pieniężnej
określonej w przekazie pocztowym, funkcjonariusz Policji zamieszcza adnotację o tym na
dokumencie pokwitowania odbioru i zwraca przesyłkę lub kwotę pieniężną wraz
z pokwitowaniem operatorowi pocztowemu.
7. W przypadku udzielenia pomocy w zakresie zmiany miejsca pobytu nadawanie
przesyłek lub przekazów pocztowych przez osobę chronioną następuje, w razie potrzeby, za
pośrednictwem upoważnionego funkcjonariusza Policji przez właściwego komendanta Policji
lub osobę chronioną.
Art. 10. 1. W przypadku zagrożenia dla zdrowia psychicznego pokrzywdzonego lub
osoby najbliższej organ prowadzący czynności operacyjno-rozpoznawcze albo prowadzący
postępowanie sprawdzające lub postępowanie przygotowawcze albo sąd informuje
pokrzywdzonego o możliwości udzielenia pomocy psychologicznej świadczonej przez
podmioty, które otrzymały na ten cel dotację z Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz
Pomocy Postpenitencjarnej, lub inne podmioty świadczące pomoc psychologiczną, wraz ze
wskazaniem listy tych podmiotów i sposobu kontaktu.
2. Na wniosek pokrzywdzonego, organ albo sąd wzywa podmiot, który otrzymał dotację
z Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, do udzielenia pomocy
psychologicznej w terminie 14 dni od dnia wezwania.
Art. 11. 1. W komendach wojewódzkich (Stołecznej) Policji powołuje się
koordynatorów do spraw ochrony i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.
2. Do zadań koordynatora należy:
1)
zapewnienie współdziałania jednostek Policji w zakresie stosowania środków ochrony
i pomocy;
2)
przekazywanie jednostkom Policji informacji o podmiotach udzielających pomocy
psychologicznej;
3)
przekazywanie Ministrowi Sprawiedliwości posiadanych informacji o odmowie
świadczenia pomocy psychologicznej przez podmiot, który otrzymał na ten cel dotację
z Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
– 7 –
3. Organ prowadzący czynności operacyjno-rozpoznawcze albo prowadzący
postępowanie sprawdzające lub postępowanie przygotowawcze albo sąd powiadamia
koordynatora o:
1)
ujawnionych zagrożeniach wobec osób, o których mowa w art. 1 ust. 1;
2)
przypadkach odmowy udzielenia pomocy na wezwanie organu, o którym mowa
w art. 10 ust. 2.
Art. 12. 1. Środków ochrony i pomocy udziela właściwy komendant Policji:
1)
na pisemny wniosek pokrzywdzonego lub świadka, złożony za pośrednictwem organu
prowadzącego czynności operacyjno-rozpoznawcze albo prowadzącego postępowanie
sprawdzające lub postępowanie przygotowawcze albo sądu, który może przedstawić
pisemną opinię w przedmiocie wniosku;
2)
na pisemny wniosek organu prowadzącego czynności operacyjno-rozpoznawcze albo
prowadzącego postępowanie sprawdzające lub postępowanie przygotowawcze albo
sądu, złożony za zgodą pokrzywdzonego lub świadka.
2. We wniosku o udzielenie środka ochrony i pomocy należy wskazać okoliczności
uzasadniające udzielenie środka ochrony lub pomocy każdej osobie, wobec której ma on być
stosowany.
3. Zarządzenie w przedmiocie udzielenia środków ochrony i pomocy wydaje właściwy
komendant Policji, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od otrzymania wniosku, po
przeprowadzeniu oceny okoliczności uzasadniających udzielenie środków ochrony i pomocy,
odpowiednio do stopnia zagrożenia dla osób chronionych.
4. O udzieleniu lub odmowie udzielenia środka ochrony i pomocy niezwłocznie
powiadamia się osobę chronioną, której dotyczy zarządzenie, oraz sąd albo organ, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2, a w postępowaniu przygotowawczym organ nadzorujący to
postępowanie.
5. Osoba, której odmówiono udzielenia środków ochrony i pomocy, może w terminie
7 dni od dnia powiadomienia o odmowie złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
6. Jeżeli nie ujawniły się nowe okoliczności, ponowny wniosek o udzielenie środków
ochrony i pomocy nie podlega rozpatrzeniu, o czym zawiadamia się wnioskodawcę.
Art. 13. 1. Przed rozpoczęciem stosowania środków ochrony i pomocy pełnoletnia
osoba chroniona składa właściwemu komendantowi Policji pisemne zobowiązanie do:
1)
przestrzegania zasad i zaleceń w zakresie udzielonej ochrony i pomocy;
– 8 –
2)
wykonywania obowiązków ciążących na niej z mocy ustawy oraz wynikających
z prawomocnych orzeczeń i decyzji – w przypadku udzielenia pomocy w zakresie
zmiany miejsca pobytu.
2. Właściwy komendant Policji przedstawia osobom chronionym zasady i zalecenia
w zakresie stosowania środków ochrony i pomocy.
Art. 14. 1. Właściwy komendant Policji może zmieniać zastosowane środki ochrony
i pomocy, w tym wysokość pomocy finansowej, odpowiednio do okoliczności.
2. Właściwy komendant Policji wyznacza jednostkę Policji właściwą do wykonywania
zarządzenia w przedmiocie środków ochrony i pomocy.
Art. 15. 1. Osoba, której udzielono ochrony osobistej lub pomocy w zakresie zmiany
miejsca pobytu, zobowiązana jest do przekazywania jednostce Policji wykonującej
zarządzenie w przedmiocie środków ochrony i pomocy informacji niezbędnych do jego
prawidłowej realizacji, w tym informacji dotyczących kontaktów rodzinnych i towarzyskich,
stanu majątkowego oraz stanu zdrowia.
2. Przed udzieleniem środka ochrony i pomocy osoba chroniona może być poddana za
jej zgodą badaniu psychologicznemu.
Art. 16. 1. Środki ochrony i pomocy stosuje się na czas oznaczony wskazany
w zarządzeniu w przedmiocie środków ochrony i pomocy.
2. Jeżeli okoliczności uzasadniające udzielenie środka ochrony i pomocy nie ustały,
właściwy komendant Policji, na wniosek osoby chronionej albo na wniosek sądu lub organu
prowadzącego postępowanie przygotowawcze, za zgodą osoby chronionej, może wydać
zarządzenie o udzieleniu środków ochrony i pomocy na dalszy czas oznaczony. Przepisy
art. 12 ust. 2–6 stosuje się odpowiednio.
Art. 17. 1. Komendant Policji, który wydał zarządzenie w przedmiocie środków
ochrony i pomocy, uchyla te środki, jeżeli:
1)
ustały przesłanki, które uzasadniały ich udzielenie;
2)
osoba chroniona bezpodstawnie uchyliła się od złożenia zeznań w toku postępowania,
w związku z którym udzielono jej środka ochrony i pomocy;
3)
osoba chroniona, pomimo wezwania, nie złożyła pisemnego zobowiązania, o którym
mowa w art. 13;
4)
osoba chroniona złożyła wniosek o uchylenie.
– 9 –
2. Właściwy komendant Policji może uchylić środki ochrony i pomocy, jeżeli:
1)
wydano postanowienie o przedstawieniu osobie chronionej zarzutów złożenia
fałszywych zeznań w toku postępowania, w związku z którym udzielono jej środków
ochrony i pomocy;
2)
osoba chroniona umyślnie wprowadziła w błąd lub zataiła istotne informacje co do
okoliczności, w związku z którymi udzielono jej środków ochrony i pomocy;
3)
osoba chroniona nie przestrzega zasad i zaleceń w zakresie udzielonych środków
ochrony i pomocy;
4)
osoba chroniona korzysta ze środków ochrony i pomocy niezgodnie z ich
przeznaczeniem.
3. W przypadku uchylenia środków ochrony i pomocy udzielonych osobie chronionej
ustają również środki ochrony i pomocy udzielone osobie najbliższej.
4. W przypadku uchylenia środków ochrony i pomocy z przyczyn, o których mowa
w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i 2, osoba chroniona jest zobowiązana do zwrotu równowartości
otrzymanej pomocy finansowej. Komendant Policji wydający zarządzenie w przedmiocie
środków ochrony i pomocy zarządza zwrot pomocy finansowej, określając kwotę podlegającą
zwrotowi, termin zwrotu oraz uprawniony organ.
5. Do zarządzenia w przedmiocie uchylenia środka ochrony i pomocy stosuje się
odpowiednio art. 12 ust. 4 i 5.
Art. 18. 1. Niedopuszczalna jest czynność dowodowa zmierzająca do ujawnienia
okoliczności udzielenia i wykonywania środków ochrony i pomocy.
2. Informacje dotyczące udzielenia i wykonywania środków ochrony i pomocy
podlegają ochronie zgodnie z ustawą z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji
niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228).
Art. 19. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U.
Nr 89, poz. 555, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

7) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50,
poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149,
z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51,
poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70,
Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363,
Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104,
poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20,
poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123,
poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802,
Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237,