Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw

„2. Umieszczenie dziecka poniżej 10. roku życia w placówce opiekuńczo-
wychowawczej typu socjalizacyjnego, interwencyjnego lub specjalistyczno-
terapeutycznego jest możliwe w przypadku, gdy w danej placówce opiekuńczo-
wychowawczej umieszczona jest matka lub ojciec tego dziecka oraz w innych
wyjątkowych przypadkach, szczególnie gdy przemawia za tym stan zdrowia dziecka
lub dotyczy to rodzeństwa.”;
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W placówce opiekuńczo-wychowawczej typu socjalizacyjnego, interwencyjnego
lub specjalistyczno-terapeutycznego można umieścić, w tym samym czasie, łącznie
nie więcej niż 14 dzieci oraz osób, które osiągnęły pełnoletność przebywając
w pieczy zastępczej, o których mowa w art. 37 ust. 2., z zastrzeżeniem ust. 3a.”,
c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Do liczby dzieci oraz osób, które osiągnęły pełnoletność przebywając w pieczy
zastępczej, o których mowa w art. 37 ust. 2, umieszczonych w placówce opiekuńczo-
wychowawczej typu socjalizacyjnego, interwencyjnego lub specjalistyczno-
terapeutycznego nie wlicza się dzieci umieszczonych w tej placówce, ale
przebywających w:
1) domu pomocy społecznej;
2) specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym;
3) młodzieżowym ośrodku wychowawczym;
4) młodzieżowym ośrodku socjoterapii zapewniającym całodobową opiekę;
5) specjalnym ośrodku wychowawczym;
6) zakładzie opiekuńczo-leczniczym;
7) zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;
8) zakładzie rehabilitacji leczniczej;
9) hospicjum stacjonarnym;
10) oddziale medycyny paliatywnej;
11) areszcie śledczym;
12) schronisku dla nieletnich;
13) zakładzie karnym;
14) zakładzie poprawczym.
3b.W przypadku powrotu dziecka, o którym mowa w ust. 3a, do placówki
opiekuńczo-wychowawczej, w tym powrotu krótkotrwałego, dyrektor tej placówki
jest zobowiązany zapewnić taką organizacje placówki opiekuńczo-wychowawczej,
aby w tym samym czasie, w placówce tej, nie przebywało łącznie więcej niż
14 dzieci oraz osób, które osiągnęły pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej,
o których mowa w art. 37 ust. 2”;
39) w art. 97:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku zapewnienia na podstawie art. 94 wspólnej obsługi ekonomiczno-
administracyjnej i organizacyjnej placówek opiekuńczo-wychowawczych, placówką
opiekuńczo-wychowawczą, kieruje dyrektor podmiotu, który zapewnia tę obsługę,
przy pomocy wyznaczonego w poszczególnych placówkach opiekuńczo-
wychowawczych wychowawcy.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W przypadku prowadzenia więcej niż jednej placówki opiekuńczo-
wychowawczej przez podmiot, któremu powiat zlecił realizację tego zadania
na podstawie art. 190, placówkami tymi może kierować jeden dyrektor przy pomocy
wyznaczonego w poszczególnych placówkach opiekuńczo-wychowawczych
wychowawcy.”;
40) w art. 99 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„W placówce opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego można zatrudnić tylko
osobę wskazaną przez dyrektora. Może to być osoba z nim spokrewniona,
spowinowacona lub jego małżonek.”;
41) po art. 99 dodaje się art. 99a w brzmieniu:
„Art. 99a. Niezależnie od dokumentacji i informacji, o których mowa
w art. 38a ust. 1, dyrektor placówki opiekuńczo-wychowawczej ma prawo do
uzyskania informacji oraz otrzymania lub wglądu do wszelkiej dostępnej
dokumentacji dotyczących dziecka, w tym prawnej i medycznej.”;
42) w art. 100 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Praca z dzieckiem w placówce opiekuńczo-wychowawczej jest prowadzona
zgodnie z planem pomocy dziecku, sporządzonym i realizowanym przez
wychowawcę we współpracy z asystentem rodziny, a w przypadku gdy rodzinie
dziecka nie został przydzielony asystent rodziny, we współpracy z podmiotem
organizującym pracę z rodziną.”;
43) w art. 103:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, przepisów art. 95 ust. 1 i 3 nie
stosuje się.”;
b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) zakładem poprawczym, schroniskiem dla nieletnich, młodzieżowym ośrodkiem
wychowawczym, aresztem śledczym, zakładem karnym;”;
44) w art. 108 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Na wniosek dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej lub na wniosek
wychowawcy za zgodą dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej, po
zasięgnięciu opinii powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do
ponoszenia średnich miesięcznych wydatków przeznaczonych na utrzymanie dziecka
w placówce opiekuńczo-wychowawczej, starosta powiatu, który skierował dziecko do
placówki opiekuńczo-wychowawczej, może przenieść dziecko do innej placówki
opiekuńczo-wychowawczej tego samego typu.”;
45) po art. 122 dodaje się art. 122a w brzmieniu:
„Art. 122a. 1. Kontrola nad placówkami opiekuńczo-wychowawczymi, regionalnymi
placówkami
opiekuńczo-terapeutycznymi
i
interwencyjnymi
ośrodkami
preadopcyjnymi obejmuje w szczególności:
1) przestrzeganie standardów opieki i wychowania, o których mowa w przepisach
dotyczących placówek opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówek
opiekuńczo-terapeutycznych i interwencyjnych ośrodków preadopcyjnych;
2) działania placówki na rzecz utrzymania przez dziecko kontaktów z rodziną;
3) zaspokajanie potrzeb dziecka i respektowanie jego praw;
4) przestrzeganie przepisów określających zasady działania placówki opiekuńczo-
wychowawczej,
regionalnej
placówki
opiekuńczo-terapeutycznej
i interwencyjnego ośrodka preadopcyjnego.”;
46) uchyla się art. 123 − 126;
47) po art. 128 dodaje się art. 128a w brzmieniu:
„Art. 128a. Ocena sytuacji dziecka dokonywana jest na posiedzeniu zwoływanym przez
organizatora rodzinnej pieczy zastępczej.”;
48) art. 130 otrzymuje brzmienie:
„Art. 130. 1. Oceny sytuacji dziecka organizator rodzinnej pieczy zastępczej dokonuje
w konsultacji z:
1) odpowiednio rodziną zastępczą albo prowadzącym rodzinny dom dziecka;
2) pedagogiem;
3) psychologiem;
4) właściwym asystentem rodziny;
5) przedstawicielem ośrodka adopcyjnego;
6) koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej.
2. Do udziału w posiedzeniu w sprawie sytuacji dziecka umieszczonego w rodzinnej
pieczy zastępczej mogą być zapraszani w szczególności przedstawiciele: sądu
właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej lub prowadzącego
rodzinny dom dziecka, właściwego powiatowego centrum pomocy rodzinie, ośrodka
pomocy społecznej, Policji, ochrony zdrowia, instytucji oświatowych oraz organizacji
społecznych statutowo zajmujących się problematyką rodziny i dziecka, a także osoby
bliskie dziecku.”;
49 w art. 131 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organizator rodzinnej pieczy zastępczej dokonuje oceny sytuacji dziecka w miarę
potrzeb nie rzadziej niż co 12 miesięcy, a przypadku dziecka w wieku poniżej 3 lat
nie rzadziej niż co 3 miesiące.”;
50) w art. 134 w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„W przypadku negatywnej kolejnej oceny rodziny zastępczej albo prowadzącego
rodzinny dom dziecka organizator rodzinnej pieczy zastępczej kieruje do starosty
wniosek o skierowanie dzieci umieszczonych w tej rodzinie zastępczej albo
rodzinnym domu dziecka do innej rodziny zastępczej, innego rodzinnego domu
dziecka, placówki opiekuńczo-wychowawczej, regionalnej placówki opiekuńczo-
terapeutycznej albo interwencyjnego ośrodka preadopcyjnego.”;
51) po art. 134 dodaje się art. 134a w brzmieniu:
„Art. 134a. 1. Od oceny rodziny zastępczej albo prowadzącego rodzinny dom
dziecka, rodzinie zastępczej i prowadzącemu rodzinny dom dziecka służy, w
terminie 14 dni od dnia otrzymania oceny, sprzeciw do starosty.
2. Starosta rozpatruje sprzeciw w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.
3. W razie uwzględnienia sprzeciwu przez starostę ocenę rodziny zastępczej albo
prowadzącego rodzinny dom dziecka zmienia się albo sporządza po raz drugi. Od oceny
sporządzonej po raz drugi przysługuje sprzeciw na zasadach określonych w ust. 1 i 2.”;52) w
art. 137
a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„W skład zespołu wchodzą:”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do udziału w posiedzeniu zespołu mogą być zapraszani w szczególności
przedstawiciele: sądu właściwego ze względu na miejsce położenia placówki,
właściwego powiatowego centrum pomocy rodzinie, ośrodka pomocy społecznej,
Policji, ochrony zdrowia, instytucji oświatowych oraz organizacji społecznych
statutowo zajmujących się problematyką rodziny i dziecka, a także osoby bliskie
dziecku.”;
53) w art. 138 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zespół dokonuje okresowej oceny sytuacji dziecka w miarę potrzeb nie rzadziej
niż co 12 miesięcy, a w przypadku dziecka w wieku poniżej 3 lat nie rzadziej niż co
3 miesiące.”;
54) po art. 139 dodaje się art. 139a w brzmieniu:
„Art. 139a. 1. Do zadań organizatora rodzinnej pieczy zastępczej, zespołu do spraw
okresowej oceny sytuacji dziecka umieszczonego w instytucjonalnej pieczy zastępczej
oraz dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego należy także:
1) sporządzanie opinii na temat zasadności przysposobienia dziecka;
2) sporządzanie opinii o kontaktach dziecka z rodziną biologiczną i wpływie
tych kontaktów na dziecko;
3) sporządzanie opinii o zasadności przysposobienia związanego ze zmianą
miejsca zamieszkania dziecka na miejsce zamieszkania poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej mającej na celu stwierdzenie, że przysposobienie
to leży w jego najlepszym interesie;
4) sporządzanie opinii o zasadności wspólnego umieszczenia rodzeństwa
w rodzinie przysposabiającej;
5) sporządzanie opinii o możliwości nieumieszczenia wspólnie rodzeństwa
w rodzinie przysposabiającej z powodu nieznalezienia kandydata do
przysposobienia rodzeństwa;
6) przekazywanie
do właściwego ośrodka adopcyjnego informacji
i dokumentacji, o których mowa w art. 38a ust. 1.
2. Sporządzając opinię, o której mowa w ust. 1 pkt 1, organizator rodzinnej pieczy
zastępczej, zespół do spraw okresowej oceny sytuacji dziecka umieszczonego
w instytucjonalnej pieczy zastępczej oraz dyrektor placówki opiekuńczo-
wychowawczej typu rodzinnego biorą pod uwagę konieczność zagwarantowania, że
przysposobienie leży w najlepszym interesie dziecka.