Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Ordynacja podatkowa

– 15 –
zawiadomienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście drogą
elektroniczną o:
1)
wszelkich zmianach danych objętych zgłoszeniem, z wyjątkiem tych zmian,
w odniesieniu do których podatnik dokonał aktualizacji na podstawie art. 96 ust. 12
ustawy wymienionej w art. 1 lub ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach
ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r. poz. 1314 oraz
z 2013 r. poz. 2);
2)
wszelkich zmianach, które dotyczyłyby działalności objętej procedurą, o której mowa
w ust. 1, w wyniku których nie spełnia warunków niezbędnych do jej stosowania;
3)
rezygnacji z zamiaru korzystania z procedury, o której mowa w ust. 1, za pośrednictwem
Rzeczypospolitej Polskiej.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 2 i 3, Naczelnik Drugiego Urzędu
Skarbowego Warszawa-Śródmieście wydaje postanowienie o wygaśnięciu identyfikacji na
potrzeby procedury, o której mowa w ust. 1, na które służy zażalenie; o wydaniu
postanowienia powiadamia się również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Art. 4. 1. W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca
osobowości prawnej lub osoba fizyczna nieposiadająca siedziby działalności gospodarczej
lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej,
wykonująca czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub
podatkiem od wartości dodanej na terytorium Unii Europejskiej, która nie zarejestrowała
swojej działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej i wobec której nie powstaje
wymóg identyfikacji na potrzeby tych podatków na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, zamierza świadczyć od dnia 1 stycznia 2015 r. na rzecz osób niebędących
podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy wymienionej w art. 1, mających siedzibę,
stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej usługi:
1)
telekomunikacyjne – dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów
i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za
pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi
przeniesienie lub cesja praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji,
emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci
informacyjnych lub
– 16 –
2)
nadawcze – zawierające treści audio i audiowizualne, takie jak programy radiowe lub
telewizyjne dostarczane za pośrednictwem sieci komunikacyjnych, powszechnie
udostępniane przez dostawcę usług medialnych i objęte jego odpowiedzialnością
redakcyjną, przeznaczone do jednoczesnego słuchania lub oglądania zgodnie
z zaplanowanym programem
– może od dnia 1 października 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. złożyć, za pomocą środków
komunikacji elektronicznej, do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-
-Śródmieście zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury szczególnej
rozliczania podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej, należnego z tytułu
świadczenia tych usług.
2. Zgłoszenie zawiera w szczególności: nazwę podmiotu zagranicznego, jego adres wraz
z kodem pocztowym, adres poczty elektronicznej, adres strony internetowej należącej do tego
podmiotu, numer podatkowy przyznany mu w państwie siedziby działalności gospodarczej
lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli jest tam nadawany, oraz
oświadczenie podmiotu zagranicznego, że nie został on zidentyfikowany na potrzeby podatku
od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej na terytorium Unii Europejskiej.
3. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, potwierdzając
zgłoszenie, nadaje z wykorzystaniem drogi elektronicznej numer identyfikacyjny na potrzeby
rozliczania wykonywanych przez niego usług telekomunikacyjnych lub usług nadawczych.
4. W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości
prawnej lub osoba fizyczna, nie spełnia warunków niezbędnych do korzystania z procedury,
o której mowa w ust. 1, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście
wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia zgłoszenia informującego o zamiarze
skorzystania z procedury, o której mowa w ust. 1, na które służy zażalenie; o wydaniu
postanowienia powiadamia się również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
5. Osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba
fizyczna zidentyfikowana na potrzeby procedury, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana,
w okresie od dnia złożenia zgłoszenia do dnia 31 grudnia 2014 r., do niezwłocznego
zawiadomienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście drogą
elektroniczną o:
1)
wszelkich zmianach danych objętych zgłoszeniem, o którym mowa w ust. 1;
2)
wszelkich zmianach, które dotyczyłyby działalności objętej procedurą, o której mowa
w ust. 1, w wyniku których nie spełnia warunków niezbędnych do jej stosowania;
– 17 –
3)
rezygnacji z zamiaru korzystania z procedury, o której mowa w ust. 1, za pośrednictwem
Rzeczypospolitej Polskiej.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 2 i 3, Naczelnik Drugiego Urzędu
Skarbowego Warszawa-Śródmieście wydaje postanowienie o wygaśnięciu identyfikacji na
potrzeby procedury, o której mowa w ust. 1, na które służy zażalenie; o wydaniu
postanowienia powiadamia się również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Art. 5. Podmioty zagraniczne, o których mowa w art. 132 ust. 1 ustawy wymienionej
w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, które zostały zidentyfikowane zgodnie z art. 132
ust. 5 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, uznaje się za
zidentyfikowane na potrzeby szczególnej procedury rozliczania VAT, o której mowa
w dziale XII w rozdziale 7 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą.
Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r., z wyjątkiem:
1)
art. 1 pkt 1 lit. a, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia
2014 r.;
2)
art. 3 i art. 4, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2014 r.

UZASADNIENIE

Projekt ustawy zawiera przede wszystkim zmiany ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej
dalej „ustawą o VAT”, których celem jest implementacja do przepisów o podatku od
towarów i usług zmian wprowadzonych:
a) dyrektywą Rady 2013/61/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniającą dyrektywy
2006/112/WE i 2008/118/WE w odniesieniu do francuskich regionów najbardziej
oddalonych, a w szczególności Majotty (Dz. Urz. UE L 353 z 28.12.2013, str. 5),
b) dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającą dyrektywę
2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. Urz. UE L 44
z 20.02.2008, str. 11), zwanej dalej „dyrektywą 2008/8/WE”.
Do zmian w zakresie uproszczenia rozliczania podatku VAT z tytułu zmiany miejsca
świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych radiowych i telewizyjnych oraz
świadczonych drogą elektroniczną dostosowano również przepisy ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.),
zwanej dalej „ustawą – Ordynacja podatkowa”.
Implementacja dyrektywy Rady 2013/61/UE z dnia 17 grudnia 2013 r.
zmieniającej m.in. dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do francuskich regionów
najbardziej oddalonych, a szczególności Majotty
W związku z decyzją Rady Europejskiej 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie
zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 204 z 31.07.2012,
s. 131), od dnia 1 stycznia 2014 r. Majotta posiada status regionu najbardziej
oddalonego w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(TFUE), zamiast statusu kraju i terytorium zamorskiego w rozumieniu art. 355 ust. 2
TFUE. W związku z tym decyzją Rady Europejskiej dodano Majottę do wykazu
regionów najbardziej oddalonych wymienionych w art. 349 TFUE oraz do
równoległego wykazu zawartego w art. 355 ust. 1 TFUE. Od zmiany tego statusu
prawodawstwo Unii dotyczące podatku od wartości dodanej miałoby zatem
zastosowanie do Majotty.
Dyrektywa Rady 2013/61/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniająca m.in. dyrektywę
2006/112/WE w odniesieniu do francuskich regionów najbardziej oddalonych,
a w szczególności Majotty, zakłada zatem zrównanie sytuacji Majotty w odniesieniu do
stosowania ww. dyrektywy z innymi francuskimi regionami najbardziej oddalonymi –
wyłączając ją z zakresu ich stosowania. Na mocy tych zmian, przez odwołanie do
art. 349 i art. 355 ust. 1 TFUE, sytuacja wszystkich tych regionów nie będzie zależeć od
ewentualnych zmian ich statusu we francuskim prawodawstwie. Zatem w zakresie
terytoriów poszczególnych państw członkowskich, które traktuje się jako wyłączone
z terytorium Unii Europejskiej na potrzeby podatku VAT, należało doprecyzować, że
z Republiki Francuskiej wyłącza się „francuskie terytoria, o których mowa w art. 349
i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej” (art. 2 pkt 3 lit. b tiret
czwarte ustawy o VAT).
Implementacja dyrektywy Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającej
dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług
Celem wprowadzonych dyrektywą 2008/8/WE zmian było przede wszystkim
usprawnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego przez modernizację i uproszczenie
działania wspólnego systemu VAT. Zmiany przewidziane tą dyrektywą w odniesieniu
do miejsca świadczenia usług wprowadziły w szerokim zakresie rozwiązania
zmierzające do opodatkowania usług w miejscu ich konsumpcji. Należy zaznaczyć, że
art. 2 i art. 3 ww. dyrektywy zostały już zaimplementowane do krajowego porządku
prawnego – ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od
towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 195, poz. 1504). Natomiast art. 4 implementowano
ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych
w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342).
Przedstawione w obecnym projekcie przepisy stanowią implementację art. 5 dyrektywy
2008/8/WE i dotyczą nowych zasad określania od dnia 1 stycznia 2015 r. miejsca
świadczenia w odniesieniu do usług telekomunikacyjnych, nadawczych radiowych
i telewizyjnych oraz świadczonych drogą elektroniczną na rzecz osób niebędących
podatnikami (ostatecznych konsumentów). Implementacja do krajowego porządku
prawnego ww. art. 5 oznacza konieczność dokonania zmian w ustawie o VAT, jak
również stworzenia systemu informatycznego, za pomocą którego podatnicy –
usługodawcy ww. usług będą rozliczać podatek VAT (tzw. system mini one stop shop –
MOSS, czyli mały punkt kompleksowej obsługi).
2