Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o partiach politycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

zaległość podatkową, której wysokość nie przekracza trzykrotności wartości
opłaty dodatkowej pobieranej przez Pocztę Polską Spółkę Akcyjną za
polecenie przesyłki listowej. Za wniosek podatnika uważa się wskazanie
przez podatnika będącego obywatelem polskim w zeznaniu podatkowym albo
w korekcie zeznania, jednej partii politycznej poprzez podanie jej nazwy oraz
kwoty do przekazania na rzecz tej partii, w wysokości nieprzekraczającej 1%
podatku należnego. Kwotę dla partii politycznej naczelnik urzędu skarbowego
będzie przekazywał w terminie od maja do lipca roku następującego po roku
podatkowym, za który składane jest zeznanie podatkowe, na rachunek
bankowy, o którym mowa w art. 29a ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o
partiach politycznych. Kwota ta będzie pomniejszana o koszty przelewu
bankowego. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby partii
politycznej, we wrześniu roku następującego po roku podatkowym przekaże
partii politycznej zbiorczą informację o danych identyfikacyjnych (imię,
nazwisko i adres), w tym obojga małżonków, którzy na wniosek podlegają
łącznemu opodatkowaniu, oraz wysokości kwoty przekazanej na rzecz tej
partii przez podatników. Naczelnik urzędu skarbowego będzie mógł odstąpić
od przekazania 1 % podatku na rzecz partii politycznej, jeżeli partia ta nie
podała lub podała nieprawidłowo numer rachunku bankowego, o którym
mowa w art. 29a ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych,
lub podany numer rachunku bankowego zmieniła w okresie od dnia 15 marca
do dnia 31 lipca roku następującego po roku podatkowym. Zasada wyrażona
w zdaniu pierwszym nie ma zastosowania, jeżeli zmiana numeru rachunku
bankowego nastąpiła z przyczyn niezależnych od partii politycznej.
Analogicznej zmiany dokonano w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o
zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych
przez osoby fizyczne.

4.
Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne

Należy zakładać, że wejście w życie niniejszej nowelizacji ustawy
spowoduje pozytywne skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne.


Nie ulega wątpliwości, że wejście w życie spowoduje pozytywne skutki
społeczne w postaci zwiększenia zaufania obywateli do państwa oraz
aktywizacji postaw obywatelskich, a także w postaci wzrostu aktywności partii
politycznych. Powinien również wystąpić pozytywny skutek gospodarczy w
postaci oszczędności budżetowych z tytułu zaprzestania subwencjonowania
z budżetu państwa partii politycznych, które uzyskały niezbędną
reprezentację parlamentarną.
Poniższej przedstawiono dotychczasowe wydatki z budżetu państwa na
subwencje dla partii politycznych:
- 2002 r. - 37 059 612
- 2003 r. - 36 651 721
- 2004 r. - 59 781 395
- 2005 r. - 59 358 522
- 2006 r. - 94 833 806
- 2007 r. - 94 833 806
- 2008 r. - 107 262 899.


Nie sposób nie zauważyć, że proponowane rozwiązania spowodują
zmniejszenie wpływów budżetowych z tytułu wypłat przez naczelników
urzędów skarbowych kwot na rzecz wskazanych przez podatników partii
politycznych. Mimo to, należy zakładać, że to zmniejszenie wpływów będzie
mniejsze niż wydatki na subwencje.


Niewątpliwie pozytywnym skutkiem prawnym proponowanej ustawy
będzie uproszczenie procedur finansowania partii politycznych związane z
rezygnacją
z
dotychczasowych
rozwiązań
dotyczących
subwencji
budżetowych.

5. Założenia projektów podstawowych aktów wykonawczych

W związku z treścią art. 34 ust. 2 pkt 6 Regulaminu Sejmu należy
wskazać, że przedmiotowy projekt ustawy przewiduje wydanie aktu
wykonawczego, dla którego podstawą prawną jest art. 45b pkt 4 ustawy z
dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W nowym
rozporządzeniu Ministra Finansów wydanym na tej podstawie należy
uwzględnić we wzorze zeznania podatkowego rubrykę dotyczącą wskazania
partii politycznej, na rzecz której podatnik zamierza przekazać część
zapłaconego przez siebie podatku dochodowego.

6. Konsultacje społeczne

Należy zakładać, że zgodnie z art. 34 ust. 3 regulaminu Sejmu
Marszałek Sejmu przed skierowaniem do pierwszego czytania skieruje
niniejszy projekt ustawy do konsultacji w trybie i na zasadach określonych w
odrębnych ustawach.

7. Ocena zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej

Projekt ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.















Warszawa, 8 lutego 2012 r.
BAS-WAPEiM-197/12
Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej
Opinia prawna dotycząca zgodności z prawem Unii Europejskiej
poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o partiach politycznych
oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przedstawiciel
wnioskodawców: poseł Artur Dębski)
Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2009 r. Nr 5, poz.
47, ze zm.) sporządza się następującą opinię:
I.
Przedmiot projektu ustawy
Projekt ustawy o zmianie ustawy o partiach politycznych oraz ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zmianę zasad
finansowania partii politycznych. Uchylone miałyby zostać przepisy dotyczące
subwencji z budżetu państwa na działalność statutową partii. W ich miejsce
proponuje się wprowadzić możliwość przekazywania przez podatników podatku
dochodowego od osób fizycznych kwoty nieprzekraczającej 1% podatku
należnego. Podatnicy mogliby w zeznaniu podatkowym zadecydować o
przekazaniu takiej kwoty pieniężnej na rzecz wybranej przez siebie partii
politycznej.
Projekt przewiduje zmianę następujących ustaw:
• z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.
U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.),
• z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz. U. z 2011 r. Nr
155, poz. 924) oraz
• z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998
r. Nr 144, poz. 930, ze zm.).
Projekt zawiera przepisy przejściowe. Ustawa ma wejść w życie po
upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.
II.
Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem
ustawy
Ze względu na przedmiot projektu ustawy należy zwrócić uwagę na
przepisy art. 107 i art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Zgodnie z pierwszym z przywołanych przepisów, z zastrzeżeniem innych
postanowień przewidzianych w Traktatach, wszelka pomoc przyznawana przez
państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek
formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie
niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna
z rynkiem wewnętrznym w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową
między państwami członkowskimi. Równocześnie przepis ten wymienia
kategorie pomocy publicznej, które z mocy prawa są zgodne ze rynkiem
wewnętrznym (ust. 2) oraz takie, które mogą zostać uznane przez Komisję za
zgodne z rynkiem wewnętrznym (ust. 3).
Zgodnie z art. 108 ust. 3 TfUE Komisja jest informowana, w czasie
odpowiednim do przedstawienia swych uwag, o wszelkich planach przyznania
lub zmiany pomocy. Jeśli uznaje ona, że plan nie jest zgodny z rynkiem
wewnętrznym w rozumieniu artykułu 107 TfUE, wszczyna bezzwłocznie
odpowiednie postępowanie wyjaśniające. Dane państwo członkowskie nie może
wprowadzać w życie projektowanych środków dopóki procedura ta nie
doprowadzi do zakończenia postępowania przez Komisję.
III.
Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu
prawa Unii Europejskiej
III.1. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o partiach politycznych, partia
polityczna jest dobrowolną organizacją, występującą pod określoną nazwą,
stawiająca sobie za cel udział w życiu publicznym poprzez wywieranie
metodami demokratycznymi wpływu na kształtowanie polityki państwa lub
sprawowanie władzy publicznej. W art. 24 ustawy o partiach politycznych
ustawodawca przesądził, ze majątek partii politycznej może być przeznaczony
tylko na cele statutowe lub charytatywne (ust. 2). Partia polityczna nie może
prowadzić działalności gospodarczej (ust. 3). Partia polityczna może
pozyskiwać dochody z majątku pochodzące jedynie ze źródeł wymienionych w
art. 24 ust. 4. W związku z tym ostatnim przepisem należy zwrócić uwagę, że
na podstawie art. 24 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 27 ustawy o partiach
politycznych, partie mogą wykonywać odpłatnie drobne usługi na rzecz osób
trzecich z wykorzystaniem posiadanego sprzętu biurowego. Działalność ta nie
stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o
swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, ze
zm.).
W świetle przytoczonych przepisów można uznać, że partie polityczne
mogą prowadzić działalność tożsamą z działalnością gospodarczą, która jednak
– na gruncie prawa krajowego – nie jest traktowana jak działalność