Rządowy projekt ustawy o charakterystyce energetycznej budynków

gdzie:
Q
= X ⋅Q /η




kWh/rok



(46)
k C
, ,k
k
C ,nd
C to
, t ,k
gdzie:
Q

roczne zapotrzebowanie na energię końcową dla k-tego podsystemu kWh/rok
k C
, ,k
chłodzenia
X
udział w rocznym zapotrzebowaniu na energię użytkową do
k
-
chłodzenia budynku zapewniany przez k-ty podsystem chłodzenia,
suma udziałów równa się 1
Q

roczne zapotrzebowanie na energię użytkową do chłodzenia kWh/rok
C ,nd
budynku (wyznacza się zgodnie z pkt 5)
η

średnia sezonowa sprawność całkowita k-tego podsystemu -
C ,tot ,k
chłodzenia (wyznacza się zgodnie z pkt 4)

4.2.5. System wbudowanej instalacji oświetlenia
4.2.5.1. Zakres stosowania metody
Metodę należy stosować do systemów obsługujących wszystkie kategorie budynków.
4.2.5.2. Sposób obliczeń
Wartość Qk,L należy obliczać według wzoru:
Q
Q





kWh/rok



(47)
k ,L = ∑ k,L l,
l
gdzie:
Q
= X ⋅Q




kWh/rok



(48)
k ,L l
,
l
k ,L
gdzie:
Q

roczne zapotrzebowanie na energię końcową dla l-tego podsystemu kWh/rok
k ,L l
,
wbudowanej instalacji oświetlenia
Xl
udział w rocznym zapotrzebowaniu na energię końcową przez -
system wbudowanej instalacji oświetlenia zapewniany przez l-ty
podsystem wbudowanej instalacji oświetlenia, suma udziałów równa
się 1
Q

roczne zapotrzebowanie na energię końcową przez system kWh/rok
k ,L
wbudowanej instalacji oświetlenia (wyznacza się zgodnie z pkt
4.1.5.)

4.2.6. Roczne zapotrzebowanie na energię pomocniczą końcową Eel,pom do utrzymania
w ruchu systemów technicznych
Roczne zapotrzebowanie na energię pomocniczą końcową Eel,pom do utrzymania w ruchu
systemów technicznych wyznacza się zgodnie z pkt 4.6.

5.
Wyznaczanie rocznego zapotrzebowania na energię użytkową Qu w budynku lub
części budynku
5.1.
Sposób obliczeń
Roczne zapotrzebowanie na energię użytkową Qu wyznacza się według wzoru:
Q =Q
+Q
+Q


kWh/rok



(49)
u
H ,nd
W ,nd
C ,nd
gdzie:
Q
roczne zapotrzebowanie na energię użytkową budynku do ogrzewania
H,nd
kWh/rok
i wentylacji
QW,nd
roczne zapotrzebowanie na energię użytkową budynku do kWh/rok
przygotowania ciepłej wody użytkowej
Q
roczne zapotrzebowanie na energię użytkową budynku do chłodzenia
C,nd
kWh/rok

40
5.2.
Wyznaczanie rocznego zapotrzebowania na energię użytkową do ogrzewania
i wentylacji QH,nd
5.2.1. Sposób obliczeń
Obliczenia QH,nd wykonuje się metodą miesięcznych bilansów energetycznych według zasad
podanych w PN-EN ISO 13790:2009.
5.2.2. Wyznaczanie całkowitego zapotrzebowania na energię użytkową do ogrzewania
i wentylacji w budynku Q

H ,nd
Wartość całkowitego zapotrzebowania na energię użytkową do ogrzewania i wentylacji
w budynku Q
oblicza się według wzoru:
H,nd

Q
Q





kWh/rok



(50)
H ,nd = ∑ H ,nd,s
s
gdzie:
Q

zapotrzebowanie na energię użytkową do ogrzewania i wentylacji w kWh/rok
H ,nd ,s
strefie ogrzewanej budynku
s
liczba stref ogrzewanych w budynku
-

5.2.3. Wyznaczanie zapotrzebowania na energię użytkową do ogrzewania i wentylacji
w strefie ogrzewanej budynku Q

H ,nd ,s
Wartość zapotrzebowania na energię użytkową do ogrzewania i wentylacji w strefie
ogrzewanej budynku Q
oblicza się według wzoru
H,nd ,s

Q
Q




kWh/rok



(51)
H ,nd ,s = ∑ H ,nd,s,n
n
gdzie:
Q
=Q
−η
⋅Q


kWh/m-c



(52)
H ,nd ,s,n
H ,ht ,s,n
H ,gn,s,n
H ,gn,s,n
gdzie:
Q

zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania i wentylacji w n-tym kWh/m-c
H ,nd ,s,n
miesiącu roku w strefie ogrzewanej budynku
Q

całkowita ilość ciepła przenoszonego ze strefy ogrzewanej budynku kWh/m-c
H ,ht ,s,n
do otoczenia lub do przyległych budynków w n-tym miesiącu roku
η

współczynnik wykorzystania zysków ciepła w strefie ogrzewanej -
H ,gn,s,n
budynku w n-tym miesiącu roku, określany według PN-EN ISO
13790:2009
Q

całkowite zyski ciepła w strefie ogrzewanej budynku w n-tym kWh/m-c
H ,gn,s,n
miesiącu roku

W obliczeniach wykonywanych według wzoru (51) uwzględnia się składniki Q
> 0.
H ,nd ,s,n

5.2.4. Obliczanie całkowitej ilości ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej budynku
do otoczenia lub do przyległych budynków Q

H ,ht,s,n
Wartość całkowitej ilości ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej budynku do
otoczenia lub do przyległych budynków Q
oblicza się według wzoru:
H,ht,s,n


Q
=Q
+Q




kWh/m-c



(53)
H ,ht ,s,n
tr ,s,n
ve,s,n
gdzie:

Q

całkowita ilość ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej kWh/m-c
tr ,s,n
budynku do otoczenia lub przyległych stref przez przenikanie w n-
tym miesiącu roku
Q

całkowita ilość ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej kWh/m-c
ve,s,n
41
budynku do otoczenia lub przyległych stref przez wentylację w n-
tym miesiącu roku

5.2.4.1. Obliczanie całkowitej ilości ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej budynku
do otoczenia lub przyległych stref przez przenikanie Q

tr ,s,n
Wartość całkowitej ilości ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej budynku do
otoczenia lub przyległych stref przez przenikanie w n-tym miesiącu roku wyznacza
się
według wzoru:
Q
H
θ
θ
t



kWh/m-c



(54)
tr s n =
tr s ⋅
s H −
e n ⋅
10−
M ⋅
, ,
,
( int, ,
)
3
,
gdzie:
H
= H + H
+ H + H

W/K



(55)
tr ,s
tr ie
,
tr iu
, e
tr ij
,
tr ig
,
gdzie:
H

całkowity współczynnik przenoszenia ciepła przez przenikanie dla W/K
tr ,s
strefy ogrzewanej budynku
θ

wartość średnia temperatury nastawionej w strefie ogrzewanej °C
int,s,H
budynku obliczana według PN-EN ISO 13790:2009*)
θ
wartość średniej miesięcznej temperatury powietrza zewnętrznego °C
e,n
według danych klimatycznych z najbliższej względem lokalizacji
budynku stacji meteorologicznej podawanych w Biuletynie Informacji
Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw
budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa
t
liczba godzin w miesiącu
h
M
H

współczynnik przenoszenia ciepła z przestrzeni ogrzewanej budynku W/K
tr ,ie
(i) bezpośrednio do środowiska zewnętrznego (e) obliczany według
PN-EN 12831:2006 (podstawowa metoda obliczania)
H

współczynnik przenoszenia ciepła z przestrzeni ogrzewanej budynku W/K
tr iu
, e
(i) do otoczenia (e) przez przestrzenie nieogrzewane przyległe do
strefy ogrzewanej (u) obliczany według PN-EN 12831:2006
(podstawowa metoda obliczania)
H

współczynnik przenoszenia ciepła z przestrzeni ogrzewanej budynku W/K
tr ,ig
(i) do gruntu (g) obliczany według PN-EN 12831:2006 (podstawowa
metoda obliczania)
H

współczynnik przenoszenia ciepła z przestrzeni ogrzewanej budynku W/K
tr ,ij
(i) do przyległej przestrzeni ogrzewanej w budynku lub w przyległym
budynku (j) obliczany według PN-EN 12831:2006 (podstawowa
metoda obliczania)
*) Wartości temperatury wewnętrznej θint,s,H w ogrzewanych pomieszczeniach strefy
ogrzewanej budynku należy przyjmować zgodnie z obowiązującymi wymaganiami (§ 134 ust.
2 przepisów, o których mowa w § 2 pkt 3).

W przypadku zastosowania w budynku elementów specjalnych, takich jak: przestrzenie
słonecznie nieklimatyzowane, elementy nieprzezroczyste z izolacją transparentną,
wentylowane ściany słoneczne oraz wentylowane elementy obudowy, wpływ takich
komponentów obudowy budynku na wartość współczynnika H należy obliczać w sposób
tr ,ie
podany w PN-EN ISO 13790:2009.

Dla przestrzeni nieogrzewanych z zyskami ciepła wartość średniej miesięcznej temperatury
w przyległej przestrzeni nieogrzewanej θu,n należy obliczać z bilansu strat i zysków ciepła,
przy założeniu, że współczynnik wykorzystania zysków ciepła jest równy 1.

42
W celu określenia statusu przestrzeni okresowo ogrzewanej (np. klatki schodowej) w n-tym
miesiącu roku należy:
1) Obliczyć w podany wyżej sposób średnią miesięczną temperaturę w tej przestrzeni
θ .
u,n
2) Jeśli obliczona średnia miesięczna temperatura θ
jest niższa od temperatury
u,n
określonej w § 134 ust. 2 przepisów, o których mowa w § 2 pkt 3, przestrzeń ta jest
ogrzewana.
3) Jeśli obliczona średnia miesięczna temperatura θ
jest wyższa od temperatury
u,n
określonej w § 134 ust. 2 przepisów, o których mowa w § 2 pkt 3, przestrzeń tę należy
traktować jako przestrzeń nieogrzewaną.

5.2.4.2. Sposób obliczania ilości ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej do otoczenia
lub przyległych stref przez wentylację Q

ve,s,n
Wartość ilości ciepła przenoszonego z przestrzeni ogrzewanej do otoczenia lub przyległych
stref przez wentylację Q
oblicza się według wzoru:
ve,s,n
Q
H
θ
θ
t


kWh/m-c



(56)
ve s n =
ve s ⋅
s H −
e n
⋅
10−
M ⋅
, ,
,
( int, ,
)
3
,
gdzie:
H
ρ c
b
V



W/K



(57)
ve,s =
a ⋅
a ⋅ ∑ ve,k ⋅ ve,k,n
k
gdzie:
H

współczynnik przenoszenia ciepła przez wentylację z przestrzeni W/K
ve,s
ogrzewanej do otoczenia lub przyległej przestrzeni nieogrzewanej
θ

wartość średnia temperatury nastawionej w strefie ogrzewanej °C
int,s,H
budynku obliczana według PN-EN ISO 13790:2009*)
θ
wartość średniej miesięcznej temperatury powietrza zewnętrznego °C
e,n
według danych klimatycznych z najbliższej względem lokalizacji
budynku stacji meteorologicznej podawanych w Biuletynie

Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do
spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa
t
liczba godzin w miesiącu
h
M
ρ ⋅c
pojemność cieplna powietrza równa 1200 J/(m3.K)
J/(m3.K)
a
a
b

czynnik korekty temperatury dla strumienia k (określany zgodnie z -
ve,k
pkt 5.5. lub zgodnie z PN-EN ISO 13790:2009)
V

uśredniony w czasie strumień powietrza zewnętrznego k w strefie
m3/s
ve,k ,n
ogrzewanej s (określany zgodnie z pkt 5.5. lub zgodnie z PN-EN ISO
13790:2009)
k
identyfikator strumienia powietrza
-
k = 1 – odnosi się do podstawowego (wymaganego) strumienia
powietrza wentylacyjnego w okresie użytkowania budynku
k = 2 – odnosi się do dodatkowego strumienia powietrza
wentylacyjnego w okresie użytkowania budynku, zależnego od
rodzaju systemu wentylacyjnego i szczelności budynku
k = 3 – odnosi się do podstawowego (wymaganego) strumienia
powietrza wentylacyjnego w okresie, kiedy budynek nie jest
użytkowany
k = 4 – odnosi się do dodatkowego strumienia powietrza
wentylacyjnego w okresie, kiedy budynek nie jest użytkowany,
zależnego od rodzaju systemu wentylacyjnego i szczelności
budynku
43
*) Wartości temperatury wewnętrznej θint,s,H w ogrzewanych pomieszczeniach strefy
ogrzewanej budynku należy przyjmować zgodnie z obowiązującymi wymaganiami (§ 134
ust. 2 przepisów, o których mowa w § 2 pkt 3).

5.2.5. Obliczenia całkowitych miesięcznych zysków ciepła Q

H ,gn,s,n
Wartość całkowitych miesięcznych zysków ciepła Q
oblicza się według wzoru:
H ,gn,s,n
Q
=Q
+Q



kWh/m-c



(58)
H ,gn,s,n
sol ,H
int,H
gdzie:
Q

miesięczne zyski ciepła od promieniowania słonecznego przez okna kWh/m-c
sol ,H
i powierzchnie oszklone
Qint,H
miesięczne wewnętrzne zyski ciepła
kWh/m-c

5.2.5.1. Obliczenia miesięcznych zysków ciepła od promieniowania słonecznego Q

sol ,H
Wartość miesięcznych zysków ciepła od promieniowania słonecznego Q
oblicza się
sol ,H
według wzoru:
i
Q


kWh/m-c



(59)
,
= C
∑ ⋅ A ⋅I ⋅F , ⋅F ⋅g
sol H
i
i
i
sh gl
sh
gl
1
gdzie:
Ci
udział pola powierzchni oszklenia do całkowitego pola powierzchni -
okna (wartość średnia wynosi 0,7)
Ai
pole powierzchni okna, drzwi balkonowych lub powierzchni m2
oszklonej w świetle otworu w przegrodzie
Ii
energia promieniowania słonecznego w rozpatrywanym miesiącu na kWh/(m2.m-c)
płaszczyznę, w której usytuowane jest okno lub powierzchnia
oszklona, według danych klimatycznych z najbliższej względem
lokalizacji budynku stacji meteorologicznej podawanych w
Biuletynie Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i
zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa
F
czynnik redukcyjny ze względu na zacienienie dla ruchomych -
sh,gl
urządzeń zacieniających według PN-EN ISO 13790:2009
F
czynnik redukcyjny ze względu na zacienienie od przegród -
sh
zewnętrznych według PN-EN ISO 13790:2009
g
całkowita przepuszczalność energii promieniowania słonecznego -
gl
dla przezroczystej części elementu według PN-EN ISO 13790:2009

Zyski od nasłonecznienia przez specjalne elementy obudowy budynku, takie jak elementy
nieprzezroczyste z izolacją transparentną, wentylowane ściany słoneczne, wentylowane
elementy obudowy i przyległe przestrzenie słoneczne należy obliczać metodami podanymi
w PN-EN ISO 13790:2009.

5.2.5.2. Obliczenia miesięcznych wewnętrznych zysków ciepła Q

int,H
Miesięczne wewnętrzne zyski ciepła Q
oblicza się według wzoru:
int,H
3
Q
q
A
t




kWh/m-c



(60)
H =
⋅ f ⋅
10−
M ⋅
int,
int
gdzie:
q
obciążenie cieplne pomieszczeń strefy ogrzewanej budynku
int
W/m2
zyskami wewnętrznymi (tabela 26)
A
powierzchnia pomieszczeń o regulowanej temperaturze powietrza
f

m2
t
liczba godzin w miesiącu
h
M
44