Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei o zmianie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 roku, podpisanego w Seulu dnia 22 października 2013 r.

zarówno  w  zakresie  działalności  gwarantowanej  przez  Skarb  Państwa, jak 
i prowadzonej  na  rachunek  własny  (działalność  komercyjna).  Akcjonariuszami  KUKE 
S.A.  są:  Skarb  Państwa  reprezentowany  przez  Ministra  Finansów  (87,85%) i BGK 
(12,15%).  
Do  podstawowych  celów  BGK  należy  natomiast  wspieranie  rządowych  programów 
społeczno-gospodarczych  oraz  programów  samorządności  lokalnej  i  rozwoju 
regionalnego, realizowanych z wykorzystaniem środków publicznych.  
Art.  6  Protokołu  modyfikuje  brzmienie  art.  12  ust.  2  Konwencji  dotyczącego 
opodatkowania należności licencyjnych. Wprowadza stawkę 5% podatku pobieranego 
u źródła,  dotychczas  Konwencja  przewidywała  stawkę  10%.  Zmiana zgodna jest 
z aktualną  polską  polityką  w  zakresie  podatków  pobieranych  u  źródła,  analogiczne 
stawki zamieszczono również w szeregu innych umów podatkowych renegocjowanych 
w  okresie  ostatnich  kilku  lat.  Ponadto  art.  6  Protokołu  wprowadza  zmianę  przepisów 
Konwencji w stosunku do modelowej –  definicję  należności  licencyjnych,  mającą  na 
celu jednoznaczne objęcie nią licencji do programów komputerowych. 
Zmiany  w  art.  13  Konwencji,  dotyczące  wprowadzenia  m.in.  tzw.  „klauzuli 
nieruchomościowej”  zawartej  w  art.  7  Protokołu,  mają  na  celu  dostosowanie  jego 
brzmienia do wersji modelowej oraz aktualnej polityki Umawiających się Państw w tym 
zakresie.  
W  obecnie  obowiązującej  Konwencji,  zgodnie  z  art.  15,  dochód  z  pracy  najemnej 
podlega  opodatkowaniu  w  państwie,  w  którym  praca  jest  wykonywana.  Ust.  2 tego 
artykułu  przewiduje  wyjątek  od  tej  reguły.  Aby  wynagrodzenie  zostało  zwolnione 
z opodatkowania, muszą być spełnione trzy warunki. Pierwszy warunek polega na tym, 
że odbiorca wynagrodzenia zobowiązany jest przebywać w drugim państwie łącznie nie 
dłużej niż 183 dni podczas danego roku podatkowego. Taki przepis obecnie umożliwia 
nadużycia oraz organizowanie stosunku pracy w taki sposób, aby unikać opodatkowania 
w państwie goszczącym. 
W art. 8 Protokołu przewiduje się dokonanie zmiany w tym zakresie i postanawia się 
następnie,  że  okres  183  dni  nie  może  być  przekroczony  w  każdym 
dwunastomiesięcznym  okresie  rozpoczynającym  się  lub  kończącym  w  danym  roku 
podatkowym.  
Zgodnie  z  art.  19  ust.  4  (Pracownicy  państwowi)  obecnie  obowiązującej  Konwencji, 
pracownicy Narodowego Banku Polskiego, Banku Handlowego S.A. w Warszawie 
9 
i Polskiej  Izby  Handlu  Zagranicznego korzystają  z zasad opodatkowania  wynagrodzeń 
oraz emerytur i rent na podstawie zasad określonych w art. 19.  
Z uwagi na zmiany w statusie Banku Handlowego oraz Polskiej Izby Handlu 
Zagranicznego,  stosowanie  w  odniesieniu  do  tych  podmiotów  reguł  odmiennych  od 
zasad  ogólnych  nie  znajduje  już  uzasadnienia.  Natomiast  świadczenia  otrzymywane 
przez pracowników NBP  pozostaną  regulowane  w  ust.  1–3 art. 19. Ponadto  Protokół 
rozszerza  listę  podmiotów,  do których zastosowanie znajdzie art. 19, o wszystkich 
pracowników instytucji finansowych wymienionych w zmienionym art. 11 ust. 3 
(Odsetki) Konwencji. 
Art.  10  Protokołu  dodaje  przepisy  dotyczące  klauzuli  „ograniczenia  korzyści 
umownych”.  Postanowienia  dotyczące  wprowadzanej  do  Konwencji  klauzuli  mają  na 
celu wyłączenie przywilejów wynikających z Konwencji. Zgodnie z Protokołem, osoba 
nie będzie do nich uprawiona, w odniesieniu do opodatkowania na podstawie art. 10, 
11, 12, 13 oraz 22, jeżeli głównym celem tej osoby było wyłącznie uzyskanie korzyści 
wynikających z niniejszych artykułów w wyniku nabycia lub powstania praw do nich.  
Z uwagi na fakt, że  w  obecnie  obowiązującej  Konwencji  brak  w  art.  26,  dotyczącym 
wymiany informacji,  pełnej  klauzuli  wymiany  informacji,  Protokół  rozszerza 
postanowienia umowne w tym zakresie. Przepisy  umowne  dotyczące  wymiany 
informacji  podatkowych  są  efektywnym  narzędziem  dla  organów  podatkowych 
służącym weryfikacji prawidłowości deklarowanej podstawy opodatkowania. 
IV. SKUTKI WEJŚCIA W ŻYCIE PROTOKOŁU 
Szacuje się, że wejście w życie Protokołu nie pociągnie za sobą skutków budżetowych 
w odniesieniu do dochodów z pracy najemnej.  
Rozszerzenie  klauzuli  wymiany  informacji  podatkowej  w  Protokole  stanowi  ważne 
narzędzie dla organów podatkowych w zakresie uzyskiwania informacji niezbędnych do 
prawidłowego określania podstawy opodatkowania, co będzie miało pozytywny wpływ 
na skuteczność weryfikacji deklarowanych podatków. 
W celu realizacji Protokołu nie jest wymagane przyjęcie żadnych środków prawnych. 
Podmioty prawa krajowego, których dotyczy Protokół 
Minister Finansów będzie sprawował nadzór nad realizacją Protokołu. 
Przepisy  Protokołu  będą  miały  zastosowanie  do  wszystkich  przedsiębiorstw  i  osób 
fizycznych  uczestniczących  w  dwustronnych  stosunkach  między  Rzecząpospolitą 
10 
Polską  a  Republiką  Korei  oraz  do  organów  polskiej  administracji  podatkowej 
stosujących postanowienia Protokołu w polsko-koreańskich stosunkach gospodarczych. 
V. TRYB ZWIĄZANIA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ PROTOKOŁEM 
Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach 
międzynarodowych  (Dz.  U.  Nr  39,  poz.  443,  z  2002  r.  Nr 216, poz. 1824, z 2010 r. 
Nr 213, poz. 1395 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676) związanie Rzeczypospolitej Polskiej 
przedmiotowym Protokołem nastąpi w drodze ratyfikacji za uprzednią zgodą wyrażoną 
w ustawie, jako że Protokół ten spełnia przesłanki określone w art. 89 ust. 1 pkt 5 oraz 
art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, 
poz. 483, z 2001 r. Nr 28, poz. 319, z 2006 r. Nr 200, poz. 1471 oraz z 2009 r. Nr 114, 
poz. 946). 
Sposób,  w  jaki  projekt  Protokołu  dotyczy  spraw  uregulowanych  w  prawie 
wewnętrznym 
Następujące akty prawne są związane z przedmiotowym projektem: 
– ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, 
– ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, 
– ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, 
– ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 
Środki prawne, jakie powinny zostać przyjęte w celu wykonania Protokołu 
Wejście  w  życie  Protokołu  nie  spowoduje  konieczności  dokonania  zmian 
w ustawodawstwie wewnętrznym. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
83/12/KC 
11