Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei o zmianie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 roku, podpisanego w Seulu dnia 22 października 2013 r.

Obroty handlowe  
Republika Korei od lat należy do krajów, z którymi Polska odnotowuje wysoki deficyt 
w wymianie handlowej. Korea jest dla Polski trzecim po Chinach i Rosji rynkiem pod 
względem  wysokości  ujemnego  salda  obrotów  handlowych.  Główną  przyczyną  tej 
sytuacji  jest  znaczący  import  generowany  przez  inwestorów  koreańskich,  którzy 
prowadzą działalność produkcyjną na terenie naszego kraju, a następnie eksportują na 
rynki europejskie. Szczególnie dotyczy to sektorów zaawansowanych technologii oraz 
maszyn i urządzeń. Republika Korei pozostaje rynkiem w niewielkim stopniu odkrytym 
przez  polskich  przedsiębiorców,  którzy  możliwości  sprzedaży  w  pierwszej  kolejności 
poszukują na pobliskich rynkach Europy.  
W 2012 r. obroty handlowe Polski i Korei Południowej kształtowały się na poziomie 
3,9 mld euro i były nieco wyższe niż w 2011 r. Eksport polskich produktów do Korei 
w tym czasie zwiększył się o 112 mln euro, tj. o 37%, osiągając poziom 412 mln euro. 
Z kolei import wzrósł o 120 mln euro, tj. o 4%. W rezultacie w wymianie handlowej 
Polski z Koreą nastąpił niewielki wzrost deficytu.  
Obroty handlowe (wartości w mln euro) 
 
 
 
Dynamika 
2010 
2011 
2012 
2012/2011 
 
 
eksport 
209,5 
300,7 
412,4 
137% 
import 
3 686,7 
3 355,8 
3 475,7 
104% 
obroty 
3 896,3 
3 656,6 
3 888,1 
106% 
saldo 
- 3 477,2  - 3 055,1  - 3 063,3 
 
Źródło: GUS 
Najważniejsze sekcje towarowe w 2012 r.  
W eksporcie:  
–  urządzenia mechaniczne i elektryczne; do rejestracji i odbioru dźwięku – (58,51%), 
–  wyroby nieszlachetne i wyroby z metali nieszlachetnych 
– (11,29%), 
–  zwierzęta żywe, produkty pochodzenia zwierzęcego 
– (9,45%), 
–  pojazdy, statki powietrzne, 
jednostki pływające i współdziałające urządzenia 
– (4,66%). 
 
 
4 
W imporcie: 
–  urządzenia mechaniczne i elektryczne; do rejestracji i odbioru dźwięku 
– (55,88%), 
–  przyrządy, aparaty optyczne, kinematograf., pomiarowe, medyczne 
– (17,29%), 
–  wyroby nieszlachetne i wyroby z metali nieszlachetnych 
– (6,80%), 
–  tworzywa sztuczne i wyroby z nich; kauczuk i wyroby z kauczuku 
– (6,79%). 
Możliwości i bariery rozwoju współpracy handlowej 
Biorąc  pod  uwagę  specyfikę  koreańskiego  rynku,  do  obszarów  o  największych 
szansach na aktywizację polskiego eksportu należą:  
Przemysł chemiczny (w tym kosmetyczny i farmaceutyczny) 
Wartość  rynku  chemicznego  Republiki  Korei  szacowana  jest  na  ok.  40  mld  USD 
(import  w  wysokości  ok.  15  mld  USD).  Z  kolei  wartość  rynku  kosmetycznego 
szacowana jest na ok. 4 mld USD (import  w  wysokości  ok.  1  mld  USD), 
a farmaceutycznego  na  ponad  11  mld  USD  (z  importem  rzędu  3  mld  USD). 
Uwzględniając  możliwości  produkcyjne  polskiego  przemysłu  chemicznego  (surowce 
i komponenty, farmaceutyki, nawozy i pestycydy, farby, kazeina, kleje itd.), w tym 
kosmetycznego  (Polska  jest  czołowym  producentem i eksporterem kosmetyków 
w Europie Środkowej), istnieje duży potencjał współpracy w tym sektorze. 
Przemysł spożywczy 
Czynniki  naturalne  oraz  demograficzne  sprawiają,  że  Republika  Korei  nie  jest 
samowystarczalna w produkcji żywności. Od 2004 r. Polska odgrywa istotną rolę jako 
dostawca mięsa wieprzowego na rynek Korei Południowej. Od końca 2009 r. lokalny 
rynek  otwarty  jest  również  na  mięso  drobiowe.  Wśród  innych  polskich  produktów 
mających znaczące szanse na wzrost sprzedaży na rynku koreańskim są m.in. produkty 
przemysłu młynarskiego, tj. mąka pszenna i skrobia ziemniaczana, przetwory mleczne 
do wykorzystania przemysłowego (kazeina i kazeiniany, proszki serwatkowe, laktoza), 
a także koncentrat z aronii. 
Ze  względu  na  szczególną  specyfikę  rynku  produktów  żywnościowych  Korei 
Południowej,  związaną  z  innym  niż  w  Polsce  modelem preferencji konsumentów 
i nawyków  żywieniowych,  większe  szanse  na  eksport  z  Polski  mają  surowce 
i półprodukty  niż  wyroby  gotowe,  jednakże  w  przypadku  wybranych  grup  wyrobów 
gotowych  polscy  eksporterzy  mogą  mieć  szansę  na  zwiększenie  sprzedaży  do  Korei. 
5 
Wśród  takich  wyrobów  znajdują  się:  sery,  słodycze  i  wyroby  cukiernicze  oraz 
przetwory owocowe i warzywne. 
Przemysł stoczniowy (w tym produkcja jachtów turystycznych) 
Republika Korei należy do światowych potentatów przemysłu stoczniowego. Aż 7 z 10 
największych na świecie producentów statków to firmy koreańskie. 
Przemysł maszynowy 
Pomimo bardzo silnej pozycji koreańskich przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym i za 
granicą, Republika Korei pozostaje bez wątpienia interesującym i perspektywicznym 
rynkiem dla polskich producentów maszyn i urządzeń mechanicznych.  
Branża technologii przyjaznych środowisku (tzw. zielonych technologii) 
W  2008  r.  przedstawiono  nową  wizję  rozwoju  Republiki  Korei na kolejne 60 lat, 
opartego na trosce o środowisko naturalne (Low Carbon, Green Growth). Koreańskie 
firmy  są  bardzo  aktywne  w  dziedzinie  badań  nad  odnawialnymi  źródłami  energii, 
a także  nad  innymi  rozwiązaniami  w  zakresie  zielonych  technologii,  takimi jak 
neutralne dla środowiska metody utylizacji odpadów. 
Do  głównych  czynników  ograniczających  wzajemny  rozwój  współpracy  należy 
zaliczyć: 
Instrumenty ochrony rynku stosowane przez stronę koreańską 
Republika Korei  należy  obecnie do jednego z najbardziej chronionych  rynków  wśród 
wszystkich  krajów  OECD.  Jako  instrumenty  ochronne  stosowane  są  wysokie  stawki 
celne oraz uciążliwe bariery administracyjne (środki pozataryfowe). 
Dystans geograficzny i bariery infrastrukturalne 
Pomimo  rozwijającej  się  współpracy  gospodarczej,  brak  bezpośredniego  połączenia 
lotniczego między Polską a Republiką Korei. Fakt ten ma istotny wpływ nie tylko na 
rozwój  współpracy  handlowej  i  inwestycyjnej,  ale  również  turystyki  przyjazdowej  do 
Polski,  co  również  nie  pozostaje  bez  wpływu  na  rozpoznawalność  polskich  marek 
wśród koreańskich konsumentów. Otwarcie bezpośredniego połączenia między Seulem 
a  Pragą  w  2005  r.  spowodowało  wzrost  napływu  turystów  koreańskich  do  Republiki 
Czeskiej o 40% w ciągu pierwszych 6 miesięcy funkcjonowania połączenia. 
6 
Bariery kulturowe 
Polska  i  Korea  należą  do  różnych  grup  kulturowych,  co  ma  znaczące  konsekwencje 
w relacjach biznesowych, np. w negocjacjach czy kulturze pracy.  
Współpraca inwestycyjna 
W  odpowiedzi  na  pojawiające  się  oznaki  ożywienia  gospodarczego  w gospodarce 
światowej, wśród koreańskich przedsiębiorstw odczuwalny jest wzrost zainteresowania 
Polską  jako  odpowiednim  miejscem  lokowania  inwestycji.  O  ile  w  2009  r.  globalny 
kryzys  gospodarczy  wpłynął  negatywnie  na  zainteresowanie  koreańskich  firm 
możliwościami  inwestycyjnymi  w  Polsce,  to  w  2010  r. Polska Agencja Informacji 
i Inwestycji  Zagranicznych  (PAIiIZ)  prowadziła  7,  a  w  latach  2011  i  2012  ponad  10 
projektów koreańskich. W 2011 r. ukończono w Polsce 4, a w 2012 r. kolejne 3 projekty 
inwestycyjne przedsiębiorstw z Korei Południowej.  
Z  kolei  m.in.  ze  względu  na  odległość  geograficzną,  wysokie  koszty  pracy  w  Korei 
i stosunkowo  niski  stopień  penetracji  rynku  koreańskiego  przez  eksporterów  z  Polski, 
kraj ten nie był celem inwestycyjnym dla polskich przedsiębiorców.  
III. KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA PROJEKTU PROTOKOŁU  
Protokół polsko-koreański został przygotowany w oparciu o aktualną wersję Modelowej 
Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku.  
Protokół  zmienia  w  art.  2  w  ust.  1  w  lit.  a)  podatki,  których dotyczy obecnie 
obowiązująca  Konwencja.  Przepis  ten  zawiera  podatki,  które  już  nie  funkcjonują 
w polskim systemie podatkowym. W aktualnie zawieranych umowach o unikaniu 
podwójnego  opodatkowania  zamieszcza  się  podatek  dochodowy  od osób fizycznych 
i podatek dochodowy od osób prawnych.  
W  przypadku  Korei  Protokół  obejmuje  podatek  dochodowy,  podatek  dochodowy  od 
osób prawnych, podatek specjalny na rzecz rozwoju obszarów wiejskich oraz lokalny 
podatek dochodowy.  
Art.  2  Protokołu  zmienia  określenie  „właściwa  władza” w przypadku Korei. Zgodnie 
z Protokołem termin ten będzie oznaczał Ministra do Spraw Planowania i Finansowania 
lub jego upoważnionego przedstawiciela.  
Zgodnie  z  art.  3  Protokołu,  uchyla  się  art.  8  ust.  3  Konwencji  regulujący  zwolnienie 
przedsiębiorstw  od  podatku  od  wartości  dodanej  w  zakresie  eksploatacji  statków  lub 
7 
samolotów w komunikacji międzynarodowej. Ze względu na fakt, że zgodnie z art. 2 
Konwencja  dotyczy  wyłącznie  podatków  dochodowych,  utrzymanie  w  jej  treści 
przepisu  dotyczącego  zwolnienia  z  podatku  od  towarów  i  usług  nie  znajduje 
uzasadnienia. 
Art. 4 przewiduje dodanie w art. 9 ust. 2 dotyczącego dokonania tzw. korekty wtórnej, 
w przypadku zakwestionowania przez jedno z Umawiających się Państw stosowanych 
cen  transakcyjnych  między  przedsiębiorstwami  powiązanymi.  Przepis  ten  umożliwia 
usunięcie tzw. ekonomicznego podwójnego opodatkowania. Dodanie przedmiotowego 
ustępu ma na celu dostosowanie przepisów Konwencji do wersji modelowej.  
Na  prośbę  strony  koreańskiej,  w  art.  5  Protokołu rozszerzono katalog instytucji 
prowadzących  działalność  w  zakresie  udzielania  lub  gwarantowania  pożyczek 
i kredytów  wspierających  finansowanie  eksportu.  Do  obecnie  istniejących  instytucji 
finansowych wymienionych w art. 11 w ust. 3 w lit. b) dodano – Export_Import Bannk 
of Korea, Korea Development Bank, Korean Finance Corporation, Korea Trade 
Insurance Corporation (“K-sure”), Korea Investment Corporation oraz przewidziano 
możliwość  stosowania  analogicznych  rozwiązań  dla  każdej  innej  instytucji  pełniącej 
podobne  funkcje  o  charakterze  rządowym,  utworzonej  i  będącej  własnością  Rządu 
Korei. Wymienione instytucje zarządzające funduszami publicznymi prowadzą politykę 
rządową  w  zakresie  finansowania  głównych  projektów  przemysłowych  w odniesieniu 
do rozwoju przemysłowego i wzrostu gospodarki narodowej. Są one całkowicie zależne 
od rządu koreańskiego i działają pod jego kontrolą i nadzorem.  
Ze  względu  na  zachowanie  wzajemności  w  stosowaniu  korzyści  wynikających 
z Konwencji, strona polska zaproponowała objęcie regulacją art. 11 w ust. 3 w lit. b) – 
Korporacji  Ubezpieczeń  Kredytów  Eksportowych  S.A.  (KUKE  S.A.)  oraz  Banku 
Gospodarstwa Krajowego (BGK). Instytucje te w przypadku Polski  pełnią  funkcje 
związane z finansowaniem i wspieraniem eksportu, realizując politykę rządową w tym 
zakresie.  Ze  względu  na  przekształcenia  własnościowe,  Bank  Handlowy,  wskazany 
obecnie  w  przepisie  Konwencji,  nie  spełnia  powyższych  kryteriów,  a  zatem 
zaproponowano wykreślenie go z zakresu przedmiotowego przepisu.  
KUKE  S.A.  jest  instytucją  prowadzącą  ubezpieczenia  kredytów  eksportowych.  Jako 
jedyna w Polsce prowadzi ubezpieczenia eksportowe gwarantowane przez Skarb 
Państwa, w sposób zapewniający bezpieczeństwo w handlu na rynkach podwyższonego 
ryzyka.  Jest  instytucją  ubezpieczającą,  która  udziela ochrony ubezpieczeniowej 
8