Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych

ust. 7 
określonymi  w art. 3 i 4, w odniesieniu do benzyny i olejów 
ciekłych określone zostały w rozporządzeniu Ministra Gospodarki.  
napędowych,  na  podstawie  metod  analitycznych  określonych  w 
 
normach europejskich, odpowiednio EN 228:2004 i EN 590:2004.”; 
Art. 1  Dodatki metaliczne 
N 
 
Przepis skierowany do Komisji Europejskiej. 
 
ust. 8 
1. Komisja dokonuje oceny zagrożeń, jakie wykorzystanie dodatków 
 
 
metalicznych w paliwach przedstawia dla zdrowia i środowiska, oraz 
opracowuje  w  tym  celu  metodologię  testowania. Komisja 
przedstawia wnioski z oceny Parlamentowi Europejskiemu i Radzie 
do dnia31 grudnia 2012 r.  
2. Do czasu opracowania metodologii testowania, o której mowa w  T 
 
Transpozycja 
w 
rozporządzeniu 
Ministra 
Gospodarki   
ust. 
1, 
obecność 
metalicznego 
dodatku 
trikarbonylek   
zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie  wymagań  jakościowych 
(metylocyklopentadieno) manganowy (MMT) w benzynie jest 
dla paliw ciekłych. 
ograniczona do 6 mg manganu na litr od dnia 1 stycznia 2011 r. Od 
dnia 1 stycznia 2014 r. limit ten wynosi 2 mg manganianów na litr. 
3. Wartość graniczna zawartości MMT w paliwie, o której mowa w  N 
 
Przepis nie  wymaga  wdrożenia.  Przepis  dotyczący  procedury   
ust. 2, jest  poddawana  przeglądowi  na  podstawie  wyników  oceny   
komitetowej, skierowany do Komisji Europejskiej. 
przeprowadzonej z wykorzystaniem metodologii badania, o której 
mowa w ust. 1. Może zostać zmniejszona do zera w przypadkach, w 
których jest to uzasadnione oceną zagrożenia. Wartość ta nie może 
zostać zwiększona, chyba że  jest to uzasadnione oceną zagrożenia. 
Środek  ten,  mający  na  celu  zmianę  elementów  innych  niż  istotne 
niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną 
połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 4. 
4.    Państwa  członkowskie  zapewniają,  by  oznakowanie  dotyczące  T 
Art. 1 ust  Art. 1 ust 2 lit g pkt 37: 
 
zawartości  w  paliwie  dodatku  metalicznego  było  widoczne  w   
2,  Art. 1 
37) 
dodatki metaliczne –  dodatki do benzyn silnikowych 
każdym  miejscu,  w  którym  paliwo  z  dodatkami metalicznymi jest 
ust  9, art. 
produkowane na bazie manganu,  w tym trikarbonylek 
udostępniane konsumentom. 
1 ust 25  
(metylocyklopentadieno) manganowy; 
5.  Oznakowanie  zawiera  następującą  treść:  „Zawiera  dodatki 
Art. 1 ust 9 (art. 9c i 9d): 
metaliczne”. 
Art.  9c.  1.  Dystrybutory  używane  na  stacjach  paliwowych  do 
6.  Oznakowanie  powinno  być  umieszczone,  w  wyraźnie  widoczny 
benzyn silnikowych 
zawierających  dodatki 
sposób,  w  miejscu,  w  którym  znajduje  się  informacja  określająca 
metaliczne  należy  oznakować,  umieszczając  na 
rodzaj paliwa. Poprzez swoją  wielkość i czcionkę oznakowanie jest 
nich widoczną i czytelną informację o następującej 
wyraźnie widoczne i łatwe do odczytania.”; 
treści: „Zawiera dodatki metaliczne”. 
2. Wymóg oznakowania dystrybutorów, o którym 
mowa  w  ust.  1,  dotyczy  także  dystrybutorów 
używanych na stacjach zakładowych. 
Art. 9d. 1. Kontrolę wykonania obowiązków, o których mowa w 
art. 9a, art. 9b ust. 1-3 oraz art. 9c, przeprowadza 
Inspekcja Handlowa. 
 
22 
2.  Do  kontroli  wykonania  obowiązków,  o  których 
mowa w art. 9a, art 9b ust. 1-3 oraz art. 9c, oraz do 
postępowania  pokontrolnego  stosuje  się  przepisy 
ustawy  
z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej.”; 
 
art. 1 ust 25 (art. 35a pkt 6, 35 c ust 1)  
 
Art. 35a.  
6)  przedsiębiorca,  który  nie  oznakowuje  dystrybutora  na  stacji 
paliwowej lub stacji zakładowej w sposób określony w art. 9b ust. 2 lub 
w art. 9c; 
Art.  35c.  1.  Wysokość  kary  pieniężnej  wymierzonej  w 
przypadkach, o których mowa w art. 35a pkt 1 - 4, pkt 6 i pkt 8, 
wynosi 5 000 zł. 
 
Art. 1  Sprawozdawczość 
N 
 
Przepis skierowany do Komisji Europejskiej. 
 
ust. 9 
1.Do dnia 31 grudnia 2012 r. i co trzy lata po tej dacie Komisja   
 
 
przedstawia  Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie 
oraz, w stosownych przypadkach, wniosek legislacyjny zawierający 
poprawki do niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie uwzględnia przede 
wszystkim: 
a)wykorzystanie  i  rozwój  techniki  samochodowej,  a  zwłaszcza 
wykonalność  zwiększenia  maksymalnej  dozwolonej  zawartości 
biopaliw  w benzynie i oleju napędowym oraz potrzebę aktualizacji 
daty, o której mowa w art. 3 ust. 3; 
b)politykę  wspólnotową  dotyczącą  emisji  CO2  przez  pojazdy 
transportu drogowego; 
c)możliwość  stosowania  wymogów  załącznika  II,  w  szczególności 
wartości  dopuszczalnej  wielopierścieniowych  węglowodorów 
aromatycznych, w odniesieniu do maszyn jezdnych 
nieporuszających  się  po  drogach  (w  tym  statków  żeglugi 
śródlądowej),  ciągników  rolniczych  i  leśnych  oraz  statków 
rekreacyjnych; 
d)wzrost wykorzystania detergentów w paliwach; 
e)wykorzystanie  w  paliwach  dodatków  metalicznych  innych  niż 
MMT; 
f)całkowitą  ilość  dodatków  stosowanych  w  benzynie  i  oleju 
napędowym  do  silników  wysokoprężnych  z  uwzględnieniem 
 
23 
prawodawstwa wspólnotowego  dotyczącego  środowiska,  w  tym 
celów dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 
dnia  23  października  2000  r.  ustanawiającej  ramy  dla 
wspólnotowego  działania  w  dziedzinie  polityki  wodnej  oraz  jej 
dyrektyw pochodnych; 
g)skutki wprowadzenia  wartości  docelowej  ograniczenia  emisji 
gazów cieplarnianych określonej w art. 7a ust. 2 dla systemu handlu 
uprawnieniami do emisji; 
h)ewentualną potrzebę dostosowań do przepisów art. 2 ust. 6 i 7 oraz 
art. 7a ust. 2 lit. b) w celu dokonania oceny ewentualnego wkładu w 
osiągnięcie celu związanego z redukcją emisji gazów cieplarnianych 
do 10 % do 2020 r. Rozważania te opierają się na potencjale redukcji 
emisji  gazów  cieplarnianych  w  cyklu  życia  paliw  i  energii  we 
Wspólnocie,  z  uwzględnieniem  przede  wszystkim wszelkich 
osiągnięć  w  zakresie  przyjaznych  dla  środowiska  technologii 
wychwytywania  i  składowania  dwutlenku  węgla  oraz  z 
uwzględnieniem  elektrycznych  pojazdów  drogowych,  a  także 
efektywności  kosztowej  sposobów  redukcji  tych  emisji,  o  czym 
mowa w art. 7a ust. 2 lit. b); 
i)możliwość  wprowadzenia  dodatkowych  środków  dla  dostawców 
celem zredukowania o 2 % emisji gazów cieplarnianych w cyklu 
życia  na  jednostkę  energii  w  stosunku  do  podstawowej  normy  dla 
paliw,  o  której  mowa  w  art.  7a  ust.  5  lit.  b),  dzięki  wykorzystaniu 
kredytów nabytych w ramach mechanizmu czystego rozwoju 
protokołu  z  Kioto,  na  warunkach  określonych  w  dyrektywie 
2003/87/WE, w celu dokonania oceny dalszego możliwego wkładu 
na rzecz realizacji celu związanego z redukcją gazów cieplarnianych 
o  10  %  do  2020  r.,  jak  określono  w  art.  7a  ust.  2  lit.  c)  niniejszej 
dyrektywy; 
j)zaktualizowaną  analizę  stosunku  kosztów  do  korzyści  i  wpływu 
redukcji maksymalnej dozwolonej prężności par benzyny w okresie 
letnim do poziomu poniżej 60 kPa. 
2.  Najpóźniej  w  2014 r. Komisja przedstawi Parlamentowi 
Europejskiemu  i  Radzie  sprawozdanie  dotyczące  osiągnięcia  celu 
redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2020 r., o którym mowa w 
art. 7a, uwzględniając potrzebę spójności między tym celem i celem, 
o którym mowa w art. 3 ust. 3 dyrektywy 2009/28/WE, dotyczącym 
udziału  energii  ze  źródeł  odnawialnych  w  transporcie,  w  świetle 
sprawozdań, o których mowa w art. 23 ust. 8 i 9 tej dyrektywy.  
 
24 
W  odpowiednich  przypadkach  Komisja  załącza  do  tego 
sprawozdania wniosek dotyczący modyfikacji celu.  
Art. 1  art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
N 
 
Przepis  nie  wymaga  wdrożenia.  Przepis  dotyczący  procedury   
ust. 10 
„1.  Jeżeli  konieczne  jest  dostosowanie  dozwolonych  metod 
komitetowej, skierowany do Komisji Europejskiej. 
analitycznych, o których mowa w załącznikach I lub II, do postępu 
technicznego, zmiany, mające na celu zmianę elementów innych niż 
istotne  niniejszej  dyrektywy,  mogą  zostać  przyjęte  zgodnie  z 
procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 
ust. 4. Załącznik III może być dostosowywany również do postępu 
naukowo-technicznego.  Środek  ten,  mający  na  celu  zmianę 
elementów  innych  niż  istotne  niniejszej  dyrektywy,  przyjmuje  się 
zgodnie z procedurą  regulacyjną  połączoną  z  kontrolą,  o  której 
mowa w art. 11 ust. 4.”; 
Art. 1  Procedura komitetowa 
N 
 
Przepis skierowany do Komisji Europejskiej. 
 
ust. 11 
1.Z  wyjątkiem  przypadków,  o  których  mowa  w  ust.  2,  Komisję   
 
 
wspomaga Komitet ds. Jakości Paliwa. 
 
2. W kwestiach dotyczących zrównoważonego rozwoju biopaliw, o  N 
 
Przepis skierowany do Komisji Europejskiej. 
 
których  mowa  w  art.  7b,  7c  i  7d,  Komisję  wspomaga  Komitet  ds.   
 
Zrównoważonego Rozwoju Biopaliw i Biopłynów, o którym mowa 
w art. 25 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE. 
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie mają  N 
 
Przepis  nie  wymaga  wdrożenia.  Przepis  dotyczący  procedury   
art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE z uwzględnieniem przepisów jej art. 
komitetowej, skierowany do Komisji Europejskiej. 
8. 
 
 
4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu  stosuje się art. 5a  N 
 
Przepis  nie  wymaga  wdrożenia.  Przepis  dotyczący  procedury   
ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 
komitetowej, skierowany do Komisji Europejskiej. 
8.”; 
 
 
Art. 1  skreśla się art. 14; 
N 
 
Przepis  nie  wymaga  wdrożenia  (Przepis  dotyczący  zawartości   
ust. 12 
 
benzenu w benzynie w Austrii). 
Art. 1  załączniki I, II, III i IV zastępuje się treścią załącznika do niniejszej  T 
 
Załącznik  I  dyrektywy 2009/30/WE (specyfikacje  środowiskowe   
ust. 13 
dyrektywy. 
dla paliw znajdujących się na rynku, przeznaczonych do pojazdów 
 
wyposażonych  w  silniki  z  zapłonem  iskrowym;  Typ:  Benzyna) 
 
oraz  załącznik  II  (specyfikacje  środowiskowe  dla  paliw 
 
25 
znajdujących  się  na  rynku,  przeznaczonych  do  pojazdów 
wyposażonych  w  silniki  z  zapłonem  samoczynnym;  Typ:  Olej 
napędowy) 
zostaną 
transponowane 
w 
rozporządzeniu 
zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie  wymagań  jakościowych 
dla paliw ciekłych po wejściu w życie przedmiotowej ustawy. 
W przypadku uzyskania pozytywnej decyzji KE w sprawie 
wniosku  derogacyjnego  dotyczącego  prężności  par,  konieczne 
będzie  wdrożenie  załącznika  III  (dozwolone przekroczenie 
prężności  par  w  benzynie  zawierającej  bioetanol)  poprzez 
nowelizację  rozporządzenia  Ministra  Gospodarki  w sprawie 
wymagań jakościowych dla paliw ciekłych. 
Załącznik  IV  (Zasady  obliczania  emisji  gazów  cieplarnianych  w 
całym  cyklu  życia  biopaliw)  zostanie  wdrożony w 
rozporządzeniach  wykonawczych  do  ustawy  o zmianie ustawy o 
biokomponentach i biopaliwach ciekłych. 
Art. 2 
Zmiany w dyrektywie 1999/32/WE 
N 
 
Art. 2  nie  wymaga  wdrożenia. Przepisy  wdrożone  ustawą z dnia   
 
26