Rządowy projekt ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług

3)  określenie  ilości  nominalnej  potrawy  lub  wyrobu,  wyrażonej  w  legalnej 
jednostce  miary,  zawartej  w  jednej  porcji,  a  w  przypadku  sprzedaży  na 
sztuki  dopuszcza  się  określenie  ilości  nominalnej  oferowanej  porcji 
w sztukach; 
4)  komponentu  dominującego  wagowo  w  potrawie  lub  wyrobie  (głównego 
składnika  –  mięsa,  drobiu,  ryb)  wraz  z  określeniem  ilości  nominalnej 
wyrażonej w legalnej jednostce miary; 
5)  dodatków  uzupełniających  potrawę  lub  wyrób  (przystawek,  deserów) 
i napojów. 
3.  Cenniki  wywiesza  się,  wykłada  lub  w  inny  sposób  udostępnia  w  miejscu 
sprzedaży  towarów  lub  świadczenia  usług  tak,  aby  były  one  czytelne  dla 
konsumentów. W przedsiębiorstwach gastronomicznych cenniki wywiesza się także 
w  miejscu  ogólnodostępnym  wewnątrz  lub  na  zewnątrz  lokalu,  w  pobliżu  drzwi 
wejściowych. 
§ 15.  1.  W  miejscu  sprzedaży  detalicznej,  dostosowanym  do  samoobsługi 
konsumentów  zapewnia  się  system  elektronicznej  identyfikacji  towaru  i  ceny 
zapisanych w szczególności w postaci kodów kreskowych. 
2.  Obowiązek,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  nie  dotyczy  tych  miejsc  sprzedaży 
detalicznej,  które  z  uwagi  na  zakres  prowadzonej  działalności  nie  dokonują 
elektronicznej identyfikacji towaru i ceny przy kasie rejestrującej. 
3. Cena towaru odczytana na  podstawie kodu kreskowego nie może być wyższa od 
ceny uwidocznionej przy identycznym towarze. 
4. Liczba czytników identyfikujących towar i cenę umieszczonych na sali sprzedaży 
zapewni konsumentom niezwłoczne odczytanie kodów kreskowych poszczególnych 
towarów  (zakodowanych  cen  poszczególnych  towarów),  przy  czym  na  każde 
rozpoczęte  400  metrów  kwadratowych  powierzchni  sprzedażowej  powinien 
przypadać co najmniej jeden czytnik, nie uwzględniając czytników zainstalowanych 
w kasach rejestrujących. 
§ 16. Przedsiębiorca  prowadzący  działalność usługową w zakresie  gastronomii lub 
hotelarstwa: 
1)  zapewnia  wystarczającą  ilość  cenników  oferowanych  potraw  lub 
wyrobów  i napojów,  aby  udostępniać  je  kupującym  przed  przyjęciem 
zamówienia i przy rozliczeniu końcowym; 
5 
2)  wykłada  lub  wywiesza  w  każdym  pokoju  katalog  zawierający  ceny 
noclegu, wyżywienia lub innych oferowanych usług; 
3)  wywiesza lub wykłada w miejscu przeznaczonym do odbywania rozmów 
telefonicznych  cennik,  zawierający  cenę  za  jeden  impuls  telefoniczny 
i inne opłaty za usługi dodatkowe, związane z łączeniem rozmowy. 
§ 17.  1.  Przedsiębiorca  reklamujący  towar  lub  usługę,  wraz  z  ceną  sprzedaży, 
w materiałach  informacyjno-reklamowych  powinien  także  podać  informacje  dotyczące 
ceny jednostkowej tego towaru lub usługi oraz datę lub termin obowiązywania podanych 
cen. 
2.  W materiałach informacyjno-reklamowych, o których mowa w ust. 1, przy towarach 
oferowanych do sprzedaży po cenach promocyjnych lub obniżonych, obok przekreślonej 
ceny  dotychczasowej  uwidacznia  się  cenę  promocyjną  lub  cenę  obniżoną, 
uwzględniającą rabat. Przepis ten nie dotyczy towarów oferowanych do sprzedaży po raz 
pierwszy. 
3.  W  materiałach  informacyjno-reklamowych,  o  których  mowa  w  ust.  1,  oraz 
w placówkach handlowych przy towarach oferowanych do sprzedaży po przecenie obok 
przekreślonej dotychczasowej ceny i wyrazu „przecena” albo wyrazów „obniżka ceny” 
lub  „podwyżka  ceny”  uwidacznia  się  cenę  obniżoną  lub  podwyższoną,  jej  okres 
obowiązywania, a także przyczynę lub przyczyny dokonanej zmiany ceny. 
§ 18. W przypadku zamawiania przez konsumenta towaru lub usługi przy wykorzystaniu 
środków porozumiewania się na odległość, z wyjątkiem oferty sprzedaży na odległość, 
o której  mowa  w  art.  9  ustawy  z  dnia  2  marca  2000  r.  o  ochronie  niektórych  praw 
konsumentów  oraz  o  odpowiedzialności  za  szkodę  wyrządzoną  przez  produkt 
niebezpieczny, przedsiębiorca, na żądanie konsumenta, wraz z pisemnym lub wizualnym 
opisem  towaru  (usługi)  powinien  zakomunikować  mu  cenę,  cenę  jednostkową 
i jednostkę  miary  do  której  odnosi  się    cena,  wraz  z  opłatami  dodatkowymi  za 
dostarczenie zamówionego towaru lub usługi oraz za połączenie. Informacje te powinny 
być  podane  przez  przedsiębiorcę  przed  sporządzeniem  umowy  w sposób  niebudzący 
wątpliwości zamawiającego. 
§ 19. 1.  Ceny  za  usługi  podaje  się  wraz  z  dokładnym  określeniem  rodzaju  i  zakresu 
usługi. Jeżeli jest to zgodne z praktyką obrotu, ze względu na rodzaj świadczonej usługi, 
zamiast cen za usługę można podawać cenę jednostkową za jednostkę usługi. 
6 
2.  Przy  określaniu  cen  za  usługi  mogą  być  podawane  stawki  godzinowe,  stawki 
procentowe,  ceny  za  kilometr  i  inne  stawki  przeliczeniowe,  które  powinny  zawierać 
wszystkie  elementy  składowe  ceny.  Do  stawek  przeliczeniowych  mogą  być  włączone 
także koszty materiałowe. 
3.  Ceny za przejazd od lub do odbiorcy usługi zestawia się i osobno wycenia. 
4.  Jeżeli  nalicza  się  minimalny  czas  pracy,  minimalną  wartość  wykonanej  pracy, 
minimalny  czas  dojazdu  lub  minimalną  odległość  do  przebycia,  poszczególne  ceny 
podaje się osobno. 
5.  Przy  określaniu  cen  usług  szczególnych,  w  tym  robót  budowlanych  lub 
remontowych,  jednoznacznie  i  wyraźnie  informuje  się  konsumenta,  czy  podane  ceny 
obejmują  tylko  wartość  usługi,  czy  również  zużytego  materiału,  a  także  czy  towary 
zużyte  przy  wykonywaniu  tych  usług  zostaną  wycenione  odrębnie,  z  uwzględnieniem 
narzutu kosztów do cen zakupu. 
6.  Przepisy ust. 1–5 stosuje się również do ofert i kosztorysów. 
§ 20. 1.  W  zakładach  świadczących  usługi  w  miejscu  widocznym  i  ogólnodostępnym 
powinien  znajdować  się  cennik  wraz  z  dokładnym  określeniem  rodzaju  i  zakresu 
oferowanych usług. 
2.  W przypadku świadczenia usług wyłącznie u konsumentów cennik, o którym mowa 
w  ust.  1,  powinien  być  przedstawiony  konsumentowi  przed  wykonaniem  zamówionej 
przez niego usługi, w formie pisemnej lub elektronicznej. 
3.  Przepisy  ust.  1  i  2  stosuje  się  odpowiednio  do  usług  świadczonych  w  punktach 
sprzedaży okrężnej. 
§ 21. 1.  Na  stacjach  paliw  ceny  paliw  uwidacznia  się  w  taki  sposób,  aby  były  one 
wyraźne i czytelne dla kierowców pojazdów poruszających się po drogach publicznych 
i zbliżających się do stacji paliw. 
2.  Przepis ust. 1 stosuje się również odpowiednio do przedsiębiorcy wynajmującego lub 
ochraniającego garaże, zadaszone wiaty oraz miejsca parkingowe albo przyjmującego na 
przechowanie pojazdy samochodowe. 
§ 22.  Do  dnia  ...  przedsiębiorcy  dostosują  dotychczasowe  sposoby  informowania 
o cenach  towarów  i  usług  oferowanych  kupującym  do  wymagań  wynikających 
z rozporządzenia. 
 
7 
§ 23. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 
 
 
 
MINISTER GOSPODARKI 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8 
UZASADNIENIE 
Istniej cy  stan  rzeczy  w  zakresie  przepisów  dotycz cych  cen,  wyjaśnienie 
potrzeby i celu wydania nowego aktu 
Obecnie zasady uwidaczniania cen towarów i usług określa rozporządzenie Ministra 
Finansów z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania 
cen  towarów  i  usług  oraz  sposobu  oznaczania  ceną  towarów  przeznaczonych  do 
sprzedaży  (Dz.  U.  Nr  99,  poz.  894,  z  późn  .zm.).  Potrzeba  wydania  nowego  aktu 
w tym zakresie wynika ze zmiany podstawy prawnej jego wydania. W chwili obecnej 
trwają bowiem prace nad nową ustawą o informowaniu o cenach towarów i usług. 
Doświadczenia  zebrane  w  trakcie  stosowania  obowiązującej  ustawy  z  dnia  5  lipca 
2001 r.  o  cenach  (Dz.  U.  z  2013  r.  poz.  385)  przyczyniły  się  do  wypracowania 
nowych  rozwiązań,  w  zakresie  informowania  o  cenach  towarów  i  usług, 
zmierzających  do  złagodzenia  obowiązków  informacyjnych  przedsiębiorców 
w zakresie bezpośredniego oznaczania poszczególnych towarów ceną. Z tego punktu 
widzenia  szczególnego  znaczenia  nabiera  zmiana  przepisu  upoważniającego  do 
wydania aktu podustawowego oraz zmiana tego aktu tj. rozporządzenia dotyczącego 
sposobów  uwidaczniania  cen  towarów  i  usług.  Aktualna  redakcja  przepisu  art.  12 
ust. 3  ustawy  o  cenach  uniemożliwia,  nawet  w  uzasadnionych  przypadkach, 
wprowadzenie bezterminowego zwolnienia przedsiębiorców z obowiązku oznaczania 
towarów  ceną.  Ewentualne  zwolnienia  we  wskazanym  wyżej  zakresie  mogą  mieć 
jedynie  czasowy  charakter,  i  dotyczyć  wyłącznie  przypadków  określonych 
w przepisie upoważniającym. 
W  konsekwencji  powyższego,  dotychczas  minister  właściwy  do  spraw  finansów 
publicznych,  w  porozumieniu  z  ministrem  właściwym  do  spraw  gospodarki,  po 
zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, wydawał 
rozporządzenia  mające  m.in.  na  celu  okresowe  zawieszenie  obowiązków 
informacyjnych przedsiębiorców w zakresie: 
1)  bezpośredniego  oznaczania  ceną  towarów  przeznaczonych  do  sprzedaży 
detalicznej,  które  ze  swej  natury  nie  mogą  być  tak  oznaczone  lub  w  przypadku, 
których takie oznaczenie nie miałoby znaczenia dla kupujących oraz 
2)  uwidaczniania  cen  jednostkowych  towarów  przeznaczonych  do  sprzedaży 
w zestawach (kompletach). 
Przedsiębiorcy powinni być jednak bezterminowo zwolnieni z obowiązków, które są 
niewykonalne bądź nie mają znaczenia dla osób kupujących towary. 
9