Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Liberii o wymianie informacji w sprawach podatkowych, podpisanej w Nowym Jorku dnia 7 sierpnia 2013 r.

Druk nr 2035


Warszawa, 17 grudnia 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-113-13


Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o ratyfikacji Umowy między
Rzecząpospolitą Polską a Republiką
Liberii o wymianie informacji

w sprawach podatkowych, podpisanej
w Nowym Jorku dnia 7 sierpnia 2013 r.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister
Finansów i Minister Spraw Zagranicznych.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Liberii o wymianie
informacji w sprawach podatkowych, podpisanej w Nowym Jorku
dnia 7 sierpnia 2013 r.
Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Liberii o wymianie
informacji w sprawach podatkowych, podpisanej w Nowym Jorku dnia 7 sierpnia 2013 r.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


































11/55rch
UZASADNIENIE


I.
Potrzeba i cel zawarcia Umowy
Do końca lat dziewięćdziesiątych międzynarodowa wymiana informacji przebiegała
zasadniczo na podstawie dwustronnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Na
podstawie art. 26 Modelowej Konwencji Podatkowej OECD i ONZ właściwe organy
podatkowe Umawiających się Państw mogły wymieniać informacje konieczne do
poprawnego stosowania umowy podatkowej lub ustawodawstwa wewnętrznego
Umawiających się Państw. Do 1999 r. wymiana była ograniczona jedynie do podatków
objętych Konwencją. Następnie art. 26 ust. 1 został rozszerzony na podatki „bez względu na
ich rodzaj i nazwę nakładanych przez Umawiające się Państwa lub ich jednostki terytorialne
albo organy lokalne.....”. System ten zawierał pewne ograniczenia, do których zalicza się fakt,
że obejmuje on wyłącznie państwa związane ze sobą siecią umów podatkowych i nie dotyczy
krajów (głównie rajów podatkowych), które nie zawarły takich umów.
W 1996 r. OECD podjęła działania na rzecz wypracowania środków ograniczających
zakłócenia wywołane przez szkodliwą konkurencję podatkową o negatywnych skutkach dla
decyzji inwestycyjnych i finansowych, a w konsekwencji dla krajowych podstaw
opodatkowania. Działania te doprowadziły do opracowania w 1998 r. raportu, który ustalił
trzy grupy krajów:
1) państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się do wyeliminowania istniejących
szkodliwych praktyk podatkowych,
2) raje podatkowe wymienione przez OECD, wobec których mogą być podjęte środki
obronne (za definicję „raju podatkowego” podano brak podatków albo jedynie podatki
nominalne oraz inne kluczowe czynniki, tj. brak skutecznej wymiany informacji, brak
przejrzystości przepisów, brak faktycznej działalności),
3) państwa nieczłonkowskie, z którymi będzie podjęty dialog w celu zbliżenia ich do
projektu.
Kolejne działania podjęte przez OECD doprowadziły do powstania listy krajów uznanych za
raje podatkowe. Lista ta została sporządzona po wzajemnej wymianie opinii i po przyznaniu
danym terytoriom możliwości podjęcia zobowiązania wobec OECD do zaniechania praktyk
podatkowych określonych jako szkodliwe. Akceptując powyższe warunki, obszary te musiały
zobowiązać się do wprowadzenia przejrzystości przepisów i skutecznej wymiany informacji.
W kwietniu 2002 r. został zredagowany, przy pełnej współpracy terytoriów, które
zobowiązały się do współpracy z OECD, ostateczny tekst modelowej umowy stanowiącej
wzorzec OECD dla skutecznej wymiany informacji, która ma na celu wzmocnienie
międzynarodowej współpracy w celu ograniczenia unikania opodatkowania i tym samym
ograniczenia skali nadużyć podatkowych.
W kwietniu 2009 r. OECD opublikowało 3 listy krajów: „białą” do której zaliczono państwa
przestrzegające zasad współpracy podatkowej, „szarą” obejmującą kraje i regiony, które
zobowiązały się do przestrzegania międzynarodowych norm w dziedzinie wymiany
informacji, ale ich jeszcze w pełni nie zrealizowały, oraz „czarną” obejmującą państwa
odmawiające współpracy w dziedzinie fiskalnej. Wymienione wyżej listy są na bieżąco
aktualizowane.
Ze względu na stosowane rozwiązania podatkowe OECD umieściła Republikę Liberii (dalej
„Liberia”) na tzw. szarej liście krajów, które nie stosują międzynarodowo uzgodnionych
standardów w zakresie opodatkowania.
Dotychczas Liberia zawarła umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych m.in. z:
Danią, Finlandią, Grenlandią, Holandią, Islandią, Norwegią, Szwecją, Wielką Brytanią oraz
z Wyspami Owczymi.
Polska nie zawarła dotychczas z Liberią umowy o wymianie informacji w sprawach
podatkowych. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2013 r.
w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla
celów podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. poz. 494), Liberia znajduje się na
liście krajów oraz terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową.
Zawarcie umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych stało się możliwe z uwagi
na całkowitą zmianę podejścia administracji Liberii do kwestii wymiany informacji
podatkowych.

II.
Stosunki gospodarcze między Polską a Liberią
Gospodarka – dane Liberii za 2012 r. (źródło danych: www.cia.gov):
Produkt Krajowy Brutto (PKB parytet siły nabywczej): 1,735 mld USD
PKB (per capita) 700 USD
Inflacja: 6,9%

2

Obszary gospodarki
Rolnictwo – produkty: kauczuk, kakao, ryż, maniok, olej palmowy, banany, owce, kozy
Przemysł – produkty: przetwarzanie kauczuku, przetwarzanie oleju palmowego, obróbka
diamentów.
Głównymi partnerami Liberii w eksporcie są Chiny (24,2%), USA (15,4%), Hiszpania
(11,1%), Tajlandia (4,5%) oraz Wybrzeże Kości Słoniowej (4,4%). Największy udział wśród
produktów eksportowanych przez Liberię mają natomiast kauczuk, drewno, żelazo, diamenty,
kakao, kawa. Wartość polskiego eksportu do Liberii w 2012 r. wynosi 111, 9 mln USD (dane
www.stat.gov.pl).
W przypadku importu Liberia sprowadza głównie paliwo, substancje chemiczne, maszyny
i urządzenia, sprzęt do transportu, wyroby gotowe/artykuły przemysłowe, artykuły spożywcze
z takich państw, jak Korea Południowa (26,4%), Chiny (24,%), Singapur (23%), Japonia
(15,9%). Wartość polskiego importu z Liberii w 2012 r. wynosi 154,5 mln USD (dane
)
Zyski ze sprzedaży majątku
Opodatkowane jak dochód
Osoby fizyczne niebędące rezydentami Liberii
Stawki podatku dochodowego
Podatek progresywny
Najwyższa stawka – 35% (stosowana, gdy
dochód przekroczy 1 200 000 LRD)
Zyski z tytułu sprzedaży udziałów w
Opodatkowane jak dochód
spółkach będących rezydentami Liberii
Stawki podatku u źródła
Dochód z tytułu zatrudnienia
Podatek progresywny
Najwyższa stawka podatku – 35%
(stosowana, gdy dochód przekroczy
1 200 000 LRD)
Dywidendy
15%
Odsetki
Obligacje rządowe (skarbowe) – 0%
Inne – 10%
Należności licencyjne
15%
Opłaty za usługi techniczne
20%
Opłaty z tytułu usług zarządczych
20%
Podatki od obrotu
Podatek od wartości dodanej/podatek od
7%
towarów i usług
Podatek od wartości dodanej/podatek od
0%
towarów i usług (stawka zredukowana)


III. Krótka charakterystyka przepisów Umowy
Umowa pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Liberią została przygotowana w oparciu
o Modelową Umowę OECD o wymianie informacji w sprawach podatkowych.
Podatki, których dotyczy Umowa
W przypadku Polski jest to: podatek dochodowy od osób prawnych, podatek dochodowy od
osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług.

1 1 LRD = 0,041 PLN
4