Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz ustawy o ochronie przeciwpożarowej

Druk nr 2030


Warszawa, 4 listopada 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy - Prawo budowlane
oraz ustawy o ochronie
przeciwpożarowej.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Cezarego Olejniczaka.



(-) Romuald Ajchler; (-) Leszek Aleksandrzak; (-) Marek Balt; (-) Anna
Bańkowska; (-) Piotr Chmielowski; (-) Jacek Czerniak; (-) Eugeniusz
Czykwin;
(-) Tomasz Garbowski; (-) Tadeusz Iwiński; (-) Dariusz
Joński; (-) Tomasz Kamiński; (-) Adam Kępiński; (-) Zbigniew
Matuszczak;
(-) Leszek Miller; (-) Grzegorz Napieralski; (-) Cezary
Olejniczak; (-) Artur Ostrowski; (-) Stanisława Prządka; (-) Małgorzata
Sekuła-Szmajdzińska;
(-) Tadeusz Tomaszewski; (-) Jerzy
Wenderlich; (-) Bogusław Wontor; (-) Stanisław Wziątek; (-) Ryszard
Zbrzyzny.
(projekt)
Ustawa
z dnia …………. 2013 r.
o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy o ochronie przeciwpożarowej

Art. 1.
W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z
późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) W art. 5 ust. 1 pkt 1 po lit. f wprowadza się lit. g w brzmieniu:
„g) ochrony przed dymem i tlenkiem węgla (czadem).”
2) W art. 61 po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) zapewnić ochronę przed dymem i tlenkiem węgla (czadem) poprzez
zainstalowanie właściwych czujek i czujników.”
3) w art. 62 ust. 1 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmieniu:
„c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i
wentylacyjnych), w tym czujek dymu i czujników tlenku węgla (czadu);”
4) w art. 70 w ust. 1 po wyrazach „porażenie prądem elektrycznym” wprowadzić
przecinek i wyrazy „ uduszenie dymem albo zatrucie gazem, w tym tlenkiem węgla
(czadem).”

Art. 2.
W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178,
poz. 1380, z późn.zm.) w art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia
przeciwpożarowe i gaśnice a także czujkę dymu i czujnik tlenku węgla (czadu);
3) zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, a także
czujek dymu i czujników tlenku węgla (czadu);”
Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


UZASADNIENIE

1. Potrzeba i cel wydania ustawy. Przedstawienie rzeczywistego stanu w normowanej
dziedzinie.
Wykazanie różnicy pomiędzy dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym.
Przedstawienie przewidywanych skutków społecznych, gospodarczych, finansowych
i prawnych.

Celem ustawy jest ograniczenie ilości tragicznych zdarzeń związanych z tlenkiem węgla,
zwanego pospolicie czadem, a także emisją dymu. W sezonie grzewczym 2012/2013
Komenda Główna Straży Pożarnej odnotowała prawie 3 700 zdarzeń związanych z
tlenkiem węgla, w tym prawie 1 800 poszkodowanych i 106 ofiar śmiertelnych
="http://wwww.straz.gov.pl/page/index.php"
: „Sezon grzewczy 20112/2013”).
Prawdopodobnie w zbliżającym się sezonie grzewczym 2013/2014 te dane statystyczne
nie będą lepsze. Tlenek węgla w statystykach zatruć zajmuje trzecie miejsce po
zatruciach lekami i alkoholem.
Wg oficjalnych danych w Polsce około połowa ludności kraju ma gaz sieciowy a także
piecyki łazienkowe. Piecyki te stanowią główne zagrożenie dla życia i zdrowia.
Przyczyna jest tlenek węgla (czad), który powstaje w wyniku niezupełnego spalania
gazu spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu do całkowitego spalenia albo
zanieczyszczenia, zużycia lub złej regulacji palnika gazowego. Niebezpieczeństwu temu
można zapobiec wyposażając piecyki gazowe w układy sygnalizacji cofania się spalin,
czy w czujniki sygnalizujące przekroczenie dopuszczalnego stężenia tlenku węgla w
pomieszczeniu. Jednakże większość użytkowników gazu w Polsce takich urządzeń nie
posiada a nadto nie zdaje sobie sprawy z zagrożeń jakie niesie ich brak. Doświadczenia
wielu państw potwierdzają, że obniżenie liczby zatruć tlenkiem węgla jest możliwe. Do
najbardziej sprawdzonych, skutecznych i niedrogich metod należy instalowanie w
domach i mieszkaniach czujników tlenku węgla . Koszt czujnika wynosi parędziesiąt
złotych co nie jest wielkim wydatkiem a może uratować wiele istnień. Należy przywołać
w tym miejscu wypowiedź Pawła Frątczaka Rzecznika Prasowego Straży Pożarnej
wygłoszoną w Polskim Radio w dniu 7 października 2013 r., który przedstawiając
aktualną sytuację w przedmiocie sprawy przedstawił także pomysł na jej poprawę
="http://www.polskieradio.pl/"„Czad bezbarwny, bezwonny i szalenie groźny”): „Mówiąc
o tlenku węgla musimy mieć świadomość, że jest to bardzo trujący gaz, którego nie
widzimy i nie czujemy. Jego emisja może następować przez cały rok więc zagrożenie
jest stałe. Liczba ofiar zatruć czadem wzrasta w okresie jesienno-zimowym, gdy
zaczynamy dogrzewać mieszkania. „Czujka dymu i czujnik tlenku węgla, czyli mała
inwestycja w duże bezpieczeństwo” to pierwsze forum, gdzie zaprosiliśmy wielu
naszych kolegów z innych państw Unii Europejskiej. (…) Doświadczenia wielu
państw potwierdzają, że obniżenie liczby ofiar pożarów oraz zatruć tlenkiem węgla ,
mimo wielu trudności, jest możliwe . Do najbardziej sprawdzonych, skutecznych i
niedrogich metod należy instalowanie w mieszkaniach czujek dymu oraz czujników
tlenku węgla. Upowszechnienie tego rozwiązania wymaga intensywnych i
skoordynowanych działań wielu instytucji publicznych (…), ale także pewnych
zmian w prawie oraz w systemie ubezpieczeń. Istnieją państwa w których
obowiązkowo każdy obywatel w swoim mieszkaniu, czy też domu, musi posiadać
czujkę dymu. W przypadku nieposiadania takiego urządzenia nie ma możliwości
ubezpieczenia takiego mieszkania.”
W takiej sytuacji autorzy projektu proponują dokonanie stosownych zmian w ustawie -
Prawo budowlane oraz ustawie o ochronie przeciwpożarowej, by używanie czujników
było obligatoryjne. Równocześnie zakładają oni kontrolę tego obowiązku. Dzięki
wejściu w życie nowelizacji corocznie uratowanych zostanie wiele osób, co wywoła
pozytywne skutki społeczne (rodzinne), gospodarcze, finansowe i prawne.

2. Wskazanie źródeł finansowania wdrożenia ustawy, jeżeli projekt pociąga za sobą
obciążenie budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
Projekt nie pociągnie za sobą negatywnych skutków dla budżetu państwa, ani budżetów
jednostek samorządu terytorialnego. Zakup czujek i czujników dokonywany będzie przez
właścicieli domów i mieszkań. Jak wyżej podano wydatek z tym związany będzie
wynosił jednorazowo kilkadziesiąt złotych. Po stronie zysków będzie mniej ludzkich
tragedii, mniej zasiłków pogrzebowych, czy rent rodzinnych.

3. Przedstawienie założeń projektów podstawowych aktów wykonawczych.
Projekt nie przewiduje wydania aktów wykonawczych.

4. Oświadczenie o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej.
Wnioskodawcy oświadczają, że projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.

5. Wyniki przeprowadzonych konsultacji w stosunku do projektu ustawy.
Autorzy projektu nie przeprowadzili w stosunku do niego konsultacji. Zauważają oni
jednakże, iż przedmiot projektu jest w okresie jesienno-zimowym wiodącym tematem
mediów, zwłaszcza po kolejnych tragediach wywołanych zaczadzeniem.